Πως μπορώ να βοηθήσω μετά από ψυχωτικό επεισόδιο

Καλημέρα σε όλους,
ανακάλυψα το forum πρόσφατα ψαχνοντας στο ιντερνετ σχετικα με τις ψυχώσεις. Αφορμή ήταν το οξύ ψυχωτικό επεισόδιο που πέρασε ο αδερφός μου πριν ένα μήνα και είχε σαν συνέπεια να νοσηλευτεί ένα μήνα σε ψυχιατρική κλινική. Αυτή τη στιγμή είναι στο σπίτι και φαίνεται να έχει επανέλθει, τουλάχιστον δεν έχει τα θετικά συμπτώματα και συμπεριφέρεται όπως ήταν πριν.
Θα ήθελα να μάθω από κάποιον που έχει περάσει τα ίδια και έχει εμπειρία τι θα μπορούσα να κάνω για να τον βοηθήσω. Ανησυχώ υπερβολικά και φοβάμαι μήπως γίνομαι φορτική ρωτώντας τον συνέχεια τι κάνει και πως είναι.
Επίσης θα ήθελα να μάθω, πέρα από τον ψυχίατρο που θα τον παρακολουθεί, αν είναι απαραίτητο να πάει και σε ψυχολόγο. Πέρα από ιδιώτες ψυχολόγους, έχω δει ότι παρέχεται ψυχολογική υποστήριξη και από κέντρα ημέρας/ψυχικής υγείας;;
έχει κάποιος σχετική εμπειρία ώστε να με βοηθήσει;;
Γενικά είμαι λίγο χαμένη γιατί οι γιατροί στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν δε μας κατατόπισαν καθόλου σχετικά με τη μετέπειτα πορεία...

1)ΤΗΝ μεγαλυτερη δουλεια την κανει ο ψυχιατρος ο καλος δλδ που δινει φαρμακα νεας γενιας χωρις να σημαινει οτι ειναι κακο να δει κ ψυχολογο...2)ελπιζω να ειναι περαστικο(να ειναι δλδ μονο σχιζοειδης διαταραχη της προσωπικοτητας που κραταει ως 6 μηνες) κ να μην ειναι ψυχωση γτ τοτε τα πραματα ειναι δυσκολα 3)αποφυγετε νοσηλευσεις ειδικα σε νοσοκομεια κακοφημα 4)φυσικα βοηθαει οσο το δυνατον το να περναει καλα(μαλλον απολαυστικα θα ελεγα καλυτερα γιατι καλα-ευτυχισμενα ειναι αρκετα δυσκολο σε τετοια κριση) 5)πιστευω κ καμποσο καιρο να μην πινει ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο απο 1 καφε/μερα για να ρυθμιζεται η ντοπαμινη που στους ψυχωτικους ειναι τουλαχιστον...αστατη 6)αφθονο χρονο. δυστυχως εκ πειρας Δημητρης

Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση! η αλήθεια είναι ότι νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρ.νοσοκομείο που από τα λίγα που ξέρω δεν είναι και το καλύτερο, αλλά η νοσηλεία ήταν ακούσια με εισαγγ.εντολή οπότε δεν είχαμε περιθώρια επιλογής. Όσο για το τι ακριβώς έχει είναι σίγουρα νωρίς για μια διάγνωση, αλλά από τα λίγα που διάβασα νομίζω ότι ταιριάζει στον τυπο της σχιζότυπης ή σχιζοειδούς διαταραχής γιατί πάντα ήταν κλειστός χαρακτήρας, με λίγους έως καθόλου φίλους, χωρίς όμως να έχει περίεργες εμμονές, παραισθήσεις κτλ. Όσο για το να περνάει καλά, προσπαθώ να τον παροτρύνω να βγαίνουμε και να κάνει πράγματα που να τον ευχαριστούν. Ευτυχώς δεν πίνει καφέ οπότε δε θα χει τέτοια προβλήματα...Αυτό που θέλω είναι να γίνει καλά και να μην έχω το άγχος ότι θα ξαναπάθει κάτι παρόμοιο...

