οι γονεις μου εχουν προβλημα με την επιλογη του συντροφου μου
καλησπερα.ειμαι 21 ετων και βρισκομαι σε μια παρα πολυ δυσκολη κατασταση ειλικρινα δε ξερω πως να τη χειριστω. εχω γνωρισει ενα παιδι εδω κ περιπου 3 βδομαδες .βγηκαμε υπηρ3ε ενδιαφερον επικοινωνια και αμεσως τα βρηκαμε.δεν μιλησα στη μητερα μου γιατι ηξερα οτι ηταν πολυ νωρις για να το δεχθει ειχα μολις χωρισει πριν 5 μηνες και ξερω οτι εχει καποιες αντιληψεις οπως κ ολες οι μαναδες οτι δν αφηνουμε τον ενα και πιανουμε τον αλλο.για κακη μου τυχη την τελευταια μερα πριν φυγω για να γυρισω στη πολη που σπουδαζω συναντηθηκα με τ παιδι κ η μητερα μου το ανακαλυψε και εγινε εξαλη και επειδη τησ ελεγα ψεματα με ποιον βγαινω αλλα και γιατι της ειπα οτι εκανε μια δουλεια τυπου εργοστασιου πραγμα που για τη μαμα μου ηταν αδιανοητο να μπλεξω εγω με ενα τετοιο ατομο.γυρισε και μου ειπε οτι την απογοητευσα που τησ ειπα ψεματα οτι δεν με εμπιστευεται κα9ολου πια κ δε το περιμενε αυτο απο μενα.δεδομενου οτι της ειπα ψεματα γ αυτο ψιλιαστηκε οτι της λεω ψεματα κ γ τη σχολη αν διαβαζω κ αν περναω μαθηματα.η αλη9εια ειναι οτι κ εκει ψεματα της ειπα αλλα υπηρχε λογος.τον πρωτο χρονο π περασα φοιτητρια ειχαμε ενα σοβαρο προβλημα υγειας του πατερα μου και δε με ενδιεφερε ουτε να ασχοληθω με τ σχολη ουτε ν βρω παρεες ουτε τιποτα.φυσικα πηγε ενας χρονος τζαμπα κ εχω φτασει ν χρωσταω αρκετα μαθηματα που προσπα9ω να μαζεψω εδω κ καιρο.δν της το ειπα για ν μη τη στεναχωησω.πιστευα οτι 9α επανορ9ωνα χωρις να το καταλαβει.ομως επδ τα οικονομικα δν ειναι πλ καλα ουσιαστικα με σπουδαζουν οι 9ειοι μου οποτε 9εωρουμαι βαρος σε αυτους.τωρα πλεον εχει ψαξει κ εχει μαθει για το παιδι με τ οποιο ειμαι δν θελει να δεχθει αυτο τ ατομο κ μου ειπε να κοψω μαζι του αλλιως θα το κανει αυτη.επισης μου ειπε οτι θα κοιταξει ν μαθει αν της λεω ψεματα για τα μαθηματα.εγω μιλησα με το παιδι που ειμαι φυσικα δε του ειπα οτι η μητερα μ εχει προβλημα με τ δουλεια του κ το ποιος ειναι αλλα οτι υπαρχει ενα 9εμα.προσπα9ω ν περασω οσο περισσοτερα μπορω σ αυτη τν εξεταστικη τουλαχιστον να καλυψω αυτο το 9εμα αν κ πιεζομαι παρα πολυ κ δε ξερω τι θα γινει αν δε τ καταφερω.δεν ξερω τι να κανω με τη σχεση μου με το παιδι δε μπορω να λεω ψεματα με ρωταει γιατι αυτη η αντιδραση κ δε ξερω τι να του πω.ουτε θελω να κοψω κατι που μολις αρχισα και ειναι τοσο ομορφο.ειλικρινα δε ξερω ουτε πως να μιλησω στ μητερα μου κ να της δωσω ν καταλαβει οτι δν ειναι κατι σοβαρο οτι δεν προκειται ν τον παντρευτω ουτε να παρατησω τη σχολη μου.ξερω οτι δν ακουει λεξη κ δε δεχεται τιποτα.
