Πανικος με προφορικες εξετασεις?
Καλησπερα, χθες εμαθα οτι το μαθημα που χρωστουσα και ειναι πολυ δυσκολο και μεγαλο τελικα θα ειναι προφορικο. Εχω 2 ευκαιριες να το δωσω λογω μιας υποτροφιας που θελω να παρω και εχω προθεσμια ως το Γεναρη , αρα δυο εξεταστικες. Μετα χανω την υποτροφια που ειναι πολυ σημαντικη για μενα καθως μου δινει την ευκαιρια να σπουδασω στο εξωτερικο, συν ενα μεγαλο ποσο, κατι το οποιο ειχα αποκλεισει ως πιθανοτητα στην παρουσα φαση (πληρω ολες τις υπολοιπες προυποθεσεις ).Τελος παντων , απο χθες εχω χασει τον υπνο μου. Εκτος του οτι το μαθημα αυτο ειναι εξαιρετικα δυσκολο, τα προφορικα ειναι ο μεγαλος μου εφιαλτης. Στα γραπτα υπολογιζα οτι θα ειχα 2 ωρες και θα σκεφτομουν καθαρα και με ψυχραιμια τι πρεπει να απαντησω. Στα προφορικα ομως, που δεν εχω ξαναδωσει ποτε στο πανεπιστημιο (εξαιρουνται οι ξενες γλωσσες οπου τα πηγαινα μετριοτατα για να μην πω χαλια) ειμαι λαπας. Και το εννοω αυτο. Σε ολες μου τις προφορικες συνομιλιες με ατομα τα οποια ντρεπομαι πολυ ή ξερω οτι θα με κρινουν πολυ αυστηρα -πχ στη σχολη οποτε μας ρωτουσαν καθηγητες ή στο σχολειο οταν μας εξεταζαν με καταλογο- εχανα τα λογια μου, κοκκινιζα, εκανα σαρδαμ,παγωνα κυριολεκτικα οσο και να ειχα διαβασει. Σταματουσε το μυαλο μου απο το αγχος και ελεγα αλλα ντ'αλλων...Εμεναν ολοι με το στομα ανοιχτο. Και δυστυχως εχω μπροστα μου μονο 20 μερες, οποτε μια συστηματικη βοηθεια απο ειδικο δε θα ειχε νοημα στην παρουσα φαση. Πρεπει να ειμαι ο μοναδικος ανθρωπος που κομπλαρει τοσο! Και κομπλα εννοω τεραστια κομπλα! Θυμαμαι τις προφορικες δοκιμασιες του σχολειου και με λουζει κρυος ιδρωτας! Το θεμα ειναι οτι ουτε στους καθηγητες μπορω να μιλησω γιατι πολλοι παιρνουν αυτη την υποτροφια και με μεγαλυτερους βαθμους απο μενα οποτε δεν μπορω να το παιξω βοηθηστε με εχω αναγκη, συν του οτι ειναι περιεργοι οι εξεταστες μου και γενικα αυστηροι. Οποτε αυτο το αποκλειω εξαρχης. Δυστυχως, εδωσα προσφατα και γερμανικα και ενω περασα το πτυχιο, στα προφορικα πατωσα και ειχα χρονια να δωσω κατι σε προφορικο. Οποτε αυτο με κανει ακομη χειροτερα, γιατι σκεφτομαι την μονιμη αυτη αδυναμια μου που δε βελτιωθηκε καθολου απο το σχολειο. Εχω πανικοβληθει κυριολεκτικα. Σκεφτομαι οτι χανω ο,τι ονειρευτηκα τοσο καιρο -να σπουδασω εξω σε ενα συγκεκριμενο μαλιστα πανεπιστημιο. Υποτροφια απ' εξω δεν μπορω να παρω καθως αδυνατω να καλυψω τα εξοδα της διαμονης. Οποτε παλι στα ιδια ερχομαστε. Μπορει καποιος να μου πει, αν το υπερβολικο αγχος με τα προφορικα ειναι διαχειρισιμο? Μπορω να παρω κατι μονο για εκεινη τη μερα? Διαβασα σε ενα σαιτ χθες για ενα φαρμακο που βοηθησε ενα παιδι με το ιδιο θεμα, αλλα δε θυμαμαι το ονομα καθολου και το σαιτ το βρηκα μετα απο τρελη αναζητηση. Κυριολεκτικα νιωθω οτι θα παω εκει και περα απο το οτι θα εχω φαει ολο το αγχος στη μαπα και θα γινω ρεζιλι πριν καν ξεκινησει η ξεταση (γιατι τρεμω και διαφορα τετοια καλα -ευτυχως οχι κρισεις πανικου) δε θα μπορω να απαντησω σε τιποτα. Δηλαδη θα παει τσαμπα και το διαβασμα και θα γινω κ ρεζιλι. μαλιστα δινω με γνωστους συμφοιτητες μου και αυτο με κανει ακομη πιο αγχωμενη. Τι να κανω??? Δυστυχως, δνε εχω ενα απλο αγχος οποτε θα με βοηθουσε η χαλαρωση πριν και το να εχω εμπισοσυνη στον εαυτο μου κ διαφορα τετοια. Ξερω οτι ειναι θεμα και σοβαρο γιατι το εχουν και αλλοι λιγοι βεβαια. Τι να κανω?? Βοηθειααααααα
