Τι έχει συμβεί στην ψυχολογία της;

Γεια χαρά σε όλους εδώ!
Έκανα την εγγραφή μου σε αυτή την σελίδα, ελπίζοντας ότι ίσως πάρω μία απάντηση σχετικά με την κατάσταση που ζω εδώ και κάποιους μήνες.
Εγώ παιδιά είμαι ο σύζυγος της κοπέλας που αναφέρομαι στον τίτλο.
Είμαι επίσης πατέρας ενός τετράχρονου υπέροχου άντρα που είναι και ο λόγος που σήμερα βρίσκομαι "κοντά" σας και τα λέμε.
Σαν επαγγελματίας γραφίστας που είμαι, δουλεύω χρόνια στον χώρο της δημιουργίας αλλά και της κατασκευής.
Πριν από δύο χρόνια, και ενώ έχει λήξει κάποιο επαγγελματικού ραντεβού και έχοντας πάρει ένα scooter γιατί το αυτοκίνητο μου,
είχε πολλά άλογα και η βενζίνη ήταν πλέον απλησίαστο ιδανικό, χαιρέτησα και είπα στον τότε συνεταίρο μου ένα αντίο
και βρέθηκα στην επιστροφή μου για το σπίτι, μία ηλιόλουστη ημέρα καλοκαιρινή του Ιουνίου επάνω σε ένα μηχανάκι μέρα μεσημέρι Σάββατο 16.30.
Μέχρι εκείνη την στιγμή όλα καλά. Τώρα αρχίζουν όλα...
Κάποια ημέρα λοιπόν βρέθηκα να προχωράω σε κάποιον διάδρομο με τζαμαρίες αριστερά και δεξιά, ξαφνικά το μάτι μου πέφτει επάνω σε μία αντανάκλαση μου,
επάνω σε ένα κρύσταλλο. Καταλαβαίνω αμέσως ότι φοράω πιτζάμες και όχι κάποιο ρούχο και με πιάνει ανησυχία. Ρωτάω την γυναίκα μου που με κρατούσε
από το χέρι τι συμβαίνει και εκείνη βάζει τα κλάματα γιατί λέει ότι εδώ και ένα μήνα είναι η πρώτη φορά που λέω κάτι που "στέκει" και έχει νόημα.
Τι έχει συμβεί κορίτσι μου την ρωτάω, Είχες ατύχημα μου λέει, Σοβαρό; την ρωτάω, Χτύπησα κάποιον; Όχι μου απαντάει αλλά εσύ χτύπησες το κεφάλι σου άσχημα.
Μα τότε ήταν που κοιταζόμουν στις αντανακλάσεις από φόβο μην δω κάτι περίεργο και δεν είχα ούτε γρατζουνιά στο πρόσωπο μόνο στο χέρι ένα βαθύ γδάρσιμο.
Δυστυχώς το χτύπημα ήταν εσωτερικό στο κεφάλι γιατί ευτυχώς φόραγα κράνος και είχε χτυπήσει ο εγκέφαλος, από το απότομο της πτώσης, εσωτερικά στο κρανίο
Αυτή η ιστορία λοιπόν είχε όνομα "κρανιοεγκεφαλική κάκωση" και σαν αποτέλεσμα είχε, χωρίς να έχω χτυπήσει πουθενά να έχω ανάπηρα αριστερά χέρι και πόδι.
Για να μην σας κουράζω, μετά από δύο χρόνια και εξάντληση από φυσικοθεραπείες και γυμναστική όλα καλά "μάλλον" θέλω να πιστεύω ότι όλα είναι όπως τα άφησα...
Έτσι έπρεπε να έχει συμβεί είπαν οι γιατροί, χρειάζεται δύο χρόνια για να επανέλθει... Εν το μεταξύ από την στιγμή που άφησα πίσω μου το ΚΑΤ (μετά από 4 μήνες),
μου είχαν δώσει μία αγωγή χαπιών για να μη πάθω επιληψία όπως λέγαν. Έλα όμως που αυτά τα χάπια είχαν σαν παρενέργεια, η οποία αναγραφόταν στο χαρτάκι τους,
υπερβολικά νεύρα. Κάτι το οποίο με τρέλανε κυριολεκτικά. Και αν τρέλανε εμένα φανταστείτε τι έπαθαν οι γύρω από εμένα.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι η γυναίκα μου σε όλη αυτή την ιστορία ήταν ο άντρας της οικογένειας και έκανε ότι θα μπορούσαν λίγοι να έχουν κάνει.
Έλα όμως που αυτά τα χάπια είχαν δημιουργήσει έναν άλλο εαυτό και η γυναίκα μου ήταν όλο στο "Μη αυτό, Περπάτα ίσια, Δεν μιλάς σωστά, Όχι έτσι με το άλλο χέρι"....
Το έκανε αυτό όχι από κακία αλλά από ενδιαφέρον για να βάζω το μυαλό μου να δουλεύει και να φτάσω το γρηγορότερο σε αυτό που είμαι σήμερα.
Όμως εγώ δόξα τον Θεό, επέστρεψα δυνατός και με διάθεση για ζωή. Δυστυχώς η γυναίκα μου της στοίχισε πάρα πολύ αυτή η κατάσταση και δεν έχει καμία σχέση
με τον άνθρωπο που ήταν πριν. (και σας επισημαίνω ότι το λένε όλοι οι γύρω μας αυτό)
Ενώ ήμασταν το πιο αγαπημένο και ερωτευμένο ζευγάρι του κόσμου όλου, τώρα πια δεν μιλάμε καθόλου, δηλαδή δεν απευθυνόμαστε ο ένας στον άλλο
και όταν συμβαίνει αυτό η συμπεριφορά της σε εμένα είναι λες και έχουμε τσακωθεί άσχημα πριν πέντε λεπτά. Μην μου πείτε για συζήτηση, ότι συζητήστε ρε παιδιά, η συζήτηση είναι η λύση...
γιατί δεν θέλει καν να μπει στη διαδικασία αν και επανειλημμένα της έχω ζητήσει να συζητήσουμε για εμάς και σαν απάντηση παίρνω "τώρα σου ήρθε;" με τον τρόπο που προανέφερα.
Επίσης και δυστυχώς έχει κόψει μαζί με τον γλυκό της λόγο και κάθε είδους επαφή μαζί μου. Ναι εννοώ σεξουαλική επαφή. Πάνε τώρα κοντά έξι μήνες και δεν ξέρω τι να κάνω και γι' αυτό...
Έτσι και μετά από όλα αυτά πήρα το "θάρρος" να γραφτώ σε μία σελίδα σαν αυτή και να ζητήσω βοήθεια.
Σας ζάλισα το καταλαβαίνω αλλά εγώ έχω ζαλιστεί με όσα έχουν συμβεί στη ζωή μου τα τελευταία δύο χρόνια.
Παρακαλώ για τη συμβουλή σας η οποία είναι μία σανίδα σωτηρίας για εμένα και την οικογένεια μου.
Ευχαριστώ.

