Πως το εξηγειτε αυτο??

Καλημερα σε ολους.

Ειμαι παντρεμενη και μαμα τριων παιδιων,κατω των 7 ετων.Εχω προβλημα στον γαμο μου και θα ηθελα την αποψη σας.
Ο συζυγος μου ειναι κατα γενικη ομολογια ενα "πολυ καλο παιδι".Τον αγαπουν ολοι,δεν θυμωνει,δεν μαλωνει.Δεν αντεχει τις αντιπαραθεσεις.Παρολα αυτα,υποστηριζει πως ειναι περηφανος που παντρευτηκε μια τοσο δυναμικη γυναικα.
Οταν ειναι σπιτι (να διευκρινισω,γιατι εχει σημασια,ειναι ναυτικος και κανει μεγαλα ταξιδια στο εξωτερικο),ασχολειται ολη μερα με τα παιδια,ο,τι του ζητησω το κανει,δεν βγαινει χωρις εμας και με βοηθαει πολυ στο σπιτι.Φανταστικος,ε???Ναι...μ εχρι να φυγει.Οταν φευγει,παντα μα παντα βρισκει μια δικαιολογια και δεν εχει καμια επαφη μαζι μας.Αλλες φορες η δικαιολογια ειναι σχετικα καλη,τυπου να μην λειτουργει το δορυφορικο,που λες,οκ,τι να κανει τωρα,να στειλει ταχυδρομικο περιστερι???Αλλες ομως,η δικαιολογια δεν με καλυπτει καθολου.Μιλαμε για μηνες χωρις να μιλησει σε μενα και τα παιδια.Και ο,τι,μα ο,τι και να του λεω με μειλ,τιποτε,δεν αλλαζει γνωμη,βρε το συμπαν να καιγεται.
Πριν κατι χρονια ειχα τον πατερα μου αρρωστο με καρκινο,ειχαμε χασει και ενα παιδακι στον 5ο μηνα εγκυμοσυνης και εμαθα πως η μητερα μου επασχε και εκεινη απο καρκινο.Ειμασταν μαλωμενοι τοτε και του εστειλα μυνημα για την μητερα μου και ναι....ΔΕΝ ΜΕ ΠΗΡΕ!!!!Και η δικαιολογια του οταν ηρθε ηταν πως ειμασταν τσακωμενοι και δεν φοβοταν μην μαλωσουμε κι'αλλο!!!!!
Αυτη την φορα,η οποια με εκανε και να σας γραψω,παλι τα ιδια.Ηρθε,ολα μια χαρα,εφυγε και ξαφνικα σταματησε να παιρνει.Και ημουν σιγουρη πως θα εστελνε μυνημα οταν θα χρειαζοταν κατι στοιχεια για την εταιρεια του.Και οντως μου στειλε μειλ τοτε.Και μου ειπε οτι και καλα ολο λεει οτι θα με παρει,αλλα δεν ηταν καλα και το καθυστερησε και τωρα φοβαται οτι θα τον βρισω και δεν ξερει τι τον πιανει και οτι δεν το κανει επιτηδες και εχω δικιο.Απαντησα και περιτο να σας πω,του τα ειπα χοντρα.Και φυσικα,δεν απαντησε.Και ουτε προκειται.
Δεν ξερω,τι να κανω πια.Τα παιδακια στενοχωριουνται πολυ,τον ζητανε,εγω εχω κουραστει τρελα,δεν εχω ουτε συγγενεις,ουτε φιλους,καμια βοηθεια,να πω δηλαδη οτι τρακαρω την ωρα που τα μικρα ειναι σχολειο,εκει θα μεινουν.Και το μονο που θελω ειναι αυτο το τηλεφωνο,λιγη υποστηριξη,αφου,ουτως η αλλως οταν εκεινος ταξιδευει 6 με 8 μηνες τον χρονο,η μονη μας σχεση ειναι αυτο το τηλεφωνο.
Μου ειχε υποσχεθει οτι δεν θα το ξαναεκανε και τωρα που ξαναεγινε,πραγματικα απογοητευτικα.Του το εχω πει με το καλο,με το κακο,με το καλυτερο,με το χειροτερο.Και καθε φορα,εγω ειμαι χειροτερα,με εχει πιασει πανικος,δεν θελω να κανω τιποτα,με το ζορι φροντιζω τα παιδακια μου.Γιατι εχω και τον φοβο μηπως δεν ξαναερθει κιολας.
Και ολα αυτα απο το πουθενα.Και μετα εγω νευριαζω και αυτος κρυβεται για να μην τσακωθουμε.Και δεν μιλαει ουτε στα παιδια του.Εγω για να τους μιλησω,θα τσακωνομουν με ολο το συμπαν.
Μια γνωστη που της το ειχα εκμηστηρευτει καποτε,μου ειπε πως αυτο χρηζει ψυχολογικης διερευνησης.Μα να εξαφανιζεσαι ετσι στα καλα καθουμενα??/
Θα ηθελα την αποψη σας,παρακαλω,εχω πολυ αναγκη να το συζητησω με καποιον.

