Ψυχολόγος για χρόνια κατάθλιψη, Θεσ/νικη

Γεια σας!
Αρχικά θα ήθελα να χαιρετήσω τα μέλη του φόρουμ. Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ τα θέματα του φόρουμ αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω.
Πρόσφατα ανακάλυψα ότι η αδερφή μου έχει χρόνια κατάθλιψη…
Αν και είχα δει κάποια σημάδια κατά καιρούς, ίσως δεν τα έδωσα όσο σημασία θα έπρεπε. Δυστυχώς, καμιά φορά οι ρυθμοί τις ζωής δεν μας επιτρέπουν να αφιερώσουμε χρόνο στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Επίσης, λίγο ή πολύ, τα τελευταία χρόνια το να περνάνε οι γύρω μας ψυχολογικά ‘σκαμπανεβάσματα’ είναι κάπως συνηθισμένο…
Εδώ και αρκετά μεγάλο διάστημα την έβλεπα σκεπτική και μελαγχολική, κάποιες φορές την έπιασα και να κλαίει, ωστόσο, όταν την ρωτούσα τι έχει μου έλεγε το κλασσικό ‘τίποτα’. Μέχρι που πρόσφατα, ήρθε μόνη της μέσα στα κλάματα και μου είπε το θέμα της… Όλα ξεκίνησαν από μία φοβία πάνω από 10 χρόνια πριν, η φοβία έγινε μόνιμο άγχος και αυτά σε συνδυασμό στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές της ζωής της…
Στη συνέχεια ακολούθησε η κατάθλιψη… Κατάθλιψη γιατί δεν μπορεί να πιστέψει πως μία χαζή φοβία (η ίδια τη χαρακτηρίζει έτσι, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ποτέ μία φοβία δεν είναι χαζή, όσο ‘χαζή’ και αν φαίνεται στα μάτια του άλλου) την οδήγησε στο να μείνει πίσω σε κάποια θέματα. Και είναι μία κατάσταση που τη βιώνει πάνω από 10 χρόνια!
Δεν αντέχω να ακούω από το στόμα της αδερφής μου ότι ‘η ζωή της έχει διαλυθεί’ και ότι δεν έχει διάθεση να ζήσει…
Θέλω να τη βοηθήσω και το θέλει και η ίδια. Χρειάζομαι έναν καλό ψυχολόγο στη Θεσσαλονίκη, ειδικό σε χρόνια κατάθλιψη-φοβίες. Όποιος γνωρίζει κάποιον ψυχολόγο που ειδικεύεται σε αυτά τα θέματα ας μου στείλει πμ…
Επίσης ευπρόσδεκτες οι συμβουλές αλλά και οι παραθέσεις προσωπικών εμπειριών.
Ευχαριστώ πολύ!

απ οσα γραφεις το προβλημα της αδερφης σου δεν ειναι σοβαρο . με μια σωστη ψυχοθεραπεια θα το ξεπερασει . για συγκεκριμενο γιατρο θα σου προτεινα
να μιλησει με γυναικα για να την καταλαβει ποιο ευκολα . εγω στη θεσ νικη πηγαινα στα κεντρα ψυχικης υγειας κ τα περισσοτερα προσφερουν αρκετα καλη θεραπεια
καθε περιοχη εχει κ το δικο της κεντρο .

επισης αποψη μου ειναι να μη κανει ψυχαναλυση . δεν αποδιδει αρκετα κ εχει κ αλλα αρνητικα

Όταν έγινε η συζήτηση μου είπε ότι ήδη έχει κάνει δύο φορές προσπάθεια να πάει σε ειδικό!
Τη μία φορά της έδωσαν και χάπια και ακολούθησε θεραπεία για κανένα δίμηνο...Τη δεύτερη φορά, πήγε σε ψυχολόγο αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει...οπότε πάλι σταμάτησε...
Τι αρνητικό μπορεί να φέρει η ψυχανάλυση; Δεν γνωρίζω καθόλου...
Έχει και θέμα χαμηλής αυτοπεποίθησης!

