Ο φιλος μου θελει να χασω κιλα
Καλησπερα! Ειμαι με τον φιλο μου εδω και 5 χρονια, τεσσερα απο τα οποια εχω καταθλιψη, θεματα με αγχος και διαταραγμενη σχεση με το φαγητο. Ειχα παρει πολλα κιλα αλλα σχεδον καταφερα να τα χασω. Πριν κανεναν μηνα εβαλα πισω λιγα κιλα, αλλα τιποτα τραγικο. Θεωρητικα ειμαι πανω απο το φυσιολογικο, αλλα νιωθω ανετα σε αυτα τα κιλα και μου ειναι δυσκολο να ελεγχω συνεχεια την διατροφη μου για να φτασω στα κανονικα κιλα που θα επρεπε να ειμαι.
Μου ειναι πολυ επιπονο ψυχικα και με αγχωνει να σκεφτομαι συνεχεια τι πρεπει να φαω και τι δεν πρεπει να φαω... Θελω να φτασω στη ν φαση να μην πρεπει να το σκεφτομαι και να μην ειναι τοσο τεραστιο θεμα. Το μονο που με νοιαζει ειναι να μενω σταθερη στα κιλα μου και να μην ανεβοκατεβαινω συνεχεια.
Ο φιλος μου μου ειπε χτες οτι εχει αρχισει να κουραζεται να περιμενει ποτε θα φτασω στα ιδανικα κιλα, και τον πειραξε που ξαναεβαλα 5 κιλα, και λεει οτι με αγαπαει πολυ αλλα εχει κουραστει να προσπαθει να του αρεσω ερωτικα, ενω αυτο θα επρεπε να συμβαινει αυτοματα, οχι να χρειαζεται να προσπαθησει. Με λιγα λογια δεν του αρεσω ετσι οπως ειμαι τωρα, παρολο που ημουν στα ιδια κιλα οταν με γνωρισε. Μετα αδυνατισα αρκετα και ημουν μοντελακι, αλλα μετα επαθα καταθλιψη και ολα πηγαν σκατα...
Δεν ξερω πως να αισθανθω και τι να κανω...
Μου λεει οτι εκεινος πρασπαθει να φροντιζει τον εαυτο του για να ειναι ωραιος για μενα και θελει να κανω και εγω το ιδιο, γτ θα του αρεσε να ειμαι αδυνατη και γυμνασμενη. Και λεει οτι δεν προσπαθω αρκετα να προσεχω την διατροφη μου και να γυμναζομαι. Και κανει συνεχεια σχολιο και με "κυνηγαει" να κανω πραγματα που θα ηθελε εκεινος. Επισης δεν του αρεσει να φοραω ρουχα που δεν θεωρει ο ιδιος ωραια. Μου αρεσει ας πουμε να φοραω τζιν και στενο casual t shirt με σακακι απο πανω, το θεωρω ιδιαιτερο και ωραιο για να βγεις για βολτα ή καφε, αλλα σε αυτον δεν αρεσει και στην ουσια εχω αρχισει να ντυνομαι ετσι οπως αρεσει σε αυτον.
Νιωθω οτι κανω πραγματα για εκεινος και οχι για μενα. Και με τα κιλα μου ζηταει να αδυνατισω για εκεινον, και δεν ξερω αν μπορω να κανω κατι τοσο προσωπικο μονο για καποιον αλλον και οχι επειδη το θελω εγω. Γιατι πραγματικα δεν με ενδιαφερει να αδυνατισω, νιωθω καλα ετσι οπως ειμαι τωρα. Δεν ειμαι γκομεναρα αλλα ειμαι αρκετα ομορφη. Χωρις να θελω να φανω ψωναρα, ακομα περναει η μπογια μου και με φλερταρουν οταν βγαινω εξω.
Δεν ξερω πως να το χειριστω, και εκεινος δεν καταλαβαινει ποσο δυσκολο ειναι να εχεις κρισεις υπερφαγιας και ποσο δυσκολο ειναι να το ελεγξεις. Νομιζει απλως οτι δεν με νοιαζει και δεν προπσαθω αρκετα...
Δεν εχω σε κανεναν να μιλησω..