Σωματική άσκηση και καλύτερη ψυχική υγεία?

Καλησπέρα σε όλους! :) Ανοίγω αυτό το θέμα που με απασχολεί τον τελευταίο καιρό, αν γενικά υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ κάποιας άσκησης του σώματος και της βελτίωσης της ψυχικής υγείας και μείωσης των συμπτωμάτων των ψυχολογικών ασθενειών. Έχοντας πρόβλημα με την διαταραχή της ΙΔΨ κυρίως και επίσης μια δόση κοινωνικής φοβίας προσπάθησα να εντάξω στην καθημερινότητά μου κάποια άσκηση. Κάνω γρήγορο βάδισμα, με σταθερό τέμπο όσο μπορώ, δεν έχω και ιδιαίτερες σχέσεις με πολλά αθλήματα εκτός από κολύμβηση το καλοκαίρι και απλές ασκήσεις γιόγκα, τέλοσπάντων παρατήρησα γενικά ότι βοηθάει τη μείωση του άγχους, διώχνει τις πολλές σκέψεις, βελτιώνει το θυμικό... Μετά από το γρήγορο περπάτημα έρχεται συνήθως κάποια ευεξία και ηρεμία, προφανώς κάτι ρυθμίζεται εκεί στον εγκέφαλο που είναι ίσως απορρυθμισμένο και σκέφτομαι μήπως τελικά κάτι τόσο απλό μπορεί να ωφελήσει πάρα πολύ και σε πολλά από τα προβλήματα τα ψυχολογικά? Διαβάζοντας και τα όσα γράφουν εδώ τόσα πολλά άτομα που ταλαιπωρούνται από διάφορες διαταραχές του άγχους και της διάθεσης, την κατάθλιψη κλπ σκέφτηκα να το αναφέρω, πολλές φορές οι ειδικοί δίνουν τα φάρμακα κλπ, αλλά ίσως ξεχνούν να παροτρύνουν και για κάτι τέτοιο. Θα 'θελα να ακούσω αν κάποιος/κάποια έχει παρόμοια σκέψη, εμπειρία ή πρόταση πάνω στο θέμα.

Συμφωνω μαζι σου παρα πολυ. Απο την πιο απλη κακοκεφια μεχρι κ καταθλιψη που εχω περασει κλπ π δν θελω ν πω, η ασκηση με βοηθουσε.(οχι τρελα πραγματα εννοειται!) Ιδιαίτερα οτι συνδυαζεται με φυση..περπατημα..ποδηλατο..κ ολυμπι...με βοηθουν πολυ προσωπικα! Καλη δυναμη σ ευχομαι!

Αν και δεν έχω κάποιο 'ψυχικό νόσημα' (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω! χαχα) ούτε ΙΨΔ ειδικότερα, θα ήθελα να μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία στο πώς η σωματική άσκηση επηρεάζει την ψυχική διάθεση πιο γενικά - κι ελπίζω να σε βοηθήσει αυτό.

Εχω ασχοληθεί με γυμναστήριο και μαχητικά αθλήματα επομένως μιλάω για αρκετά έντονη δραστηριότητα, αν αυτό παίζει ρόλο. Η διάθεσή μου τις περιόδους που ασχολιόμουν ήταν κατά μέσο όρο αυτό που λέμε 'ανεβασμένη' και γενικά καλύτερη απ' ο,τι όταν δεν ασχολιόμουν με σωματική άσκηση. Ήμουν πιο χαρούμενος, πιο χαλαρός, με περισσότερη όρεξη να κάνω πράγματα κι είχα μια πιο αισιόδοξη ματιά για όλα.

Τα παραπάνω τα αποδίδω στους εξής παράγοντες:

α) Βελτιωμένη φυσική κατάσταση. Άλλιώς αντιμετωπίζεις τα της καθημερινότητας όταν έχεις καλή φυσική κατάσταση κι αλλιώς όταν σέρνεσαι μετά από μια ώρα δουλειά, ας πούμε, με αποτέλεσμα να σου φαίνονται όλα βουνό. Ακόμη, όταν έχεις καλή σωματική κατάσταση, δε σου είναι βάρος, δεν το σκέφτεσαι να βγεις και μια ωρίτσα για βόλτα με τους φίλους μετά τη δουλειά για παράδειγμα. Ενώ στην άλλη περίπτωση, προτιμάς να αράξεις σπίτι, κλείνεσαι μέσα, ύστερα σταδιακά αποκόβεσαι, μελαγχολείς κλπ κλπ.

