προσωπικος χωρος και γενικα ο χωρος
παιδια τωρα τελευταια συνειδητοποιω ολο και περισσοτερο την αναγκη για προσωπικο χωρο
τι εννοω
δεν ξερω αλλα συνηδητοποιησα αυτο οτι θελω προσωπικο χωρο και χρονο
και οτι αυτο
δεν ειναι κατι για το οποιο πρεπει να απολογουμαι η να νιωθω ενοχες
ωστοσο και απολογουμαι και νιωθω ενοχες
ειναι ισως γιατι δεν το εχω συνειδητοοιησει πληρως και σε ολη του τη διασταση το ολο εγονος
απλα το γραφω μηπως το νιωθει και αλλος
θελω οι δικοι μου να ειναι καπου μακρυα και χαρουμενοι και να τους βλεπω πολυυυυ αραια
ο ανθρωπος μου σεβεται πολυ τον προσωπικο μου χωρο και αισθανομαι πως με αφηνει να αναπνευσω αερα ελευθεριας
ωστοσο ζω ημιμονη μου
σε ενα ξεχωριστο απο πανω και απο κατω η οικογενεια μου και η κουζινα *σημαντικο
απλα δεν ξερω εχω θεμα
ο αδελφος μου δειχνει π.χ να μην αντιλαμβαεται τα προσωπικα μου ορια και παντα ερχεται πιο κοντα μου απο οτι θα ηθελα
ο παμπας μου οταν βρισκεται εκει κανει πολυ θορυβο και το εχει σε τιποτα να παραβιασει τα ακουστικοχωρικα ορια
τωρα τελευται υπαρχει αρκετος σεβασμος θα ελεγα αλλα και παλι
ειναι κατι που φοβαμαι
η εισβολη δηλαδη αλλων στον ποσωπικο μου χωρο και χρονο χωρις εγω να το θελω αλλα και χωρις να μπορω εγκαιρα και ξεκαθαρα να το αποτρεψω
δεν με θεωρω απο την αλλη καθολου αντικοινωνικη
πολλα εγραψα ελπιζω να βγει ακρη. ουφ! πολυ ωραια! ποσταρω