εγω δε καταλαβα τιποτα παντως.

από που να το πιάσω τώρα όλο αυτό το κατεβατό? για μένα καταρχάς η γυναίκα σου θέλει χρόνο για να καταλάβει πως κι εσύ είσαι το άτομο που ήσουν πριν το ατύχημα... σκέψου πόσο είχες αλλάξει κι εσύ ως άτομο και τι ρόλους έπρεπε να αναλάβει και αυτή... αν αρχίσεις σιγά σιγά αυτά που έκανες πριν το ατυχήμα με θα γίνει κι αυτή ίσως το άτομο που ήταν πριν το ατύχημα... γιατί το ατύχημα εσύ το έπαθες και η κοπελιά επέλεξε να το περάσει κι αυτή μαζί σου... και η απορία μου είναι σεξ έξι μήνες έχετε να κάνετε ή δύο χρόνια? γιατί αν είναι δύο χρόνια σκέψου πως αυτή περίμενε 18 μήνες και χωρίς να σε πιέζει ή να σε χρεώνει

Κουραγιο φιλε μου,καταλαβαινω οτι επαθες ενα ατυχημα κ καθυστερησες πολυ να αναρρωσεις,η γυναικα σου ολο αυτο το διαστημα επωμιστηκε τρομερα βαρη ανελαβε τα παντα η ιδια διοτι ηταν η μονη μεσα στο σπιτι με σενα κ μικρο παιδι που μπορουσε να αναλαβει τα παντα,τωρα λοιπον μετα απο ολη αυτην την περιπετεια θα ειναι πτωμα στην κουραση κ χαλια ψυχολογικα,εφοσον εσυ εισαι δυνατος τωρα πρεπει να της σταθεις με καθε τροπο,Προτεινω να επισκεφτεις ενα ψυχολογο για να του περιγραψεις την κατασταση κ να ρωτησεις τι πρεπει να κανεις μετα απο ολα οσα περασε ειναι πολυ πιθανον να πασχει απο καταθλιψη η κατι παρεμφερες εξου κ η αλλαγη συμπεριφορας κ ενας ανθρωπος με καταθλιψη δεν εχει διαθεση να κανει τιποτα εννοειται ουτε για σεξ κ αυτο μπορει να σου το πει κ οποιοσηποτε ψυχολογος,Ειναι πιθανον να χρειαζεται κ μια φαρμακευτικη αγωγη για ενα διαστημα,επισης τα νευρα της θα ειναι σε αθλια κατασταση προσεχε να ειναι ολα ηρεμα μεσα στο σπιτι προσπαθησε να βοηθας σε ολα γιατι οχι κ να τα αναλαβεις για λιγο καιρο οπως εκανε κ αυτη αλλωστε,προσπαθησε να την πλησιασεις κ οταν νιωσεις οτι συνερχεται προσφερε της διακοπες της επιλογης της κ ο,τιδηποτε αλλο την κανει να χαλαρωσει για να της πεις ενα μεγαλο ευχαριστω για οσα εκανε για σενα

