Χρόνος ανάρρωσης

Θα ήθελα να ρωτήσω πόσο χρόνο σας πήρε για να είστε σε ένα ικανοποιητικό σημείο μετά από ψυχωσικό επεισόδιο.Γνωρίζω πως η ανάρρωση είναι ένας διαρκής αγώνας καθ'όλη την διάρκεια της ζωής μας και ανάρρωση κυρίως σημαίνει να είσαι λειτουργικός,να έχεις ένα καλό βιοτικό επίπεδο και να είσαι όσο είναι δυνατόν ανεξάρτητος και ευτυχισμένος.Φυσικά ο καθένας ορίζει διαφορετικά το τι σημαίνει ανάρρωση για τον ίδιο.
Πόσο χρόνο σας πήρε για να σταθείτε και πάλι στα πόδια σας;Να είστε λειτουργικοί και να βρείτε μια δουλειά πχ;;
Εγώ πλησιάζω τα 2 χρόνια θεραπείας σε 2 μήνες και νιώθω σχετικά καλά.Παρόλα αυτά μειονεκτώ σε αυτοπεποίθηση,μερικές φορές νιώθω μαγκωμένος στις κοινωνικές μου συναστροφές,κάποιες φορές νιώθω σαν να φρενάρονται οι σκέψεις και γενικά να είναι πιο φτωχή η σκέψη μου και δεν νιώθω έτοιμος να ανταπεξέλθω σε εργασιακό περιβάλλον.

8 χρονια σε μενα

serios αυτα που νιωθεις ειναι απο τα φαρμακα,
επειδη καταστελλουν τη δραστηριοτητα του εγκεφαλου.

δηλαδη δουλευουμε στο 10% των δυνατοτητων μας,
επειδη χωρις τα φαρμακα εχουμε υπερδραστηριοτητα.

τα φαρμακα πρεπει να τα παιρνουμε,
απλα σιγα σιγα ο γιατρος θα στα ελαττωσει στη δοση συντηρησης,
και τοτε θα μπορεις να δουλευεις, να σπουδαζεις κλπ. με λιγο μονο προβλημα.

το εχω κανει εγω και στο λεω,
μονο τοτε θα καταλαβεις, οτι το μεγαλυτερο προβλημα που αντιμετωπιζουμε,
ειναι το στιγμα.

για αυτο κοιτα να μη το πεις ή να μη το καταλαβει κανεις,
οτι παιρνεις φαρμακα οσο μπορεις.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Παρόλα αυτά μειονεκτώ σε αυτοπεποίθηση,μερικές φορές νιώθω μαγκωμένος στις κοινωνικές μου συναστροφές,κάποιες φορές νιώθω σαν να φρενάρονται οι σκέψεις και γενικά να είναι πιο φτωχή η σκέψη μου και δεν νιώθω έτοιμος να ανταπεξέλθω σε εργασιακό περιβάλλον.

---

....πάντως η σκέψη σου, μου φαίνεται κ είναι πάρα πολύ συγκροτημένη!
μόνο για φτωχή δεν μου φαίνεται!
σχετικά με το εργασιακό....πάρε τον χρόνο σου...
έχω ένα προαίσθημα, οτι θα τα καταφερεις μια χαρά σε όλα τα επίπεδα!

Mακάρι dreamful_woman!!Γενικά θέλω όπως οι περισσοτεροι απο μας να έχουμε μια παραγωγική και όμορφη ζωή σε ολα τα επίπεδα.Το δύσκολο είναι να φανταστείς πως θα είσαι μετά απο κάποια χρόνια.Συνήθως είμαστε απαισιόδοξοι και νομίζουμε πως θα παραμείνουμε μη λειτουργικοί για πάντα.Στο θέμα δουλειάς με πιέζουν λίγο οι γονείς μου και τους λέω πως δεν νιώθω ακόμα έτοιμος και είναι το μόνο πράγμα που με αγχώνει περισσότερο,για το αν τα καταφέρω κάποια στιγμή.Όταν βλέπεις οι άλλοι να ανεξαρτητοποιούνται και συ να μένεις πίσω τόσο σε σπουδές όσο κα σε δουλειά είναι όσο να'ναι στενάχωρο και αυτομειωτικό.
Τώρα τέλη Σεπτεμβρίου πάντως σκοπεύω να γραφτώ στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο της πόλης μου για εκμάθηση ισπανικών για να απασχολώ κάπως το μυαλό μου.Μακάρι να βολέψει!!

Quote:

---

Originally Posted by serios

Τώρα τέλη Σεπτεμβρίου πάντως σκοπεύω να γραφτώ στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο της πόλης μου για εκμάθηση ισπανικών για να απασχολώ κάπως το μυαλό μου.Μακάρι να βολέψει!!

---

πάρα πολύ καλή ιδέα!!!! :)
πιστεύω πως θα σε βοηθησει πολλαπλως!!!

κι εγω Σεριο σκεφτομαι να κανω βηματακια προκειμενου να βγω απο το τελμα της αεναης ενδοσκοπησης, της αδρανειας και της συνεχους αναλυσης επι της αναλυσης των προβληματων μου.
σκεφτομαι να ξεκινησω γκρουπ-θεραπι.
ο γιατρος μου μου το προτεινε.
ο μονος μου ενδιασμος ειναι οτι και κει για προβληματα θα συζηταμε.
αλλα θα το δοκιμασω...
και γω Σεριο εχω μεινει πολυ πισω στη ζωη και το ηθικο μου ειναι πολυ πεσμενο....