β) Κοινωνικοποίηση. Στα γυμναστήρια και τους συλλόγους που πήγαινα γνώριζα κόσμο, με κάποια άτομα γινόμαστε καλή παρέα, βρισκόμαστε και εκτός gym, κάναμε διάφορα πράγματα μαζί και εν γένει περνούσαμε καλά. Ε, γενικά, το να γνωρίζεις κόσμο και να δικτυώνεσαι καλό το βλέπω.

γ) 'Δόμηση' του χρόνου. Έχεις κάτι να κάνεις, ένα πρόγραμμα βρε παιδί μου, μπαίνεις σε μια σειρά, μια πειθαρχία, δε γυρίζεις άσκοπα από δω κι από κει, γεμίζεις την ώρα σου κάνοντας κάτι που σου αρέσει (υποτίθεται προφανώς ότι έχεις διαλέξει το είδος της γυμναστικής ή του αθλήματος που προτιμάς, εγώ π.χ. πολεμικές τέχνες, άλλος μπάσκετ και πάει λέγοντας)

δ) Βιοχημικοί παράγοντες. Δεν είμαι ειδικός αλλά λένε ότι κατά την έντονη σωματική δραστηριότητα εκκρίνονται ενδορφίνες ή κάτι τέτοιο κι αυτό υποτίθεται ότι σε φτιάχνει κάπως, δεν ξέρω, έτσι λένε.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω ισχύουν και για άλλες όχι στενά 'αθλητικές' δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με το σώμα, π.χ. χορός. Κι αυτό θα ήταν μια ωραία επιλογή πιστεύω.

Ελπίζω να βοήθησα κάπως :)

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

Συμφωνω μαζι σου παρα πολυ. Απο την πιο απλη κακοκεφια μεχρι κ καταθλιψη που εχω περασει κλπ π δν θελω ν πω, η ασκηση με βοηθουσε.(οχι τρελα πραγματα εννοειται!) Ιδιαίτερα οτι συνδυαζεται με φυση..περπατημα..ποδηλατο..κ ολυμπι...με βοηθουν πολυ προσωπικα! Καλη δυναμη σ ευχομαι!

---

Σ' ευχαριστώ πολύ Νεράιδα και εσύ να είσαι πάντα δυνατή! Και όλα αντιμετωπίζονται! :)

Quote:

---

Originally Posted by χρήστης

Αν και δεν έχω κάποιο 'ψυχικό νόσημα' (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω! χαχα) ούτε ΙΨΔ ειδικότερα, θα ήθελα να μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία στο πώς η σωματική άσκηση επηρεάζει την ψυχική διάθεση πιο γενικά - κι ελπίζω να σε βοηθήσει αυτό.

Εχω ασχοληθεί με γυμναστήριο και μαχητικά αθλήματα επομένως μιλάω για αρκετά έντονη δραστηριότητα, αν αυτό παίζει ρόλο. Η διάθεσή μου τις περιόδους που ασχολιόμουν ήταν κατά μέσο όρο αυτό που λέμε 'ανεβασμένη' και γενικά καλύτερη απ' ο,τι όταν δεν ασχολιόμουν με σωματική άσκηση. Ήμουν πιο χαρούμενος, πιο χαλαρός, με περισσότερη όρεξη να κάνω πράγματα κι είχα μια πιο αισιόδοξη ματιά για όλα.

Τα παραπάνω τα αποδίδω στους εξής παράγοντες:

α) Βελτιωμένη φυσική κατάσταση. Άλλιώς αντιμετωπίζεις τα της καθημερινότητας όταν έχεις καλή φυσική κατάσταση κι αλλιώς όταν σέρνεσαι μετά από μια ώρα δουλειά, ας πούμε, με αποτέλεσμα να σου φαίνονται όλα βουνό. Ακόμη, όταν έχεις καλή σωματική κατάσταση, δε σου είναι βάρος, δεν το σκέφτεσαι να βγεις και μια ωρίτσα για βόλτα με τους φίλους μετά τη δουλειά για παράδειγμα. Ενώ στην άλλη περίπτωση, προτιμάς να αράξεις σπίτι, κλείνεσαι μέσα, ύστερα σταδιακά αποκόβεσαι, μελαγχολείς κλπ κλπ.