ΚΟΙΤΑ λιγο καφε πρεπει να πινει(ΛΙΓΟ!) γτ ο καφες δημιουργει ντοπαμινη στον εγκεφαλο που τα φαρμακα κοβουν τελειως ως παρενεργια.κ πολυ καφε απο την αλλη δεν κανει γτ πολυ ντοπαμινη....ξερω απο τον εαυτο μου οτι ο λιγος καφες στην ψυχωση(παντως) βοηθαει παρα πολυ.οσο για την εισαγγελικη αποφευγετε την οσο ειναι ανθρωπινος δυνατο δυο φορες το επαθα κ ειναι πολυ ασχημη κατασταση,ξερω!.ΜΑΚΡΥΑ απο το 'φαρμακο' αλλοπεριντιν(ειναι τοσο σκατα που δεν θελω παλι να αναφερθω με λεπτομεριες) κ ολα θα παν καλα.σας ευχομαι τα καλυτερα κ γρηγορη αναρωση ΥΓ κ ψυχωση να ειναι (χτυπα ξυλο) φαινεται να ειναι απο τις περιπτωσεις που τους πιανουν τα φαρμακα και βασικο να ξερεις οτι κ η ψυχωση καποτε καταλαγιαζει

Γεια σου!!!Εύχομαι στον αδερφό σου και στην οικογένειά σου καλά κουράγια και γρήγορη ανάρρωση.
Θα σου έλεγα ότι αυτό που θα έπρεπε να αποφευχθεί είναι οι συναισθηματικές συγκρούσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας κάτι που θα είχε σαν αποτέλεσμα να επιφέρει άγχος στον πάσχοντα.Γενικά να τον παροτρύνεις να βγαίνει έξω όπως και κάνεις.Στην αρχή μπορεί να μη είναι εύκολο γιατί όσοι πάσχουμε δεν νιώθουμε άνετα.Είμαστε κάπως μαγκωμένοι.Αλλά γενικά να τον παροτρύνεις να κάνει πράγματα για να αποκτήσει και πάλι τα παλιά του ενδιαφέροντα και γιατί όχι να αποκτήσει καινούργια.Με τη βοήθεια του γιατρού να βάζετε ρεαλιστικούς στόχους και να προχωρά προς τα μπρος.Πισωγυρίσματα ίσως να υπάρχουν μέχρι να επέλθει μια ισορροπία.Αν σπούδαζε να έχει τη στήριξη για να συνεχίσει τις σπουδές του,όπως και αν δούλευε θα πρέπει να τοποθετηθεί σαν στόχος στο άμεσο μέλλον η επιστροφή στην εργασία.
Nα του προσφέρετε αγάπη και κατανόηση και να καταλάβετε πως πάσχει από κάτι δύσκολο που έχει επιπτώσεις στη λειτουργικότητα και σε όλους τους τομείς της ζωής του.Αλλά δεν θέλει και παραχάιδεμα γιατί μπορεί να επαναπαυτεί.

ναι ολοι οι ειδικοι λενε οτι τα ενδιαφεροντα βοηθουν περισσοτερο απο ολα

Ευχαριστώ πολύ! αυτό προσπαθώ να κάνω! επειδή δεν εργάζεται και είναι δύσκολο να βρεις δουλειά σήμερα, του έχω πει να κοιτάξει για εθελοντική εργασία και μου έχει πει ότι ενδιαφέρεται. επίσης κάνει μεταπτυχιακό το οποίο θέλει να συνεχίσει και να τελειώσει. Δείχνει να θέλει να συνεχίσει τη ζωή του και να βελτιώσει λάθη του, όπως την αντικοινωνικότητα και την έλλειψη επικοινωνίας με την οικογένεια και το ευρύτερο περιβάλλον.
Απλά φοβάμαι κι εγώ μήπως γίνομαι φορτική, επειδή έχω αγχωθεί αρκετά φοβάμαι μήπως του το μεταδίδω. Απ' ότι κατάλαβα χρειάζεται ηρεμία και μέτρο και από την πλευρά μου. Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά!

Η εθελοντική εργασία είναι κάτι πολύ ωραίο πιστεύω...Για αρχή αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα είναι το καλύτερο πιστεύω.Θα νιώσει ότι προσφέρει και θα συνεργαστεί με νέους ανθρώπους κάτι που θα ανεβάσει την αυτοπεποίθησή του!!