Σας ευχαριστω εκ των προτερων

καλά, πόσα χρόνια κρατάει αυτό?

Καλημερα,mama.

Εκτος απο το περιστατικο με την μητερα μου,που εγινε πριν 6 χρονια,ειναι η τριτη συνεχομενη χρονια.Η ενδιαμεση βεβαια,ηταν το δορυφορικο χαλασμενο.Αλλα τα τρια τελευταια χρονια,οταν λειπει,δεν μιλαμε.Ισα,ισα τις πρωτες μερες,μετα αν κατι γινει,αν κατι τον χαλασει στην δουλεια,με το που πιεστει λιγο η αν τσακωθουμε,τελος,αυτο ηταν.

Quote:

---

Originally Posted by Anael

......
Αυτη την φορα,η οποια με εκανε και να σας γραψω,παλι τα ιδια.Ηρθε,ολα μια χαρα,εφυγε και ξαφνικα σταματησε να παιρνει.Και ημουν σιγουρη πως θα εστελνε μυνημα οταν θα χρειαζοταν κατι στοιχεια για την εταιρεια του.Και οντως μου στειλε μειλ τοτε.Και μου ειπε οτι και καλα ολο λεει οτι θα με παρει,αλλα δεν ηταν καλα και το καθυστερησε και τωρα φοβαται οτι θα τον βρισω και δεν ξερει τι τον πιανει και οτι δεν το κανει επιτηδες και εχω δικιο.Απαντησα και περιτο να σας πω,του τα ειπα χοντρα.Και φυσικα,δεν απαντησε.Και ουτε προκειται.
Δεν ξερω,τι να κανω πια.Τα παιδακια στενοχωριουνται πολυ,τον ζητανε,εγω εχω κουραστει τρελα,δεν εχω ουτε συγγενεις,ουτε φιλους,καμια βοηθεια,να πω δηλαδη οτι τρακαρω την ωρα που τα μικρα ειναι σχολειο,εκει θα μεινουν.Και το μονο που θελω ειναι αυτο το τηλεφωνο,λιγη υποστηριξη,αφου,ουτως η αλλως οταν εκεινος ταξιδευει 6 με 8 μηνες τον χρονο,η μονη μας σχεση ειναι αυτο το τηλεφωνο.
Μου ειχε υποσχεθει οτι δεν θα το ξαναεκανε και τωρα που ξαναεγινε,πραγματικα απογοητευτικα.Του το εχω πει με το καλο,με το κακο,με το καλυτερο,με το χειροτερο.Και καθε φορα,εγω ειμαι χειροτερα,με εχει πιασει πανικος,δεν θελω να κανω τιποτα,με το ζορι φροντιζω τα παιδακια μου.Γιατι εχω και τον φοβο μηπως δεν ξαναερθει κιολας.
Και ολα αυτα απο το πουθενα.Και μετα εγω νευριαζω και αυτος κρυβεται για να μην τσακωθουμε.Και δεν μιλαει ουτε στα παιδια του.Εγω για να τους μιλησω,θα τσακωνομουν με ολο το συμπαν.
Μια γνωστη που της το ειχα εκμηστηρευτει καποτε,μου ειπε πως αυτο χρηζει ψυχολογικης διερευνησης.Μα να εξαφανιζεσαι ετσι στα καλα καθουμενα??/
Θα ηθελα την αποψη σας,παρακαλω,εχω πολυ αναγκη να το συζητησω με καποιον.

Σας ευχαριστω εκ των προτερων

---

αρα, σωστα φοβοταν.. τον εβρισες..