Πως λειτουργούν τα κέντρα ψυχικής υγείας; Είναι σαν νοσοκομείο; Κλείνεις ένα ραντεβού με όποιον και όποτε τύχει; Επίσης αν έχει πολύ κόσμο δεν θα νιώθει καθόλου άνετα να πάει, την αγχώνουν οι χώροι με πολλά άτομα...Γι αυτό ρώτησα εξαρχής για κάποιον ιδιώτη...Εσένα σε βοήθησαν;

κ ομως θα μπορουσε να το ξεπερασει .τα κεντρα που σου προτεινα ειναι κ δωρεαν δεν χανει τιποτε να παει
γιατι δεν μπαινει η ιδια να μιλησει στο φορουμ ?
για την ψυχαναλυση θα σου πω μονο οτι θελει πολυ χρονο η κ χρονια !κ ειναι κ αλλα

Στα κεντρα ψυχικης υγειας μπορεις να κλεισεις ενα ραντεβου ειτε για το τμημα εξωτερικων ιατρειων τα οποια ειναι συνηθως για οσους θελουν φαρμακευτικη αγωγη απλα και γρηγορα, αλλα και να κλεισεις ραντεβου για παρακολουθηση απο ειδικο στο κανονικο ΚΨΥ. 5€ για ανασφαλιστους στα εξωτερικα η επισκεψη, 5€ για ανασφαλιστους οι επισκεψη στο κανονικο ΚΨΥ μονο την πρωτη φορα (τουλαχιστο ετσι δουλευει το πιο κοντινο σε μενα).
Τωρα το αν γινεται δουλεια, ειναι με το αν εχεις να κανεις με επαγγελματια που θελει να προσφερει ή με καποιον ασχετο που θελει να ερθει, να πληρωθει τη μερα και να παει σπιτι του. Αυτο θα το κρινει καποιος απο το πρωτο ραντεβου.
Για να κλεισεις ραντεβου παιρνεις ενα τηλεφωνο, ισως σε ρωτησουν ποιο ειναι το προβλημα αλλα να υπολογιζεις 2-3 βδομαδες μετα.
Εχω επισκεφθει ΚΨΥ 2 φορες , μια στα εξωτερικα και μια στο κανονικο το κεντρο. Στα εξωτερικα τελειωσα σε 15' και μου εγραψε ο ιατρος οτι ηθελα χωρις πιεση. Στο ΚΨΥ παλι καταφερα τον ιατρο να μου γραψει οτι φαρμακο ηθελα, αλλα με περισσοτερη πιεση γιατι στο κανονικο ειναι πιο πολυ του μπλα μπλα. Καλος ιατρος φανηκε, αλλα το προβλημα μου με την κοινωνικη φοβια χρηζει φαρμακευτικης αγωγης που βοηθηθηκα και δε νομιζω η πολυ η συζητηση να ωφελησει σε κατι.

τα κεντρα δεν εναι σαν νοσοκομεια .εγω οταν πηγαινα δεν ειχε κ πολυ κοσμο . δε με βοηθησαν αν κ προσπαθησαν γιατι εχω δυσκολη καταθλιψη αλλα γενικα ειναι καλοι .

Ευχαριστώ πολύ!
Δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσει σε ένα φόρουμ με τόσα άτομα, πιστεύει ότι είναι γελοίος ο λόγος που έφτασε εδώ που έφτασε και ότι θα τη θεωρήσουν τρελή...Θα νιώσει ακόμη χειρότερα...

Κατα τα άλλα η ζωή της πώς είναι? Βγαίνει έχει φίλους? Δουλεύει?

Σε ρωτάω γιατί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις η ζωή θα την εξαναγκάσει κάτι να κάνει αργά ή γρήγορα, αν δεν κάνει τότε οδεύει σε άλλα μονοπάτια πολύ πιο περίπλοκα.... Παρότρυνέ την και 'σύ όσο μπορείς! Φιλικά Serenity.

Τα κέντρα ψυχικής υγείας σαν δομή είναι πολύ καλά.
Κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι απλά τα ραντεβού σέρνονται.

Άνθρωποι οι οποίοι το πρόβλημα τους έχει χρονίσει τόσο πολύ και δυσκολεύονται πολύ να συνεργαστούν με ψυχολόγο ξεκινάνε αναγκαστικά από ψυχίατρο για να σταθούν στα πόδια τους.

Και το λέω εγώ που δεν γουστάρω καθόλου που παίρνω φάρμακα.
Αλλά ΜΕ ΒΟΗΘΑΝΕ.

