Γεια σας παιδια και απο εμενα ειμαι καινουργιος στην παρεα και αυτο ειναι το πρωτο μου ποστ.
Αφου σας πω οτι η δουλεια που γινεται στο φορουμ ειναι καταπληκτικη και οτι το παρακολουθω αρκετους μηνες θα ηθελα να περασω και εγω με τη σειρα μου στο δικο μου προβλημα.
χα
Ειμαι φοιτητης στην Αθηνα και ερχομαι απο επαρχια.Ολα ξεκινησαν πριν 1 χρονο,στα 19 μου δηλαδη,οταν μια μερα στον ελευθερο μου χρονο αρχισα να σκεφτομαι πραγματα περι σχιζοφρενειας,και για να μην τα πολυλογω μεσα σε 1 μερα ημουν σιγουρος οτι προκειται να τρελαθω,ειχα κατακλυστει απο αγχος και ασχημες σκεψεις και μεσα σε 4-5 μερες κατεβηκα στην πολη μου στο πατρικο μου γιατι βασανιζομουν πραγματικα.Ολο αυτο κρατησε λιγες μερες,μεχρι που αρχισα να καταλαβαινω οτι δεν θα τρελαθω χωρις λογο.Βεβαια αυτο ηταν αρκετο για να αλλαξει γενικα τον τροπο που σκεφτομαι και να αρχιζουν να ερχονται οι διαφορες ασχημες σκεψεις.
Αρχικα αρχισα να εχω διαφορες υπαρξιακες αναζητησεις(παντα ειχα) αλλα με δυσαρεστο τροπο,πχ μου ειχε κολλησει στο μυαλο για ενα μηνα περιπου η ιδεα οτι ειμαι μονος μου στον κοσμο και ολα τα αλλα ειναι ψευδαισθησεις(σολιψισμος λεγεται),και πραγματικα για ολο αυτον τον καιρο ηταν το μονο που σκεφτομουν καθε μερα συνεχεια και με εριχνε ψυχολογικα παρα πολυ.Αφου το ειπα στους δικους μου και αρχισα μια ομοιοπαθητικη αγωγη(απο μικρος εκανα σε διαφορες περιστασεις) μετα απο λιγο καιρο αρχισα να μπλοκαρω αυτην την σκεψη με καποιο τροπο και σιγα σιγα να φευγει απτο μυαλο μου.Αλλα εκει δεν ηταν το τελος γιατι για καποιους μηνες ειχα 2-3 παρομοιες εμμονες που μου καταναλωναν ολη την ενεργεια και την σκεψη οπως πχ οτι δεν υπαρχω η οτι ζω σε ονειρο.
Μετα απο αρκετο καιρο σταματησαν να μου τρωνε τοσο μεγαλο μερος τις σκεψης μου αυτες οι υπαρξιακες εμμονες και η κατασταση μου τους τελευταιους 4-6 μηνες ειναι η εξης.
Γενικα νιωθω καπως περιεργα και οτι εχω καποιο προβλημα.Ο τροπος σκεψης μου εχει αλλαξει και δεν βλεπω απλα τα πιο πολλα πραγματα.Αισθανομαι οτι δεν ειμαι ο ιδιος ανθρωπος με αυτον που ημουν πριν εμφανιστουν ολα αυτα και οτι ποτε δεν θα μπορεσω να ειμαι.Η διαθεση μου πολλες φορες ειναι πεσμενη αν και εχει αρκετες μεταπτωσεις,νιωθω καπως αδιαφορος για πολλα,αγχωνομαι ευκολα για πολλα πραγματα με βασικοτερο το αγχος οτι θα τρελαθω και οτι θα παθω καρδια και.Πολλες φορες περναει και η αυτοκτονια απο το μυαλο μου αν και μεσα μου πιστευω οτι δεν θα το εκανα ποτε,παρολα αυτα ειναι πολυ βασανιστικο.Γενικοτερα ολες οι σκεψεις και οι εμμονες που ειχα τον τελευταιο χρονο μου ερχονται στο μυαλο αρκετα συχνα αλλα δεν μου τρωνε τον χρονο που μου ετρωγαν κατα τη διαρκεια της μερας.
Το βραδυ που πεφτω να κοιμηθω ολα αλλαζουν.Οταν κλεινω τα ματια μου δεν μπορω να κοιμηθω αμεσως με τιποτα και ερχονται συνεχεια κακες σκεψεις και αγχη.Πολλες φορες λεω ''τωρα θα τρελαθω'',πιστευω οτι θα αρχισω να ακουω φωνες η οτι θα γινει κατι κακο.Αυτη η μεταβολη δεν γινεται μεσα σε μια στιγμη οταν πεφτω για υπνο αλλα κατα τη διαρκεια της ημερας απο το πρωι ως το βραδυ σταδιακα και το χειροτερο μερος ειναι αργα το βραδυ.
Εδω και πολυ καιρο λεω να παω σε ψυχολογο αλλα συνεχεια το αναβαλλω γιατι δεν ειμαι ανθρωπος που μιλαει για τα προβληματα του.Οι γονεις μου ξερουν ελαχιστα απο ολα αυτα και περαν αυτων δεν το εχω πει σε κανενα φιλο παρα μονο σε εναν που μου εκμυστηρευτηκε οτι και αυτος εχει κατι παρομοιο.
Ευχαριστω οποιον καθισε και διαβασε ολο αυτο και καθε συμβουλη η κουβεντα καλοδεχουμενη.Επισης θελω καποιος που ξερει να μου προτεινει καποιον ψυχολογο στην Αθηνα(ευρυτερη περιοχη του κεντρου αν γινεται) που πιστευει οτι μπορει να βοηθησει στο προβλημα μου.
