Δεν θέλω να υποκινούμε πια απ'τους παραλογισμούς μου, Ομως μπορώ?
Γειά σας,
Ονομαζομαι Αντρέας, ειμαι 27 χρονών, απο τη Κύπρο… Ειμαι νέο μελος του φορουμ και αυτή είναι η πρωτη μου ανάρτηση…
Εχω συμπτωματα Obsessive compulsive dissorder. Σε όλα του σχεδον τα παραδειγματα αλλα όχι σε ακραιο βαθμο η επικεντρωμενο
σε συγκεκριμενες ενεργειες η σκεψεις. Αυτό το ψιλο-ελέγχω.
Αλλα πιστευω είναι η ίδια αυτή τάση που ευθύνεται και για τα υπολοιπα τα οποια θα αναφέρω.
Εχω τη τάση να μην ξεκολλάω από δραστηριοτητες τις οποιες αν και αρχιζω με θετικη διαθεση καταληγει στο να είναι ψυχοφθόρα. Για κανενα ουσιαστηκο λόγο,(χωρις να έχει πια να κάνει με τη δραστηριοτητα) απλα ψυχαναγκασμος. Παραδειγμα. (αυτό που συνεβηκε σημερα(χτες) και η αφορμη που γραφω σε εσας.)
Καθως δεν εργαζομαι, ουτε ασχολουμε συστηματικά με κάποια έξω του σπιτιού δραστηριοτητα(το οποιο είναι κι αυτό ένα από τα προβληματα τα οποια δημιουργηθηκαν Από.. και τωρα δημιουργουν Τη συμπεριφορα μου και τις obssesive compulsive τασεις μου) εκατσα λοιπόν η ωρα 3 το πρωι να παίξω λίγο ιντερνετ ποκερ. Αν και ξεκίνησα με καλη διαθεση, η διαθεση αυτή κρατησε 30-40 λεπτα ομως κατελειξα να πέζω εως τις 1 το μεσημέρι.! Ο λόγος δεν εχει στα αληθεια να κανει με τη φυση του παιχνιδιου. Παθενω τετοια κολλήματα συχνα τελευταιως με όλων των ειδών ασχολίες.
Βασικα βαζω μη λογικους/ρεαλιστικούς, ψυχαναγκαστικους στοχους στο μυαλό μου οι οποίοι με κρατανε σαν ζομπι κολλημενο τη ίδια στιγμη που αυτό δεν αποσκοπεί καπου ουσιαστικα, ούτε μου προσφερει καμια ευχαριστηση..Αντιθετως είναι βασανιστικο και ψυχοφθόρο… Εχω πολλά προβλήματα που συμπεπτουν σε διαφορετικες διαγνωσεις και αλλα που είναι ρεαλιστικα. Το θέμα είναι ότι στη ζωή μου μετα τα 20 που βγήκα απ΄το στρατο οι στιγμες εγκεφαλικης/σωματικης χαλαρωσης και οι στιγμές
Ευχαριστησης είναι λίγες ή ελάχιστες. Τωρα είμαι 27 χρονών…
Καποια στοιχεια για μενα είναι:
Δεν εργάζομαι, δεν σπουδασα κατι., αν και έχω φίλους αποκόπτομαι από αυτους συχνα η τους "γράφω" όταν με ψάχνουν με αποτελεσμα μετα με το δικιο τους και αυτοι να με αφήνουν ωσότου εγώ ξαναενδιαφερθώ. Αν και δεν δουλευω δεν πολυβγαινω, ουτε τωρα που είναι καλοκαίρι αν και στη πραγματικοτητα θέλω, χωρις πάντα το προβλημα να είναι το οικονομικό.
Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι όλα τα στοιχεια για πολλα χρόνια δείχνουν ότι είμαι ενας άνθρωπος που στ'αληθεια δεν νιωθω ότι είμαι αυτος.(νιωθω φυσιολογικός με τις ιδιαιτεροτητες μου φυσικα)…απλα τυχαν τα πραγματα έτσι λόγω των ιστορικών και ψυχολογικων προβλημάτων. Στο παρελθόν αντιμετώπισα κι άλλα προβληματα τα οποια ξεπέρασα σε μεγάλο βαθμο. Όπως obbsesions με τη διατροφη, Τα έντονα περιστατικα OCD, Ιδεολογικά αδιέξοδα κτλ. Αυτά :). Το κουρασα το ξέρω και συγνώμη γι'αυτό. Ελπίζω να βγάζει νόημα. Γενικά είναι λιγο μπερδεμένη κατάσταση.
Ο λογος που γραφω εδώ είναι η αναγκη να μοιραστω το προβλημα μου όπως και να ακουσω απόψεις πέραν του δικού μου εγκέφαλου αφου αυτός είναι εξαρχής που τα δημιουργα όλα αυτά. Είναι σημαντικό.
Ευχαριστώ που το διαβάσατε.
Δεν θέλω να υποκινούμε πια απ'τους παραλογισμούς μου, καθως μου στερεί την ζωτική μου αναγκη να ζω με ουσία. Δεν θέλω, όμως μπορω?