Aρνητική αυτοκριτική

Γεια σας!!Τελευταία νιώθω κάπως πεσμένος.Νομίζω πως έκανα κάποια βήματα πίσω από εκεί που ήμουν στο θέμα προσπάθειας κυρίως.Νιώθω να έχω βαλτώσει.Ώρες ώρες νιώθω τόσο αδύναμος και μειονεκτικά σε σύγκριση με τους άλλους.Περπατάω στον δρόμο και κριτικάρω τον εαυτό μου αρνητικά.Βλέπω τους άλλους να εργάζονται και μου φαίνεται εξωπραγματικό για μένα.Είμαι 1,5 χρόνο σε θεραπεία και είναι η 2η υποτροπή μου και όπως είπα και σε άλλο θέμα δεν έχω ξαναδουλέψει εκτός απο το μαγαζί του πατέρα μου περιστασιακά.Θα ήθελα γνώμες όσοι το έχετε περάσει.Κυρίως στο θέμα αυτοπεποίθησης.Τι κάνατε για να σταθείτε και πάλι στα πόδια σας;;;Ο γιατρός σε ερώτησή μου για το αν θα μπορέσω να δουλέψω μου είπε πως ναι,θα μπορέσω αλλά μου φαίνεται τόσο μακρινο αυτό κ με στεναχωρεί!!

Μη το βαζεις κατω.

1.5 χρονος ειναι νωρις ακομα. Λογικα θα παιρνεις πολλα φαρμακα ακομα, οταν θεραπευτεις και παιρνεις τη δοση συντηρησης τοτε θα μπορεις να εργαζεσαι κλπ.

Στρεψου και στο Θεο, ειναι ενας ισχυρος συμμαχος οσες δυσκολιες και να συναντας, οποιος μας στηριζει.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Γεια σας!!Τελευταία νιώθω κάπως πεσμένος.Νομίζω πως έκανα κάποια βήματα πίσω από εκεί που ήμουν στο θέμα προσπάθειας κυρίως.Νιώθω να έχω βαλτώσει.Ώρες ώρες νιώθω τόσο αδύναμος και μειονεκτικά σε σύγκριση με τους άλλους.Περπατάω στον δρόμο και κριτικάρω τον εαυτό μου αρνητικά.Βλέπω τους άλλους να εργάζονται και μου φαίνεται εξωπραγματικό για μένα.Είμαι 1,5 χρόνο σε θεραπεία και είναι η 2η υποτροπή μου και όπως είπα και σε άλλο θέμα δεν έχω ξαναδουλέψει εκτός απο το μαγαζί του πατέρα μου περιστασιακά.Θα ήθελα γνώμες όσοι το έχετε περάσει.Κυρίως στο θέμα αυτοπεποίθησης.Τι κάνατε για να σταθείτε και πάλι στα πόδια σας;;;Ο γιατρός σε ερώτησή μου για το αν θα μπορέσω να δουλέψω μου είπε πως ναι,θα μπορέσω αλλά μου φαίνεται τόσο μακρινο αυτό κ με στεναχωρεί!!

---

Ευχαριστώ maus!!Kαλός και ο Θεός αλλά προσωπικά δεν νιώθω την ανάγκη να πιστεύω κάπου,θα ήταν υποκριτικό από μέρος μου να τον θυμηθώ εν ώρα ανάγκης και μετά να τον ξεχάσω.Γενικά με τις θρησκείες είμαι λίγο τσακωμένος,πιστεύω πως μπορείς να πάρεις δύναμη αλλά δεν είναι του χαρακτήρα μου να στρέφομαι εκεί παρόλο που σε μια δυσκολία μπορεί να πω Θεέ μου βοήθα με αλλά είναι τρόπος του λεγειν!! :D
Aπο φάρμακα παίρνω 6mg Invega και 400mg Solian.Δεν ξέρω ποια θα είναι η δόση συντήρησης αλλά λογικά πρέπει να περάσουν κάποια χρονάκια ακόμα.Ο γιατρός πάντως στο θέμα αυτό ήταν καλός.Με ξελάφρωσε από νωρίς.Απλά πιστεύω πως υπάρχουν άτομα που περνάνε δυσκολότερα και προσπαθούν πάααρα πολύ και εγώ χωλαίνω.Τα παρατάω εύκολα και δεν είμαι αγωνιστής.Με βρίσκω πολύ ευαίσθητο.Θα ήθελα να τονώσω την αυτοπεποίθησή μου και να τα βρω επιτέλους με τον εαυτό μου που τόσο τον αδικώ.Μακάρι να υπήρχε κανα χαπάκι γι'αυτό χαχαχα νομίζω είναι από τα πιο δύσκολα κομμάτια της πάθησης η αυτοπεποίθηση.