φοβαται ο γιαννης το θεριο και το θεριο, τον γιαννη, νομιζω...
δεν ξερω αν οντως του ταιριαζει ο ορμητικος χαρακτηρας σου κι αν οντως ειναι τοσο ατολμος ο ιδιος, αυτο που βλεπω ομως ειναι οτι εχει χαθει η επαφη... οπως περιγραφεις την σχεση, ο ανδρας σου ειναι απο εκεινους τους ανδρες που μια μερα βγαινουν για τσιγαρα και δεν γυρνανε ποτε...
απ οτι δειχνει, φοβαται να σε αντιμετωπισει. οταν ειναι εκει, φερεται οπως θα ηθελες ,χωρις να ξερουμε αν ετσι ακριβως θα ηθελε και ο ιδιος, μιας και δεν εκδηλωνεται και ολον τον υπολοιπο καιρο απλα σε αποφευγει.
αν βαλεις επιπλεον και τους τοσο πολλους μηνες που ταξιδευει, μου φαινεται οτι σε αυτην την σχεση ειστε ο καθενας μονος του....
η απορια μου ειναι η εξης.
πριν κανετε τα τρια παιδια, ηταν ολα καλα μεταξυ σας? υπηρχε συμπνοια και συνενοηση και συνεχης επαφη η και τοτε γινονταν τα ιδια?

Quote:

---

Originally Posted by Anael

Καλημερα,mama.

Εκτος απο το περιστατικο με την μητερα μου,που εγινε πριν 6 χρονια,ειναι η τριτη συνεχομενη χρονια.Η ενδιαμεση βεβαια,ηταν το δορυφορικο χαλασμενο.Αλλα τα τρια τελευταια χρονια,οταν λειπει,δεν μιλαμε.Ισα,ισα τις πρωτες μερες,μετα αν κατι γινει,αν κατι τον χαλασει στην δουλεια,με το που πιεστει λιγο η αν τσακωθουμε,τελος,αυτο ηταν.

---

μηπως εχει καμια αλλη οικογενεια σε καμια αλλη χωρα? σαν σεναριο απο ταινια μου φαινεται η συμπεριφορα του...

Δεν εχεις και πολυ αδικο,ετσι οπως το θετεις.Βεβαια,απο κοντα δεν τσακωνομαστε και ειμαστε και πολυ καλα.Ειμαστε και οι δυο τρυφεροι,εκδηλωτικοι και δεν εχουμε θεματα.Και ετσι ειμασταν και πριν τα παιδια.Αυτο που σιγουρα μπορω να σου πω ειναι οτι ο αντρας μου ειναι πολυ κλειστος χαρακτηρας,μπορει να ειναι τρυφερος,αλλα κραταει πολλα μεσα του.Να φανταστεις η μητερα του μου ελεγε πως τοσα χρονια,μια φορα τον εχει δει θυμωμενο.Εγω δε,ποτε.Οταν θυμωσει,εγω θα φυγω τρεχοντας.Το θεμα ειναι πως τωρα δεν μαλωσαμε.Την τελευταια φορα που μιλησαμε,του ελεγα για ενα θεμα που εχουμε με τον παιδι μας στο σχολειο του.Και δεν το καταλαβαινω,παρολο που οντως πιστευω οτι εχεις δικιο,αν καποιος δεν θελει να σε φερει σε σημειο να νευριασεις για να μην χρειαστει να σε αντιμετωπισει,γιατι να μην το κανει απο την αρχη.Παρε ενα τηλεφωνο,για να μην νευριασω που δεν παιρνεις τηλεφωνο,τι διαολο,επιστημη ειναι???

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μηπως εχει καμια αλλη οικογενεια σε καμια αλλη χωρα? σαν σεναριο απο ταινια μου φαινεται η συμπεριφορα του...

---

Να σου πω,αυτο θα πιστευα κι'εγω,αλλα πως μεσα σε καραβι και σε ποια χωρα,σπανια πηγαινει στην ιδια...

Quote:

---

Originally Posted by Anael

Να σου πω,αυτο θα πιστευα κι'εγω,αλλα πως μεσα σε καραβι και σε ποια χωρα,σπανια πηγαινει στην ιδια...

---

αυτος δεν εχει καποιο τηλεφωνο που να τον βρισκεις εσυ? μονο αν σε παρει, επικοινωνειτε?