Δεν έχω δοκιμάσει ομαδική θεραπεία.Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτή η δυνατότητα στην περιοχή μου έτσι δεν μπορώ να σου πω αν βοηθάει.Πάντως από το τίποτα κάτι θα σου προσφέρει.Ίσως ακούσεις ιστορίες ατόμων για το πως το παλεύουν και φυσικά κάποιοι να είναι σε χειρότερο σημείο και έτσι να παίρνεις κουράγιο.Πιστεύω καλό είναι να τοποθετούμε στόχους και να προχωράμε στην πράξη παρά να σκεφτόμαστε συνέχεια και μόνο.Και γω αναλώνομαι πολύ σε σκέψεις και θα ήθελα να είμαι πιο πρακτικός και τολμηρός.

Quote:

---

Originally Posted by serios

.Παρόλα αυτά μειονεκτώ σε αυτοπεποίθηση,μερικές φορές νιώθω μαγκωμένος στις κοινωνικές μου συναστροφές,κάποιες φορές νιώθω σαν να φρενάρονται οι σκέψεις και γενικά να είναι πιο φτωχή η σκέψη μου και δεν νιώθω έτοιμος να ανταπεξέλθω σε εργασιακό περιβάλλον.

---

ωσπου να νοιώσεις έτοιμος να εργαστείς γιατί δεν πας να ζητησεις ενα αναπηρικό βοήθημα , και αργότερα και σιγα σιγα (δεν ειναι και ευκολες οι δουλειές ακομα και για αυτους που δεν εχουν πρόβλημα αυτο το διάστημα) προσπαθείς να εργαστείς .?
Επίσης αν παρεις ενα ποσοστό αναπηρίας ακόμα κιαν δεν είναι το 67% , μπορείς να απευθυνθείς στον ΟΑΕΔ και να τύχεις ευνοηκότερων όρων στην αναζήτηση εργασίας .
(δεν είναι αναγκη επίσης να το ξέρουν οι άλλοι τι και πώς .... μην νοιάζεσαι , δεν θαρθει κανένας να σου δώσει αμα χρειαστείς ,,είναι δικαιώματα που πολλοι δεν τα διεκδικούν και υποφέρουν,,είναι κρίμα )

ο πραγματικός χρόνος ανάρωσης δεν ξέρεις ποσο πραγματικά θα διαρκέσει . Μπορεί να κρατήσει για χρόνια , πρεπει να ναι ετοιμος ο καθένας να το αντιμετωπίσει όσο κιαν κρατήσει ,,,και κακά τα ψέματα αλλά κανένας η σχεδόν κανένας δεν πιστεύει οτι θα ανακτήσει ξανά πλήρως τον εαυτό του (πραγμα βεβαια που σου απεύχομαι όπως και στον καθέναν που εχει παρόμοιο πρόβλημα) πως να ελπίζει για μια εργασία που θα εργαστεί ισότιμα και ανταγωνιστικά με καποιον που δεν αντιμετωπίζει προβλήματα .

εγω παιρνω φαρμακα εδω και εξι χρονια αλλα δε βλεπω αναρρωση..
ολο αλλαγες στην αγωγη μου βλεπω και καμια σταθεροτητα οποτε σκατα δεν ξερω

Κουραγιο φιλε μου,ψυχωση δεν εχω περασει ομως εχω περασει καταθλιψη ταλαιπωρηθηκα 1 2 χρονια αρχικα μετα σταματησα τα φαρμακα κ υποτροπιασα κ αρχισα παλι,Ομως την δευτερη φορα εκανα πολυ μεγαλο αγωνα κ μεσα σε λιγους μηνες ειμαι αρκετα καλυτερα,

Εσωτερική_σήψη εύχομαι να έχεις υπομονή και μπόλικο κουράγιο..λίγο που διάβασα παλιότερα θέματα σου κατάλαβα πως πέρασες πολλά.Έχεις κάνει πολλές υποτροπές και δεν σε έπιαναν και τα φάρμακα.Εμένα σε διάρκεια 7 χρόνων είναι η δεύτερη υποτροπή μου και το πρώτο φουλ ψυχωσικό επεισόδιο.Αρχικά είχα σημάδια κατάθλιψης και διάφορες πεποιθήσεις αλλά δεν ήμουν σε αυτό το σημείο.Φυσικά με κάθε υποτροπή επιστρέφουμε στον πάτο και σε μηδενικό σημείο.Καλή ανάκαμψη σου εύχομαι.Αλήθεια γιατί έκανες τόσες πολλές υποτροπές;;Δεν έπαιρνες σωστά τα φάρμακα;;Πρόσεχε όσο μπορείς από δω και πέρα και μη τα σταματάς πλέον.

η αληθεια ειναι οτι εκανα πειραματα με τα φαρμακα και οποτε γινομουν λιγο καλυτερα τα μειωνα και ξανα τα ιδια..
κατα τα αλλα εχω αλλαξει πολλα φαρμακα και τελικα μπηκα στην κλοζαπινη και μ ειπε ο γιατρος οτι ειναι η τελευταια λυση..
ασε εχω απογοητευτει

εσυ απο πανω μου ελλειψες :)