σε αυτο θα σε βοηθησει μονο η φιλοσοφια, διαβασε Πλατωνα.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Ευχαριστώ maus!!Kαλός και ο Θεός αλλά προσωπικά δεν νιώθω την ανάγκη να πιστεύω κάπου,θα ήταν υποκριτικό από μέρος μου να τον θυμηθώ εν ώρα ανάγκης και μετά να τον ξεχάσω.Γενικά με τις θρησκείες είμαι λίγο τσακωμένος,πιστεύω πως μπορείς να πάρεις δύναμη αλλά δεν είναι του χαρακτήρα μου να στρέφομαι εκεί παρόλο που σε μια δυσκολία μπορεί να πω Θεέ μου βοήθα με αλλά είναι τρόπος του λεγειν!! :D
Aπο φάρμακα παίρνω 6mg Invega και 400mg Solian.Δεν ξέρω ποια θα είναι η δόση συντήρησης αλλά λογικά πρέπει να περάσουν κάποια χρονάκια ακόμα.Ο γιατρός πάντως στο θέμα αυτό ήταν καλός.Με ξελάφρωσε από νωρίς.Απλά πιστεύω πως υπάρχουν άτομα που περνάνε δυσκολότερα και προσπαθούν πάααρα πολύ και εγώ χωλαίνω.Τα παρατάω εύκολα και δεν είμαι αγωνιστής.Με βρίσκω πολύ ευαίσθητο.Θα ήθελα να τονώσω την αυτοπεποίθησή μου και να τα βρω επιτέλους με τον εαυτό μου που τόσο τον αδικώ.Μακάρι να υπήρχε κανα χαπάκι γι'αυτό χαχαχα νομίζω είναι από τα πιο δύσκολα κομμάτια της πάθησης η αυτοπεποίθηση.

---

Quote:

---

Originally Posted by maus

σε αυτο θα σε βοηθησει μονο η φιλοσοφια, διαβασε Πλατωνα.

---

χαχχαχαχαχαχαχαχχαχα για σου ρε φιλοσοφε πεστα πεστα! :D

Το περιβάλλον εργασίας στο μαγαζί του πατέρα σου είναι αγχωτικό; Δεν θα μπορούσες να βάλεις ένα πρόγραμμα και να πηγαίνεις κάποιες ώρες της βδομάδας να απασχολείσαι;

Γενικά πηγαίνω που και που αλλά βοηθάω σε απλά πράγματα γιατί την τέχνη δεν την έχω μάθει ακόμα.Κ απλά βγάζω ένα μικρό χαρτζηλίκι!!

κατι ειναι και αυτο σημαντικο ειναι να βγαζεις λεφτα στις μερες μας!

Quote:

---

Originally Posted by serios

Γενικά πηγαίνω που και που αλλά βοηθάω σε απλά πράγματα γιατί την τέχνη δεν την έχω μάθει ακόμα.Κ απλά βγάζω ένα μικρό χαρτζηλίκι!!

---

Η τόνωση της αυτοπεποίθησης σε κάποια ηλικία - γιατί το χτίσιμο ξεκινάει από τα παιδικά χρόνια - έχει να κάνει και με την απαλλαγή από σύγχρονες "αντιλήψεις" που θεωρούν και προβάλλουν ως απαραίτητα συστατικά για την ευτυχία ενός ανθρώπου σόνυ και καλά μια επιτυχημένη δουλειά, οικονομική άνεση, 100 κολλητούς, γκόμενες και δε συμμαζεύεται.
Έχει να κάνει και με πάρα πολλά άλλα που αν γκουκλάρεις θα διαβάσεις πληροφορία που ίσως σε βοηθήσει να καταλάβεις για ποιο λόγο νιώθεις όπως νιώθεις τη συγκεκριμένη στιγμή.
Αν βρίσκεσαι σε φάση κατάθλιψης, η χαμηλή αυτοεκτίμηση-αυτοπεποίθηση είναι αποτέλεσμά της, θα φύγει μαζί της όταν σου περάσει.
Το ότι ο πατέρας σου έχει δικό του μαγαζί και έχεις τη δυνατότητα να απασχολείσαι εκεί και να βγάζεις το χαρτζιλίκι σου είναι κάτι πάρα πολύ θετικό, ιδίως στην εποχή που περνάμε που η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο κυρίως στους νέους (τετριμμένες μαλακίες αλλά δυστυχώς κάπως έτσι είναι). Θα μπορούσες να καταστώσεις ένα πλάνο εργασίας που δεν θα σε ζόριζε με σκοπό να βοηθάς τον πατέρα σου και συγρόνως σιγά σιγά να μάθεις και την τέχνη όπως λες, οπότε το αντικείμενο θα αποκτήσει και άλλο ενδιαφέρον και θα γίνει πιο δημιουργικό.
Με το φάδερ όρθωσε ανάστημα αν σε πρήζει ή σου λέει διάφορα :)