β) Κοινωνικοποίηση. Στα γυμναστήρια και τους συλλόγους που πήγαινα γνώριζα κόσμο, με κάποια άτομα γινόμαστε καλή παρέα, βρισκόμαστε και εκτός gym, κάναμε διάφορα πράγματα μαζί και εν γένει περνούσαμε καλά. Ε, γενικά, το να γνωρίζεις κόσμο και να δικτυώνεσαι καλό το βλέπω.

γ) 'Δόμηση' του χρόνου. Έχεις κάτι να κάνεις, ένα πρόγραμμα βρε παιδί μου, μπαίνεις σε μια σειρά, μια πειθαρχία, δε γυρίζεις άσκοπα από δω κι από κει, γεμίζεις την ώρα σου κάνοντας κάτι που σου αρέσει (υποτίθεται προφανώς ότι έχεις διαλέξει το είδος της γυμναστικής ή του αθλήματος που προτιμάς, εγώ π.χ. πολεμικές τέχνες, άλλος μπάσκετ και πάει λέγοντας)

δ) Βιοχημικοί παράγοντες. Δεν είμαι ειδικός αλλά λένε ότι κατά την έντονη σωματική δραστηριότητα εκκρίνονται ενδορφίνες ή κάτι τέτοιο κι αυτό υποτίθεται ότι σε φτιάχνει κάπως, δεν ξέρω, έτσι λένε.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω ισχύουν και για άλλες όχι στενά 'αθλητικές' δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με το σώμα, π.χ. χορός. Κι αυτό θα ήταν μια ωραία επιλογή πιστεύω.

Ελπίζω να βοήθησα κάπως :)

---

Ευχαριστώ πολύ χρήστη για τις σκέψεις και τις ιδέες σου που βοηθούν όχι μόνο εμένα πιστεύω, αλλά και όλους όσους διαβάζουν αυτά που γράφεις. :) Μήπως η πρώτη σου φράση ότι δεν έχεις κάποιο ψυχικό νόσημα οφείλεται και σε αυτήν ακριβώς τη δραστηριότητα που έχεις βάλει στη ζωή σου!! χα χα! Εντάξει το ξέρω, δεν είναι τόσο απλό για όλους και υπάρχουν τόσοι άλλοι παράγοντες, αλλά μήπως να το παλέψουμε και λίγο με τη σωματική δραστηριότητα, αξίζει τον κόπο νομίζω και ναι τα ευεργετικά αποτελέσματα θα φανούν.

Συμφωνω επειδη εχω περασει εντονη καταθλιψη η δραστηριοτητα βοηθαει δεν ειναι αναγκη να κανεις πρωταθλητισμο αρκουν κ οι δουλειες μεσα στο σπιτι καθαριοτητα σιδερωμα πλυσιμο πιατων μαγειρεμα κ εκτος σπιτιου οι μεγαλοι περιπατοι με οικεια προσωπα κ γενικα δταστηριοτηρες για να μην καθεσαι ολη μερα

Quote:

---

Originally Posted by Breath

Μήπως η πρώτη σου φράση ότι δεν έχεις κάποιο ψυχικό νόσημα οφείλεται και σε αυτήν ακριβώς τη δραστηριότητα που έχεις βάλει στη ζωή σου!! χα χα!

---

Breath, ως γνωστόν, δεν είναι σκόπιμο να κρίνουμε τους άλλους από την ιδέα που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, οπότε μην παίρνεις και τόσο τοις μετρητοίς αυτό που είπα για την ψυχική μου υγεία! :D :D

Ενας πολύ καλός γιατρός ψυχίατρος αναφέρει στην σελίδα τουοτι με καθημερινή άσκηση για 45 λεπτά την ημέρα σε βαθμό που ανεβαίνουν οι σφύξεις και προκαλείται εφίδρωση, εκρίνονται ενδορφίνες και ντοπαμίνη,φυσικά παυσίπονα του οργανισμού που δημιουργούν ευεξία και ηρεμία,και επιπλέον καιγεται η αδρεναλίνη που κυκλοφορεί στον οργανισμό στα αγχώδη άτομα..επίσης οξυγονωνεται καλύτερα ο εγκέφαλος,και όλα αυτά έχουν τα ιδια αποτελέσματα με τα αντικαταθλιπτικά! αλλά πρέπει να γίνεται για διάστημα μεγαλύτερο τους ενός μήνα,και να συνδιάζεται με καλή διατροφή, καλό υπνο,και αν είναι δυνατόν με ασκήσεις χαλάρωσης..

