ασβεστο μισος..

Ημουν 16 χρονων οταν γνωρισα τον ερωτα της ζωης μου τον.ανθρωπο που ερωτευτηκα τρελα το ιδιο κ αυτος ταιριαζαμε κ σκεφτοταν να το προχωρισουμε και ν λογοδοθουμε.ηταν οικογενειακος γνωστος και μολις το μαθαν οι γονεις πισω απ την πλατη μου τον περναν τηλ κ του λεγαν να μην ξαναβγει μαζι μου ..ετσι καποια στιγμη χωρις εξηγηση εξαφανιστικε ..οι καλοι μ γονεις μ ειπαν οτι βρηκε αλλη..επεσα απ τα συννεφα δεν ξανασηκωσα το τηλ οταν μ περνε μετα απο λιγο καιρο ..εμαθα μετα απο 2 χρονια βαριας καταθλιψης 17-18 .κατεστραμενα χρονια με βαθεια θλιψη οτι οι γονεις χωθηκαν ..απο τοτε τους μισησα θανασιμα .η ζωη μου πηγε απ το κακο στο χειροτερο χωρισμοι καταθλιψη κριισεις πανικου αγχος καθημερινο και κενες σχεσεις χωρις συναισθημα ..μου κατεστρεψαν την ζωη πολλες φορεςσκφτηκα να αυτοκτονισω γιατι δεν παλευεται ετσι η ζωη ..πολυ απλα δεν ζω χωρις αυτον ηταν το αλλο μου μισο ..αν εχει καποιος παρομοια εμπειρια ας μ στειλει πως το αντιμετοπιζει .

Μπορείς να δεις ό,τι κακό συνέβει σαν ευλογία, σαν μια ευκαιρία να εξελιχτείς. Πιάσου από κάτι που σου δίνει ελπίδα.

Καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσκολο, όμως χρειάζεται να αγωνιστείς και να ξεπεράσεις τα όποια προβλήματα. Μπορώ να καταλάβω πως θεωρείς επίσης τις κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη σαν την "κληρονομιά" που σου αφήσαν οι δικοί σου και πως τώρα δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. Εγώ είμαι σίγουρος πως μπορείς. Το γεγονός πως μπήκες και έγραψες το πρόβλημα σου είναι μια ένδειξη πως μπορείς να τα καταφέρεις.

Εχω αγωνιστει πολλα χρονια και δεν αντεχω αλλο..δεν με κραταει τιποτε κ τωρα με ρις κρισεις πανικου ειμαι σαν παραλητη..δεν μπορω να κανω τιποτε ..εξαιτιας τους θα μεινω μονη με χιλια ψυχολο .προβληματα απο εκει που ημουν ενα ευτυχισμενο ατομο και εχοντας μια νορμαλ ζωη και σχεση ..καλητερα ας με σκοτωναν παρα να μ αφησουν να ζω σαν ζωντανη νεκρη κ να σερνομαι ..εχω τοσο μισος μεσα μ που καιγομαι δεν μπορω ουτε να κοιμηθω ουτε να φαω ..τιποτε

Μελος η περιγραφη του προβληματος σου με ταρακουνησε αρκετα. ειναι πολυ κριμα ολο αυτο που σου συνεβη. αλλα Αυτον τον ανθρωπο που ειναι ο ερωτας της ζωης σου δεν μπορεις να τον ξαναπροσεγγισεις? Να ξαναμιλησετε? αφού καταλαβες οτι δεν εφταιγε αυτος που χωρησατε??

..........

ειναι πολυ κριμα πραγματικα ειμαι με το μερος σου. να χαθει ετσι ο ερωτας της ζωης σου? και μαλιστα να το καταλαβεις τοσο αργα? πιστευω μπορω να νιωσω την αγανακτηση σου!

εε πρεπει πρωτα αποτι διαβασα να συμπληρωσω 50 και μνμτ για να μπορω να δεχομαι και να παιρνω προσ. μηνυματα. γι αυτο και εβαλα το μαιλ μου. αν θες στειλε μου στο μαιλ ( [email protected]) θα χαρω πολυ να τα πουμε!