Nα σου επισημάνω επίσης να προσέχει με τα φάρμακα και να τα παίρνει σωστά και τακτικά.Να μη παίζει με αυτά ξεχνώντας να τα πάρει και αν πάρει την απόφαση να τα σταματήσει να τον αποτρέψετε και να γίνει μόνο με σύμφωνη γνώμη του γιατρού.Γενικά η θεραπεία μέχρι να πάει σε δόση συντήρησης η δοσολογία των φαρμάκων περνάνε κάποια χρόνια,ίσως κ 3 για να πάει σε δόση συντήρησης ανάλογα με τον ασθενή και αν έχει κάνει προηγουμένως υποτροπές.Γι'αυτό θέλει υπομονή και να μη τα σταματήσει μόλις νιώσει καλύτερα.Ισως χρειαστεί να τα λαμβάνει καθ΄όλη την διάρκεια της ζωής του.

Υπαρχει και ενας συλλογος για αδερφια ατομων με ψυχικες διαταραχες οπου θα βρεις υποστηριξη.

Ειναι στο www.kinapsi.gr

Καλησπερα φιλη μου,Αναλογη εμπειρια ακριβως δεν εχω,ομως εχω κ εγω παλεψει με καταθλιψη κ γνωριζω οτι εφοσον ο ψυχιατρος κ ο ψυχολογος δεν κανουν την ιδια δουλεια εφοσον ο ενας δινει φαρμακα ο αλλος κανει ψυχαναλυση καλο ειναι να τα συνδιασετε για τον αδερφο σου,Προσεκτικοι επισης πρεπει να ειστε ολοι μεσα στο σπιτι κ να μην δημιουργειτε σε καμμια περιπτωση φασαριες κ καυγαδες,Επισης νομιζω οτι ο καφες κ το τσαι εντεινουν τα νευρα καλυτερα να μην πινει,Σε ορισμενες περιοχες υπαρχουν κεντρα ψυχικης υγειας που πηγαινεις σε ψυχολογο δωρεαν,το κακο ειναι οτι ειναι παρα πολυς κοσμος κ δεν μπορουν να διαθεσουν επαρκη χρονο για τον καθενα,Καλυτερο θα ειναι εαν μπορειτε να διαθεσετε να πληρωσετε να παει σε ψυχολογο οσο συχνοτερα ειναι εφικτο,Οργανωθειτε σαν οικογενεια να βοηθησετε κ καλο κουραγιο!

ο καφες με μετρο καλμαρει τα νευρα τουλαχιστον στους ψυχωτικους.

Ευχαριστώ πολύ παιδιά! θα κοιτάξω το σύλλογο για τη στήριξη αδερφών με ψυχολογικές διαταραχές. Η αλήθεια είναι ότι έχουν πέσει όλα πάνω μου, κι επειδή δουλεύω και ταυτόχρονα διαβάζω, έχω τρελαθεί κι εγώ και νομίζω ότι θα καταρρεύσω...Ευτυχώς στο σπίτι μένουμε οι δυο μας και δεν έχουμε εντάσεις/φασαρίες/καυγάδες...
Κι εγώ νομίζω ότι ο ψυχολόγος θα χρειαζόταν, απλά έτσι αυξάνονται τα έξοδα...γενικά ψυχολόγος και ψυχίατρος σε τι συχνότητα πρέπει να τον παρακολουθούν;; 1 φορά το μήνα π.χ. ή πιο συχνά;;

ΨΥΧΙΑΤΡΟ 1 φορα το μηνα κανα 1 - 1,5 χρονο κ μετα πιο αραια .ο ψυχολογος αντικειμενικα κ κατα την γνωμη μου δεν ειναι τοσο απαραιτητος αλλα επειδη πηγα κ σε ψυχολογο νομιζω ζητανε συνεδριες πιο συχνα οι ιδιοι.βεβαια αναλογα με τα λεφτα που προσφερεις.παντως θα ελεγα τα πρωτα δυο χρονια καθε μηνα ψυχιατρο μετα ανα εποχη ή καθε 2 μηνες.κ ψυχολογο 2 φορες τον μηνα μονο για κανα χρονο κ μετα καθολου

πινω εξι καφεδες την ημερα! ο ψυχιατρος μου ειπε οτι πασχω απο ψυχωτικη συνδρομη.