Bεβαίως! Ξέρεις η άσκηση είναι το καλύτερο φάρμακο για τις ψυχικές ασθένειες.όλοι έχουμε λίγο πολύ ψυχολογικά προβλήματα, (παλαιότερα νόμιζα πως δεν είχαμε όλοι οι άνθρωποι :p κι ότι απλά τυχαίνει να έχει κάποιος ) και βοηθάει πάρα πολύ.Ναι, και διώχνει τις σκέψεις και φέρνει ευεξία και σε κάνει πιο δυνατό να συνεχίσεις με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις γιατί κάθε φορά που καταφέρνεις να ολοκληρώσεις το μισάωρο ή το 2ωρο άσκησης κλείνεις και μιά συμφωνία με τον εαυτό σου,αυτό σου υπενθυμίζει δηλαδή το πόσο δυνατός είσαι και πόσα μπορείς να πετύχεις.Είναι μεγάλο όπλο η άσκηση και γιαυτό την προτείνουν κυρίως ψυχολόγοι.

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Συμφωνω επειδη εχω περασει εντονη καταθλιψη η δραστηριοτητα βοηθαει δεν ειναι αναγκη να κανεις πρωταθλητισμο αρκουν κ οι δουλειες μεσα στο σπιτι καθαριοτητα σιδερωμα πλυσιμο πιατων μαγειρεμα κ εκτος σπιτιου οι μεγαλοι περιπατοι με οικεια προσωπα κ γενικα δταστηριοτηρες για να μην καθεσαι ολη μερα

---

Ναι Μυσπ! Βοηθούν και όλες οι δουλειές σπιτιού θα συμφωνήσω, αλλά αισθάνομαι και ποιο σημαντικό να βγει κανείς έξω να κάνει κάτι, μεγάλοι περίπατοι με καλή παρέα είναι από τις πιο ωραίες ψυχοθεραπείες! Ώρες-ώρες σκέφτομαι λίγη περισσότερη δραστηριότητα/κίνηση και συντροφικότητα θα έλυναν τόσα ψυχολογικά προβλήματα του σύγχρονου "δυτικού" ανθρώπου...

Quote:

---

Originally Posted by χρήστης

Breath, ως γνωστόν, δεν είναι σκόπιμο να κρίνουμε τους άλλους από την ιδέα που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους, οπότε μην παίρνεις και τόσο τοις μετρητοίς αυτό που είπα για την ψυχική μου υγεία! :D :D

---

Ναι η αλήθεια είναι δεν το σκέφτηκα αυτό! Για να γράφεις και δω κάποια τρέλα θα έχεις και εσύ χρήστη! Αλλά δεν πειράζει κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια! :D

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Ενας πολύ καλός γιατρός ψυχίατρος αναφέρει στην σελίδα τουοτι με καθημερινή άσκηση για 45 λεπτά την ημέρα σε βαθμό που ανεβαίνουν οι σφύξεις και προκαλείται εφίδρωση, εκρίνονται ενδορφίνες και ντοπαμίνη,φυσικά παυσίπονα του οργανισμού που δημιουργούν ευεξία και ηρεμία,και επιπλέον καιγεται η αδρεναλίνη που κυκλοφορεί στον οργανισμό στα αγχώδη άτομα..επίσης οξυγονωνεται καλύτερα ο εγκέφαλος,και όλα αυτά έχουν τα ιδια αποτελέσματα με τα αντικαταθλιπτικά! αλλά πρέπει να γίνεται για διάστημα μεγαλύτερο τους ενός μήνα,και να συνδιάζεται με καλή διατροφή, καλό υπνο,και αν είναι δυνατόν με ασκήσεις χαλάρωσης..