μα τι να εχει συμβει στην ψυχολογια της?
κοσμογονια εχει συμβει, θελει και σκεψη??
ηρθαν τα πανω κατω με το ατυχημα σου . εκεινη οπως λες ανελαβε ενα σωρο ρολους που δεν ηταν δικοι της. της μαμας σου, του ανδρα στο σπιτι, της νοσοκομας σου, της φιλης σου, της μανας, ετσι κι αλλιως...
ο ρολος της ερωμενης ειναι ο πιο ευαισθητος απο ολους τους αλλους και δεν ευδοκιμει στην δυστυχια και την απομυθοποιηση.
εδω, πολλες φορες παει περιπατο, απλα με την γεννηση ενος παιδιου κι εσυ μιλας για ολικη επαναφορα..

σε αγαπαει σε στηριξε, σε ειδε ομως στις πιο αδυναμες στιγμες σου. οι ρολοι που ανελαβε ειναι εντελως ασυμβατοι με την σεξουαλικοτητα.
μακαρι να ειναι θεμα χρονου. αν ειναι αυτο, δωστης οσο χρονο χρειαστει, εκεινη εκανε τα παντα για σενα, ενω μπορουσε να ειχε φυγει...

μονο οι 6 τελευταιοι μηνες ειναι το προβλημα? μετα τοα τυχημα και πριν συνερθεις με τις φυσιοθεραπειες δλδ, το σεξ λειτουργουσε ικανοποιητικα?
οι "διακοπες" και ειδικα οι μακροχρονιες, κανουν πολυ κακο στο σεξ. use it or lose it...
αν δεν διορθωθει ουτε με τον χρονο και προκειται για μονιμη φθορα,ισως θα πρεπει να αποφασισετε αν μπορειτε να ζησετε μονο με συντροφικοτητα...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν δεν διορθωθει ουτε με τον χρονο και προκειται για μονιμη φθορα,ισως θα πρεπει να αποφασισετε αν μπορειτε να ζησετε μονο με συντροφικοτητα...

---

ή να ζήσετε χώρια γιατί να περάσετε την υπόλοιπη ζωή σας και από αυτή την ηλικία μάλιστα σαν αδερφάκια δεν είναι ότι καλύτερο... πάντως εσύ "οφείλεις" να της δώσεις χρόνο... αυτή σου έδωσε όχι μονο χρόνο...αλλά και στήριξη

Μπορεις να δεις και στη βιβλιογραφια τα πορισματα των ερευνων που λενε οτι οταν μεσολαβησει νοσοκομειο αρρωστιες κλπ, μετα το ζευγαρι αδελφοποιειται και παυει η ερωτικη διασταση. Αυτο το επιβεβαιωνει κ η πειρα. Εφοσον σε κοιταξε, δε θα τν πιεζεις τωρα να γινει οπως τα θες εσυ, αλλα ή θα το παρεις αποφαση οτι πορευεστε σαν φιλαρακια ή θα χωρισεις. Με πιεση να ξαναβγει το ερωτικο ξεχασε το. Η δικη μου προταση ειναι αν μπορεις να φυγεις απ το χωρο για ενα διαστημα, να κανετε διαλειμα.

Σας ευχαριστώ όλους για τον χρόνο που σπαταλήσατε δίνοντας μου την συμβουλή σας ή καταθέτοντας την γνώμη σας. Την αγαπάω και ελπίζω κάποια στιγμή να πλησιάσουμε σε κάτι που ίσως θυμίζει αυτό που είχαμε. Είμαι πρόθυμος να παλέψω για αυτό. Και πάλι σας ευχαριστώ.