Δεν μπορώ να πλησιάσω κοπέλες
Καλησπέρα σε όλους.
Μάλλον είναι ένα πολυσυζητημένο θέμα,όμως δεν μπήκα στη διαδικασία να ψάξω για τις συμβουλές που έχουν δοθεί σε φίλους με το ίδιο "θέμα", ο καθένας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση κλπ κλπ.
Το πρόβλημά μου, λοιπόν, το αποδίδω στο ότι δεν νιώθω (και δεν είμαι κιόλας) αρκετά εμφανίσιμος. Δεν είναι ότι είμαι αποκρουστικός. Απλώς δεν υπάρχει κανένα ελκυστικό χαρακτηριστικό πάνω μου, είτε μεμονωμένα είτε στο σύνολο!
Από την άλλη, στα συν μου, προσποιούμαι και πείθω με μεγάλη επιτυχία ως εύθυμος και κοινωνικός άνθρωπος. Η αλήθεια είναι ότι (λένε πως) έχω πολλή πλάκα. Είμαι ιδιαίτερα ευρηματικός, καυστικός, εύστοχος κοκ. Πέρα από αυτό, είμαι καλός ακροατής, σταθερός και πιστός σαν άνθρωπος, συζητήσιμος, έμπιστος, ευαίσθητος, ρομαντικός και άλλα τέτοια περιττά (μη δείτε άντρα ευαίσθητο, τρυφερό και με χιούμορ, αμέσως να τα φτιάξετε με τον κολλητό του που είναι αξύριστος, αλάνι και ξέρετε ότι θα σας παρατήσει).
Όπως κάποτε μου είχε πει μιά φίλη μου, "******* μου, όλες έναν άντρα σαν εσένα θέλουμε".
"Για φιλενάδα", απάντησα εγώ σιωπηλά, πίσω από ένα προσποιητό χαμόγελο ανακούφισης και αναγνώρισης της φιλότιμης και ευγενούς προσπάθειάς της.
Είναι γεγονός ότι μόνο η εμφάνιση μετράει. Ανοίγει πόρτες. Και επειδή εγώ θεωρώ ότι αυτό μου λείπει, βλέπω όλες τις πόρτες κλειστές! Και είναι ειρωνικά τραγικό, γιατί μέσα από όλη αυτή τη θετικούρα που επιτυχώς προσποιούμαι, γνωρίζω και μιλάω με πολλές κοπέλες (από τον εργασιακό μου χώρο κυρίως). Με τον αέρα που έχω στο να τους μιλάω, να τις πειράζω, να δείχνω ότι έχω το πάνω χέρι, όποιος δεν με γνωρίζει πραγματικά πιστεύει ότι είμαι ο άντρας επιβήτορας-σύμβολο του σ*ξ. Για να καταλάβετε, κυκλοφορούν φήμες (σε στενούς κύκλους ανθρώπων που νομίζουν ότι με γνωρίζουν, μην παρεξηγηθώ) για την πολυποίκιλλη σεξουαλική μου ζωή...
"******* μου, τόσες κοπέλες ξέρεις και κάνεις παρέα, στο χέρι σου είναι", μου είχε πει ένας φίλος. "Μπορείς να ανοίξεις κουβέντα από το πουθενά, δεν το έχουν όλοι αυτό, εκμεταλλεύσου το". "Τόσες κοπέλες έχεις στη δουλειά, βγες μαζί τους, κάνε κίνηση, μπορείς", οι καλοπροαίρετες παροτρύνσεις του.
Όλα αυτά τα αναφέρω για να δείξω ότι βρίσκομαι σε κύκλο γυναικών επαρκή για αυτό που δεν μπορώ να πετύχω και έχω αρκετές επικοινωνιακές ικανότητες για να "εντυπωσιάσω". Επειδή όμως το πρόβλημά μου εντοπίζεται στο θέμα εμφάνιση, δεν μπορώ να ξεφύγω από το φιλικό πλαίσιο επικοινωνίας. Εν μέρει το βρίσκω φυσιολογικό, εφόσον δεν λαμβάνω θετική ερωτική ανατροφοδότηση από το θηλυκό περιβάλλον μου. Αντιθέτως, έχω ζήσει στιγμές απείρου κάλους σε ψουψουρίσματα για τον κούκλο σερβιτόρο. Ουγκ ο σερβιτόρος!! Το χιούμορ και τα λοιπά περιττά που λέγαμε. Άλλωστε, αν το χιούμορ, οι ευαισθησίες και οι άλλες αηδίες μετρούσαν για τις γυναίκες (που δεν είναι σε ηλικία γάμου), ανδρικό πρότυπο θα ήταν ο Robin Williams (ανά τακτά χρονικά διαστήματα γίνομαι πικρόχολος, είναι από τον πόνο, συγγνώμη).