---

Μάνο, αυτά σκέφτομαι και 'γω, τα πολύτιμα 45 λεπτά (για άλλους 30, για άλλους 60 δεν έχει σημασία...) που μπορεί να κάνουν τη διαφορά! Έτσι... να οξυγονώνεται ο εγκέφαλος και να καίγονται οι παράγοντες που τον ταλαιπωρούν, μαζί και όλα τα αρνητικά συναισθήματα! Η καλή διατροφή και ο καλός ύπνος, η χαλάρωση βοηθούν πολύ. Νομίζω ότι και τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα κάνουν λίγο χρόνο να δράσουν, οπότε γιατί να μην το παλέψει κανείς και διαφορετικά ή τουλάχιστον συμπληρωματικά με ότι άλλο. Ελπίζω να συνταγογραφεί αυτές τις οδηγίες αυτός ο ψυχίατρος στους ασθενείς του!

Quote:

---

Originally Posted by s/z

Bεβαίως! Ξέρεις η άσκηση είναι το καλύτερο φάρμακο για τις ψυχικές ασθένειες.όλοι έχουμε λίγο πολύ ψυχολογικά προβλήματα, (παλαιότερα νόμιζα πως δεν είχαμε όλοι οι άνθρωποι :p κι ότι απλά τυχαίνει να έχει κάποιος ) και βοηθάει πάρα πολύ.Ναι, και διώχνει τις σκέψεις και φέρνει ευεξία και σε κάνει πιο δυνατό να συνεχίσεις με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις γιατί κάθε φορά που καταφέρνεις να ολοκληρώσεις το μισάωρο ή το 2ωρο άσκησης κλείνεις και μιά συμφωνία με τον εαυτό σου,αυτό σου υπενθυμίζει δηλαδή το πόσο δυνατός είσαι και πόσα μπορείς να πετύχεις.Είναι μεγάλο όπλο η άσκηση και γιαυτό την προτείνουν κυρίως ψυχολόγοι.

---

S/z καλά τα λες! Ακόμα και οι ταμπέλες εδώ, ο διπολικός, ο ψυχαναγκαστικός, ο καταθλιπτικός, ο σχίζο κλπ μου φαίνονται αστείες καμιά φορά... Καλές είναι βέβαια για τους ψυχοθεραπευτές για να έχουν ένα μπούσουλα. Και όλοι λίγο πολύ πάσχουν από κάτι, ο απόλυτα άτρωτος άνθρωπος δε νομίζω ότι υπάρχει! Σε κάνει πιο δυνατό η άσκηση, καμιά φορά όταν ξεκινάω και περπατάω και συνεχίζω έτσι γρήγορα μετά από κάποια ώρα παρατηρώ ένα αίσθημα δύναμης, περισσότερης αυτοπεποίθησης..., μου φαίνεται τελικά έχουμε ξεχάσει πόσο δυνατοί είμαστε!

Βreath , σαφως και υπαρχει σχεση μεταξυ κτθλψης ( τουλαχιστον ) και σωματικης ασκησης . Κανω επι καθημερινης σχεδον βασεως γυμν. με βαρη , και αισθανομαι πολυ καλυτερα ( κτθλψη εχω ) . Σε πειραμα απεδειχθη οτι δυο γκρουπ ασθενων , με κτθλψη , το ενα με ανκτθλκα , το αλλο με γυμναστικη , ειχαν στο 6μηνο τα ιδια αποτελεσματα . Και το γρηγορο περπατημα , κανα μισαωρο , εχει παρομοια αποτελεσματα , αρκει να υπαρχει ενταση , συμφωνω με τον mano32 .

Breath ψάχνω τη σελίδα του πάλι,να την στείλω! Τα έχει ολ αυτά στις οδηγίες για αυτοβοήθεια,και αν κάποιος δεν μπορέσει μονος του να πάει στον ψυχίατρο..Και για διατροφή λέει ,(μαυρη σοκολάτα,μπανάνα,και σερτοτονίνη),πολλά αναφέρει!:)
Απλά αναφέρει οτι κάποιος που λογω αγοραφοβίας δε μπορεί να βγεί απ το σπίτι του πώς να πάει βόλτα? πως να βρεί ασχολίες? και τότε λύση είναι τα φάρμακα..Εστω και για λίγο για να ορθοποδήσει το άτομο..
Επίσης ενας απ τους επίσης καλυτερους ψυχιάτρους-ψυχοθεραπευτές, ο Ματθαίος Γιωσαφάτ,αναφέρει οτι τα φάρμακα έτσι κι αλλιώς δεν λύνουν τίποτα-είναι προσωρινά.Είναι παυσίπονα της ψυχής,και κανένα φάρμακο εκτός απ τα αντιβιωτικά που εξαλείφουν την αρχική αιτία δεν λύνει το πρόβλημα.
Είναι ο ελεεινός τρόπος ζωής που μας έχουν επιβάλλει παιδιά..Δεν έχουμε καμμιά σχέση με το φυσικό μας περιβάλλον πια,σε κλουβιά είμαστε απλά δεν το εχουμε πάρει χαμπάρι.

