Κατάθλιψη και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Χαίρετε!

Αισθάνομαι ότι ξεκινώ πάλι με συγκεκριμένο τρόπο να κατεβαίνω τα σκαλιά των καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Ιδίως απ’ τον Ιούλιο που διέκοψα την φαρμακευτική αγωγή-οχι απότομα- αλλα σταδιακά και σταθερά. Η μείωση έγινε χωρίς να συμβουλευτώ γιατρό ή την ψυχοθεραπεύτριά μου. Είμαι στο εξωτερικό πλέον.

Παρατηρώ μια σταδιακή κάμψη στη διάθεση και στην αυτοεκτιμησή μου.Αυτά σε μέτριο βάθμό, χωρίς να με πνίγουν. Δεν είναι αυτό το κύριο θέμα μου.

Το κύριο θέμα μου είναι οι επίμονες σκέψεις που με κατακλύζουν. Δεν θα έλεγα ψυχαναγκασμός. Γιατί είναι ιδέες που με κατακλύζουν. Και ακόμα ακόμα, κάτι συγκεριμένο που με στιφογυρνάει. Δεν θα έλεγα ότι είμαι ψυχαναγκαστικός. Ψυχαναγκαστικός έχω γίνει μέ ενα συγκεκριμένο θέμα.

Χθές ξανά-πήρα τη φαρμακευτική μου αγωγή. Αισθάνθηκα ότι βασανιζόμουν αρκετά, και ήθελα μια υποστήριξη φαρμακευτική.

Απλά για το ιστορικό. Είχα περάσει 2 χρόνια καταθλιπτικό επεισόδειο. Μάλλον μείζων.

Εκτώς των άλλων ήθελα να ρωτήσω. Γιατί πάνε παρέα οι ψυχαναγκαστικές διαταραχές ή οι διάφοροι ψυχαναγκασμοί με την κατάθλιψη;

Ποιες ειναι αυτες οι σκεψεις? Για πες παραδειγματα.

Το θέμα για μένα είναι ότι ενώ μου κανουν τη ζωή μαύρη θεωρώ ότι εαν τις εξέθετα σε εναν με φυσιολογικό τρόπο σκέψης και θα λύνονταν και θα θεωρούνταν τζάμπα κόπος να ασχολούμαι με αυτές τις σκέψεις που με κατατρώνε. Ντρέπομαι πολύ να τις εκθέσω γαιτί θεωρώ την όλη εναχολησή μου με αυτές παράλογη.

θεολόγε καλημέρα σου... να σου πω κάτι? εδώ είναι πιο εύκολο από οπουδήποτε να μιλήσεις γι αυτά... κανείς δεν σε ξέρει και κανείς δεν θα σε κρίνει, κανείς δεν θα σε κοιτάξει περίεργα αύριο... κι εγώ δυσκολεύομουνα απίστευτα να ανοίξω θέμα στο φόρουμ αλλά η αρχή ήταν πιο δύσκολη από τη συνέχεια τελικά... για το να μιλήσω έξω στον κανονικό κόσμο σε κάποιον δεν το συζητάω... αλλά είπα πραγματα που ακόμα και στην ψυχοθεραπεία μου τα είχα αγγίξει πολύ ελαφριά γιατί ντρεπόμουνα... κάνε μια προσπάθεια ίσως σε βοηθήσει να ξεμπουκώσεις και να ξεμπλοκάρεις λίγο... εδώ όλοι ήμαστε με παρόμοια προβλήματα πάνω κάτω... και αύριο κανείς δεν θα σε κοιτάξει περίεργα...