σεριο μου δεν ξερω αν σε παρηγορει αυτο αλλα θα σου πω οτι και εγω ειμαι εφτα χρονια ανεργη και με αυτοπεποιθηση υπο του μηδενος...

Fragile δυστυχώς δεν μπορώ να συμβιβαστώ...ξέρω πως έχω μια πολύ σοβαρή πάθηση που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής μου αλλά θέλω όσο τίποτα άλλο να έχω μια όσο το δυνατόν φυσιολογική και παραγωγική ζωή.Ξέρω επίσης πως υπάρχουν άτομα με την ίδια πάθηση που πέρασαν τα πάνδεινα κ παρόλα αυτά ορθοπόδησαν.Έτσι θα ήθελα να ακούσω συμβουλές και προτροπές για το τι να κάνω τώρα που είναι αρχή για να μην αφήνω τον χρόνο να πάει χαμένο.

Συμβουλες..
το πρωτο και κυριο να βρεις τα σωστα φαρμακα και τη σωστη δοση. Μετα κανε μια προσευχη να σε πιασουν και να εισαι οκ.

Μετα τα αλλα ειναι πιο απλα. Ουσιαστικα νομιζω οτι οποιους πιανει το φαρμακο μπορουν να δουλεψουν σε πολλες εργασιες που δε χρειαζονται πολυ καλα αντανακλαστικα - γιατι τα αντανακλαστικα μας τα μειωνουν τα φαρμακα.

Το καλο ειναι οτι το φαρμακο μας καθαριζει το μυαλο και εχουμε καλυτερη αντοχη - οποτε θα εχουμε ενα πλεονεκτημα απεναντι στους αλλους που δεν παιρνουν.

Αλλη συμβουλη, μη το πεις σε κανεναν οτι παιρνεις φαρμακα γιατι υπαρχει φοβερο στιγμα και ενω ολοι οι ελληνες χρειαζονται ψυχιατρο νομιζουν οτι οποιος παιρνει φαρμακα
δεν εχει δικαιωμα να εργαστει κλπ. και τον περιθωριοποιουνε, ιδιως αμα ειναι καλος στην εργασια του.

Μια αλλη συμβουλη ειναι να κανεις τακτικα γυμναστικη κατι που θα σε βοηθησει και ψυχολογικα αλλα και θα σου δωσει την καταλληλη πειθαρχια για να προκοψεις στη δουλεια.

Κυριως μη το βαζεις κατω λογω του στιγματος , αλλα γραψτους..

Νομιζω οτι ως ψυχωτικοι εχουμε ενα πεισμα που βοηθαει στη δουλεια.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Fragile δυστυχώς δεν μπορώ να συμβιβαστώ...ξέρω πως έχω μια πολύ σοβαρή πάθηση που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής μου αλλά θέλω όσο τίποτα άλλο να έχω μια όσο το δυνατόν φυσιολογική και παραγωγική ζωή.Ξέρω επίσης πως υπάρχουν άτομα με την ίδια πάθηση που πέρασαν τα πάνδεινα κ παρόλα αυτά ορθοπόδησαν.Έτσι θα ήθελα να ακούσω συμβουλές και προτροπές για το τι να κάνω τώρα που είναι αρχή για να μην αφήνω τον χρόνο να πάει χαμένο.

---

Eυχαριστώ maus για την απάντηση!!Γυμναστική πρέπει οπωσδήποτε να κάνω.Ευτυχώς δεν έχω πάρει πολλά παραπανίσια κιλά..μόνο 3.Αλλά θέλω να βελτιώσω την φυσική μου κατάσταση.