Quote:

---

Originally Posted by Breath

Καλησπέρα σε όλους! :) Ανοίγω αυτό το θέμα που με απασχολεί τον τελευταίο καιρό, αν γενικά υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ κάποιας άσκησης του σώματος και της βελτίωσης της ψυχικής υγείας και μείωσης των συμπτωμάτων των ψυχολογικών ασθενειών. Έχοντας πρόβλημα με την διαταραχή της ΙΔΨ κυρίως και επίσης μια δόση κοινωνικής φοβίας προσπάθησα να εντάξω στην καθημερινότητά μου κάποια άσκηση. Κάνω γρήγορο βάδισμα, με σταθερό τέμπο όσο μπορώ, δεν έχω και ιδιαίτερες σχέσεις με πολλά αθλήματα εκτός από κολύμβηση το καλοκαίρι και απλές ασκήσεις γιόγκα, τέλοσπάντων παρατήρησα γενικά ότι βοηθάει τη μείωση του άγχους, διώχνει τις πολλές σκέψεις, βελτιώνει το θυμικό... Μετά από το γρήγορο περπάτημα έρχεται συνήθως κάποια ευεξία και ηρεμία, προφανώς κάτι ρυθμίζεται εκεί στον εγκέφαλο που είναι ίσως απορρυθμισμένο και σκέφτομαι μήπως τελικά κάτι τόσο απλό μπορεί να ωφελήσει πάρα πολύ και σε πολλά από τα προβλήματα τα ψυχολογικά? Διαβάζοντας και τα όσα γράφουν εδώ τόσα πολλά άτομα που ταλαιπωρούνται από διάφορες διαταραχές του άγχους και της διάθεσης, την κατάθλιψη κλπ σκέφτηκα να το αναφέρω, πολλές φορές οι ειδικοί δίνουν τα φάρμακα κλπ, αλλά ίσως ξεχνούν να παροτρύνουν και για κάτι τέτοιο. Θα 'θελα να ακούσω αν κάποιος/κάποια έχει παρόμοια σκέψη, εμπειρία ή πρόταση πάνω στο θέμα.

---

τελευταια με απασχολει κι εμενα η γυμναστικη, οχι μονο για να μην εχω πολλα νευρα κ ξεσπαω σε αλλους που δε πρεπει. αλλα κ για λογους φυσικης καταστασης γιατι μεγαλωνω κ δε θελω να σερνω απο τωρα τοσο νωρις. Δε μπου αρεσει που δεν εχω κ πολλα πραγματα-υποχρεωσεις στη ζωη μου αλλα κατα τα αλλα 'σερνομαι' αρκετες φορες. το τελευταιο καιρο προσπαθω κ κανω λιγη γυμναστικη στο σπιτι απο βιντεακια. προσωπικα εμενα μου αρεσει κ προσπαθω να κανω μικρα βηματα, δλδ οχι καθε μερα κ οχι υπερβολες (δλδ να πεθαινω μετα στη κουραση). Γιατι αν τα κανω ολα μαζι μετα θα τα παρατησω σιγουρα. Πιστευω σε πολλους ανθρωπους ισχυουν αυτα.
Γενικα εχω προβλημα στο οτι ξεκιναω κατι κ το παραταω ευκολα γιατι βαζω υψηλους στοχους κλπ- αλλα ασχετο με το θεμα σου.
Πιστευω πως βοηθαει καποιους ανθρωπους ,ομως δε πιστευω πως η γυμναστικη απο μονη της μπορει να λυσει τα προβληματά μας (ψυχολογικα). Πρεπει κι εσυ με το γιατρο σου να κανετε δουλεια.

ολα τα θεματα αεραλογιας εχουν ανεβει.

Η γυμναστικη και εμενα με βοηθησε αρχικα αλλα μετα επειδη το παρακανα μου εφερε συμπτωματα καταθλιψης.Δεν χρειαζονται υπερβολες και ουτε αρκει για να θεραπευτει καποιος απο καταθλιψη η κρισεις πανικου κτλ.