Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει...
Καλησπέρα στην παρέα του φόρουμ.
Είμαι 19 ετών φοιτητής σε απαιτητική σχολή Θετικών Επιστημών σε μεγαλούπολη. Τον τελευταίο καιρό με απασχολεί το γεγονός εάν πάσχω από διπολική διαταραχή. Βεβαια καταλαβαίνω το γεγονός ότι μέσω διαδικτύου δεν μπορεί να γίνει αξιόπιστη διάγνωση, πόσο μάλλον εάν δεν προέρχεται από πιστοποιημένο ειδικό ψυχολόγο ή ψυχίατρο, ωστόσο θα ήθελα να αναζητήσω απόψεις επάνω στην περίπτωσή μου.
Τα νεαρά μου χρόνια, αναφερόμενος στα έτη του δημοτικού, ήταν γεμάτα από δημιουργικότητα, ενώ παράλληλα, για μια μεγάλη περίοδο εβδομάδων (μπορεί και μηνών δεν θυμάμαι ακριβώς) διαρκώς επαναλαμβανόνταν στο μυαλό μου, παρά τη θέλησή μου, ασεβή λόγια προς το πρόσωπο του Κυρίου. Φυσικά λόγο του νεαρού μου δεν μίλησα στους γονείς μου όυτε εχω μιλήσει μεχρι σήμερα για το περιστατικό σε κανέναν. Μπορώ να πω πως είχα σοκαριστεί αρκετά και πίστευα ότι ήμουν δαιμονισμένος... ευτυχώς με την εισαγωγή μου στο γυμνάσιο εξαφανίστηκε....
Να αναφέρω επίσης πως πάλι, μέχρι και το γυμνάσιο, είχα πάρα πολύ έντονα όνειρα (εξακολουθώ να έχω μέχρι σήμερα τα οποία επιθρούν θετικά τις περισσότερες φορές) και αρκετά "οράματα". Οταν λέω οράματα εννοώ ότι έβλεπα παραστάσεις και άκουγα φωνές ενώ ήμουν ξύπνιος και μάλιστα μια φορά είχα κλάψει γιατί τρόμαξα αρκετά.
Ευτυχώς, όλα αυτά αποτελούν παρελθόν.
Στο παρόν τώρα, βλέπω την ψυχολογία μου να εναλλάσεται, περίπου ανά 3-4 μήνες, από έντονη μανία και ατελείωτη εμπνεύση και εξωστρέφεια σε εσωστρέφεια και λιγότερη έμπνευση(η οποία όμως εξακολουθεί να μου φαίνεται ικανοποιητική) .
Για παράδειγμα, επειδή μικρός ασχολιόμουν με τη ζωγραφική, αγόρασα ένα βιβλίο προκειμένου να ξαναασχοληθώ με το χομπι. Ωστόσο το βιβλίο μέχρι σήμερα δεν το έχω ανοίξει, κυρίως γιατι δεν έχω τον χρόνο (με δυο λόγια, τζάμπα ενθουσιάστηκα). 'Εχω επίσης αγοράσει αρκετά επιστημονικά βιβλία και συγγράματα ώστε να διευρύνω τις γνώσεις μου ωστόσο δεν έχω τον χρόνο να τα διαβάσω και έτσι αναμένω να βρω τον χρόνο να τα ανοίξω... ακόμη, μέχρι προσφάτως, δεν είχα λογαριασμό σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Μέχρι πριν από λιγο καιρό, έκανα προφίλ, και άσχολήθηκα αρκετά, διότι δεν ξέρω γιατί, αλλά είχα την ανάγκη να κοινωνικοποιηθώ και να βγάλω τον εαυτό μου στους έξω. Μέχρι και για καφέ με άγνωστο βγήκα!!
Τώρα άρχησα πάλι να κλείνομαι στον εαυτό μου, συγκεκριμένα το προφίλ μου το έχω παρατήσει, έχω διαγράψει τα πάντα και δεν ασχολούμαι.... επίσης δεν νιώθω καμία ανάγκη να βγώ με τους "αγνώστους" και κάποια άλλα παιδιά τα οποία γνωρίζω ,όπως έκανα εκείνη την περίοδο, γιατί απλά δεν βρίσκω πια τον λόγο, και απορώ πραγματικά με τον εαυτό μου με το τι έκανα...
Επίσης είχα αναλάβει 3 διαφορετικές δουλειές, με τις οποίες δεν μπορεσα να τα βγάλω εις πέρας... με αποτέλεσμα να παραμελήσω την σχολή μου....
Ακόμη να αναφέρω πως μου άρεσε μια κοπέλα, ένα ετος μικρότερη μου, με την οποία δυστυχώς δεν κατάφερα να κάνω κίνηση(ή μάλλον την έκανα με τελείως λάθος και ηλίθιο τρόπο) και γιατί μου είπαν ότι έχει σχέση. Να σημειώσω πως την κοπέλα την σκέφτομαι ακόμη, καθημερινά, ακόμη και σχεδόν 8 μήνες μετά τη στιγμή που την ερωτεύτηκα. Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να κάνει, αλλά αυτή η "εμμονή" αν θέλετε μου γεμίζει την ημέρα και με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα...ακόμη και αν δεν καταφέραμε να γνωριστούμε...
Πραγματικά είμαι πάρα πολύ μπερδεμένος με τον εαυτό μου...