Γεια σου Θεολόγε, διάβασα το θέμα σου, ναι πολλές φορές συμβαδίζουν η κατάθλιψη και ΙΔΨ, είναι αδερφές, ξαδέρφες, δεν ξέρω πάντως έχουν συγγένεια μεταξύ τους... Νομίζω εξηγείται και από την μελέτη της χημείας του εγκεφάλου, τα επίπεδα σεροτονίνης και όλα αυτά που γνωρίζουν οι νευρολόγοι κλπ. Αν έχεις απλά μια έμμονη ιδέα μπορεί να μην είναι και ΙΔΨ πάντως, απλά μια φάση που περνάς. Γενικά πάντως αν σε κατακλύζουν οι σκέψεις, και είναι επίμονες τόσο πολύ, να σου υπενθυμίσω ότι είναι απλά σκέψεις. Στην ΙΔΨ ταυτιζόμαστε πολύ με τις σκέψεις μας ή τα σενάρια που μπορεί να κάνουμε, ή ότι τέλοσπάντων κατεβαίνει στο μυαλό μας και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Τις αφήνουμε να μας βασανίζουν χωρίς λόγο. Επίσης να σου πω μη ντρέπεσαι για ότι περίεργο, "κουλό", εκνευριστικό, παράλογο έχουν. Έτσι εκδηλώνονται, έτσι είναι. Προσπάθησε να κρατήσεις κάποια απόσταση από αυτές, αλλά άστες να έρθουν και να περάσουν. Ούτε να πιέζεσαι να τις διώξεις, ούτε τίποτα. Σιγά-σιγά θα αδρανήσουν από μόνες τους. Κάνεις κάποια δραστηριότητα? Πρόσεξε να μη μένεις πολύ άπραγος και συνέχεια μόνος σου, γιατί είναι εύκολο έτσι το μυαλό να επανέρχεται στις ίδιες και τις ίδιες σκέψεις. Βρες κάτι που σε ευχαριστεί να κάνεις. Και άσε το παρελθόν και το μέλλον στη μπάντα. Είναι αυτές οι σκέψεις και οι αγωνίες και για τα δύο που μας βυθίζουν στην άσχημη ψυχολογία...
Τώρα δεν ξέρω αν είναι καλό που σταματάς και ξαναρχίζεις μόνο σου μια θεραπεία φαρμάκων, πρόσεξέ το, αν νιώθεις ανυπόφορα μήπως να δεις και πάλι έναν ειδικό που εμπιστεύεσαι. Ή και να μιλήσεις σε ένα δικό σου άνθρωπο ή και εδώ αν αισθάνεσαι ότι θέλεις να το κάνεις. Πολλοί από τους ανθρώπους εδώ μέσα έχουν παρόμοιες ή και χειρότερες εμπειρίες και μπορούν να σε καταλάβουν. Να μη στενοχωριέσαι, γεια σου, καλή δύναμη.

Θεολογε καλησπερα , συμπτωματα ιψδ καθως και συμπτωματα αλλων αγχωδων διαταραχων ειναι συνηθισμενα σε ατομα που πασχουν απο καταθλιψη , χωρις αυτο να σημαινει οτι πασχουν και απο τις εν λογω διαταραχες.
Σε προηγουμενα θεματα που ειχες ανοιξει σου ειχα πει πως πιστευω πως διαχειριζεσαι λαθος την καταθλιψη , κατι που εξακολουθω να πιστευω. Χαιρομαι ομως που ακουω οτι εκανες αλλαγες στην ζωη σου. Εισαι πλεον στο εξωτερικο , αυτο σημαινει πως αλλαξες περιβαλλον ισως αυτο να σου προκαλεσε αγχος και εξ ου ου σκεψεις που λες .Απο την αλλη το οτι εφυγες απο Ελλαδα ειναι αρκετα θετικο . Στο εξωτερικο ειναι πιο προχωρημενα τα πραγματα σε οτι αφορα την ψυχοθεραπεια.
Προσπαθησε να βρεις εκει που εισαι καποιον ειδικο και να ενημερωθεις για τις διαθεσιμες θεραπειες .Α , και δωσε χρονο στον εαυτο σου να προσαρμοστει στα νεα δεδομενα.
Καλη τυχη.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.Οι απόψεις σας με έκαναν να δώ το ζήτημα ευρύτερα και να ξαναδώ κατά πόσο χειρίζομαι κάποια πράγματα σωστά. Θέλω χρόνο να δώ την εξέλιξη.Πιστεύω πως θα καταπαύσει η τρικυμία των επίμονων σκέψεων.Και θα είμαι ξανά λειοτουργικός.Θα δείξει...