Αυτοκτονια! Θαρρος ή Δειλια?
**Πριν ξεκινησω αυτο το θεμα δηλωνω οτι δεν εχω τασεις αυτοκτονιας οποτε να αποφευχθουν οι συμβουλες για την αποφυγη αυτοκτονιας**
Ξεκινω λοιπον αυτο το θεμα με αφορμη την αυτοκτονια του 18 χρονου μαθητη στα Γιαννιτσα πριν τις πανελληνιες!
Αφενος η αυτοκτονια ειναι ενας τροπος για να αποφυγει καποιος τα προβληματα της ζωης, ισως η καταπιεση απο τους γονεις του, ισως καποια αλλα πραγματα που ειχαν συμβει, ισως η πιεση των πανελληνιων αλλα ακομη και ισως καποια ψυχολογικα προβληματα που μπορει να ειχε ο νεαρος μαθητης να τον οδηγησαν σε αυτην την πραξη! Ομως τι πραγματικα κερδισε? Οπως εχω αναφερει και σε ενα αλλο post οταν εχεις ως λυση τον θανατο τοτε δεν εχεις τιποτα να χασεις αν ζησεις. Βεβαιως τα αιτια ειναι αγνωστα κατ' εμε γιατι οταν ενα σπιτι κλεινει τις πορτες δεν ξερεις τι γινεται μεσα.
Πολλοι ισως ειπαν οτι το παιδι ηταν δειλο γιατι δεν μπορεσε να ανεχτει τα προβληματα της ζωης. Αλλοι ειπαν οτι ηταν θαρραλεο γιατι το να κανεις μια τετοια πραξη θελει θαρρος και τολμη (δεν ειναι ευκολο να πηδας στο κενο και να ξερεις οτι θα πεθανεις). Για εμενα το παιδι αυτο δεν ηταν ουτε το ενα ουτε το αλλο ή ισως και τα δυο μαζι. Για εμενα ομως ηταν και θυμα ενος σαπιου συστηματος που θα αλλαξει με ενα ακομη πιο σαπιο συστημα που προβαλλεται ως καλυτερο. Εν παση περιπτωσει ας αναπαυθει η ψυχη του παιδιου και αλλωστε πηρα ως αφορμη αυτην την περιπτωση για να ρωτησω την γνωμη σας γι'αυτο:
Τι θεωρειτε εναν ανθρωπο που αυτοκτονει? Δειλο επειδη δεν μπορει να αντιμετωπισει τα προβληματα της ζωης ή θαρραλεο επειδη μπορει να κανει κατι που οι περισσοτεροι φοβομαστε?