Πήγαινα σε ψυχολόγο 8 μήνες σε εβδομαδιαία βάση.
Η ίδια μου είπε πως απο δω και περα δε μπορώ να σε βοηθήσω άλλο γιατί έχει τόσο χρονίσει που έχει σωματοποιηθεί.
Με βοήθησε βέβαια 30% αλλά ως εκεί.

Ευτυχώς που η αδερφή σου ΘΕλει να βοηθηθεί γιατί η δική μου δεν θέλει.

Η ψυχολόγος που πήγαινα είχε πολύ μικρή εμπειρία.
Το καλύτερο είναι να βρεις μια ψυχολόγο που να συνεργάζεται ή έστω να αποδέχεται την παράλληλη χρήση ψυχοφαρμάκων.
Γιατί μερικοί είναι κατά και σε αποτρέπουν...

Σε ένα νοσοκομείο πιθανον στα απογευματινά αν έχεις την οικονομική δυνατότητα γιατί θα έχουν και αρκετή εμπειρία

Έχει φίλους αλλά πολλές φορές τους αποφεύγει...
Έχει σπουδάσει και αποφάσισε να συνεχίσει μετά από το πρώτο πτυχίο με τις σπουδές της, αλλάζοντας ελαφρώς αντικείμενο, οπότε τώρα είναι σε μία φάση σπουδές-περιστασιακή δουλειά...
Το οικονομικό είναι ένα θέμα βέβαια, μένουμε μακριά από γονείς αλλά μαζί οπότε δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα...Δεν λέω ότι τα έχουμε όλα με μεγάλη άνεση, ούτε και ξέρω τι θα συμβεί μετά από 2 χρόνια, αλλά για τα δεδομένα της εποχής είμαστε σχετικά καλά...
Είναι έξυπνη αλλά δεν μπορεί να συγκεντρωθεί λόγω των θεμάτων που την απασχολούν, άρα οι επιδόσεις κάποιες φορές είναι μέτριες...
Είναι πάρα πολύ όμορφη, πανέμορφο πρόσωπο και σώμα, αλλά έχει τεράστιες ανασφάλειες ακόμη και σε αυτό το θέμα.
Φαίνεται κοινωνική, αλλά σε εμένα που την ξέρω η μόνιμη θλίψη είναι εμφανής...Το βλέμμα πάντα σκεπτικό και κάπου χαμένο... Ποτέ χαρούμενη... Έχει μάθει να προσποιείται όταν βρίσκεται με κόσμο.
Εγώ προσπαθώ να τη βοηθάω στο να οργανώσει κάπως τη ζωή της, της δείχνω τις προτεραιότητες και επίσης την παροτρύνω να κάνει πράγματα που ξέρω ότι κάνουν το μυαλό της για μερικά τουλάχιστον λεπτά να ξεφεύγει...
Εμένα με ακούει απόλυτα και με εμπιστεύεται...Θέλω πολύ να τη βοηθάω αλλά πρέπει να πάρει τη ζωή στα χέρια της...
Έχουμε εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα...λογική και σκληρή εγώ, υπερβολικά ευαίσθητη αυτή...

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Τα κέντρα ψυχικής υγείας σαν δομή είναι πολύ καλά.


Άνθρωποι οι οποίοι το πρόβλημα τους έχει χρονίσει τόσο πολύ και δυσκολεύονται πολύ να συνεργαστούν με ψυχολόγο ξεκινάνε αναγκαστικά από ψυχίατρο για να σταθούν στα πόδια τους.

---

Γι αυτό το λόγο πήγε κάποια στιγμή και πήρε και χάπια... Όταν πήγε σε ψυχολόγο, την σταμάτησε ο ίδιος γιατί δεν μπορούσε να μιλήσει και απλά καθόταν και έκλαιγε...
Τα σταμάτησε από μόνη της τότε..
Απλά τώρα μίλησε σε εμένα για πρώτη φορά και επειδή τα είπε μία φορά και είναι έτοιμη θέλω να βρούμε ένα καλό ψυχολόγο...

Τί είναι αυτό που την στενοχωρεί περισσότερο απο όλα?? Δεν μπορεί κάτι θα έχεις καταλάβει εσύ ώς αδερφή.. Προσωπική μου γνώμη χρειάζεται και ψυχίατρο και ψυχολόγο ή κάποιον ψυχίατρο που να κάνει και ψυχοθεραπεία. Gouglare και βρές κάποιον. Νομίζω ότι δεν έχει μόνο κατάθλιψη... αλλά μπορεί να κάνω και λάθος!