Όπως έλεγα, δεν λαμβάνω ερωτικά μηνύματα από το άλλο φύλο. Όμως και να λάβω, δύσκολα θα τα ερμηνεύσω ως πρέπει, αλλά και να τα ερμηνεύσω σωστά πάλι δεν θα κάνω κίνηση. Σούπερ; ... Γιατί αυτοθεωρούμαι ανεπαρκής για να φτάσω στο διαταύτα. Όμως και να αποπειραθώ να κάνω κίνηση, γνωρίζοντας ότι το δυνατό και μόνο μου χαρτί είναι η επικοινωνία, μπλοκάρω, καταπίνω τη γλώσσα μου (με την πλήρη σημασία της μεταφοράς) και διαλύονται τα πάντα. Τόσο απλά!
Ένας άλλος φίλος, τρομερα εύστοχα, μου έθεσε το ερώτημα εάν δείχνω στις κοπέλες τι θέλω από εκείνες. Δεν το έκανα, είναι γεγονός. Πίστευα ότι εφόσον δεν είμαι αρκετά ωραίος για να με θέλουν, έπρεπε να τις ρίξω σε βαθειά αγάπη πρώτα. Ξέρετε, αυτό που έρχεται η στιγμή της αδυναμίας τους, και τότε είσαι εκεί για σου δώσουν την ευκαιρία σου... Τώρα τελευταία έχω επιβάλει στον εαυτό μου κάποιους μη λεκτικούς τρόπους υποδήλωσης του τι θέλω, όμως, και πάλι, το γ@μημένο το στόμα μου πρέπει να το ανοίξω και να πω αυτό που πρέπει να πω. "Τι κάνεις απόψε;" "Πάμε για ένα ποτό;" "Θέλεις να βγούμε μία βολτα;" Και φυσικά πρέπει να το πω με τον κατάλληλο τρόπο, γιατί δεν έχω την αναλογη εμφάνιση ώστε να θεωρηθεί φλερτ ΑΡΑ είμαι λιγούρης ΑΡΑ άκυρο. Πώς να το πω όμως, όταν η πρώτη σκεψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι, για ποιό λόγο να θέλουν κάτι ερωτικό μαζί μου αφού δεν είμαι ωραίος; (Επιμένω, το ξέρω!).
Όμως και να το πω (πράγμα φοβερά δύσκολο), βγαίνοντας για αυτή τη βόλτα, ξέρω ότι είναι η μία και μοναδική (ίσως) ευκαιρία μου. Κόμπος η γλώσσα. Αλλα και κόμπος να μη γίνει, δεν ξέρω πως ΣΚΑΤΑ να το φτάσω εκεί που θέλω να το φτάσω. Τσουπ, να τη η πρώτη κοιλιά στην κουβέντα. Γίνομαι βαρετός. Τσουπ, γόρδιος δεσμός η γλώσσα. Επόμενοοοος!!
Κύκλος. Φαύλος.
Ναι, τις ξερω τις "τεχνικές". Ένα τυχαίο άγγιγμα, λίγο να χαθείς στα μάτια της. Με αβέβαιο πάντοτε αποτέλεσμα. Σε αντίθεση φυσικά με την τεχνική "ουγκ" του ωραίου σερβιτόρου, που στην περίπτωση του είναι αρκετή. Άρα, με τι θάρρος να προχωρήσω και να καταστρέψω την ψυχή μου;
Δεν ξέρω τι ακριβώς βοήθεια θα μπορούσα να βρω εδώ μέσα, σας παρακαλώ θερμά όμως να μην πείτε (τουλάχιστον μην την πείτε για να την πιστέψω) ότι δεν είναι όλες ίδιες. Φοβάμαι μήπως πάθω τίποτα από το δηλητήριο που θα βγάλω :)