Καλημέρα!
Τυχαίνει να έχω πατέρα ναυτικό...και μάλιστα ταξίδευε προ δεκαπενταετίας και πιο πίσω, δλδ σε εποχές όπου δεν ήταν τόσο διαδεδομένη η χρήση του ίντερνετ, δεν υπήρχαν κινητά κλπ.
Αυτό που περιγράφεις δε συνέβαινε ποτέ.
Κάθε φορά που έπιανε λιμάνι μας έπαιρνε τηλεφωνο..με τηλεκάρτες (μάλιστα έχω και μια τεράστια συλλογή τηλεκαρτών από τα πιο απίθανα σημεία του πλανήτη :) )...επίσης μας έστελνε και γράμματα ... και σε ορισμένες περιπτώσεις μιλούσαμε και μέσω δορυφορικού..
Και παρόλα αυτα δεν πιστεύω ότι θα καταφέρω να ξεπεράσω ποτέ αυτό το κενό που ένιωθα όταν έλειπε...
Ειλικρινά δεν μπορώ να προβλέψω το αντίκτυπο που θα έχει αυτή η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του άντρα σου στον ψυχισμό των παιδιών σου... είναι αδιάφορο αν όλοι τον έχουν για καλό παιδί, ή αν σε βοηθάει στο σπίτι ή αν νιώθει περήφανος που εισαι δυναμική...
Αγάπη όταν την έχουν ανάγκη τα παιδιά του, δηλαδή όταν λείπει, δίνει;;;
Από αυτά που λες, φαίνεται σα να απελευθερώνεται από τις οικογενειακές ευθύνες όταν φεύγει και μετά σας γράφει στα παπάρια του..
Ή μήπως θεωρεί ότι επειδή στέλνει λεφτά, μπορεί να εξαγοράσει την παρουσία του στο σπίτι;
Είναι τραγικό "να φροντίζεις με το ζόρι τα παιδιά σου" επειδή εκείνος είναι ανεπαρκής...
Δε θυμάμαι αν το ανέφερες..εργάζεσαι;

Συγγνωμη που αργησα,πηγα να παρω τον μικρο απο το προνηπιο.Void,χαιρομαι για ολονων τις γνωμες,αλλα εσυ ιδιως μπορεις και το καταλαβαινεις λιγο καλυτερα.Κι'εγω ναυτικος ημουν,εκει τον γνωρισα και ο πατερας μου ναυτικος ηταν και το εχω ζησει,σαν παιδι.Τωρα οχι,δεν εργαζομαι,ειμαι φουλ time μαμα και μπαμπας και τα παντα.Το τελειως γελοιο ειναι πως αλλαξε εταιρεια τωρα,με την προοπτικη εκτος απο καλυτερες συνθηκες εργασιας,να μπορει να εχει και καλυτερη επαφη,δορυφορικο,ιντερνετ,s kype.Ιντερνετ λεει,δεν εχει αλλα το παραδεχεται πως το δορυφορικο δουλευει μια χαρα.Τι θα κανω που ειχε πει στα παιδια πως θα μιλανε συνεχεια και για ποσα χρονια θα καλυπτω τον κωλο του????Ασε το μεταξυ μας,παρε να τους μιλησεις λιγο.Και γιατι δεν ζηταει ενα διαζυγιο,ποια η διαφορα,αφου το οικονομικο δεν τον πολυαπασχολει.Τον εχω ρωτησει τοσες φορες και λεει οχι.
Remedy,ναι υπαρχει τηλεφωνο,αλλα συνηθως χρησιμοποιειται για εκτακτες αναγκες,δηλαδη,για να καταλαβεις οταν παιρνεις,οποιος αξιωματικος το σηκωνει ρωταει αν εισαι καλα απο υγεια,τρομαζουν,γιατι συνηθως τους παιρνουν μονο για θανατους,αρρωστιες,κλπ.Εχω παρει,βεβαια,αλλες φορες του το εχουν πει και με εχει παρει πισω,αλλες του το εχουν πει και οχι.

Quote:

---

Originally Posted by Anael

Καλημερα,mama.

Εκτος απο το περιστατικο με την μητερα μου,που εγινε πριν 6 χρονια,ειναι η τριτη συνεχομενη χρονια.Η ενδιαμεση βεβαια,ηταν το δορυφορικο χαλασμενο.Αλλα τα τρια τελευταια χρονια,οταν λειπει,δεν μιλαμε.Ισα,ισα τις πρωτες μερες,μετα αν κατι γινει,αν κατι τον χαλασει στην δουλεια,με το που πιεστει λιγο η αν τσακωθουμε,τελος,αυτο ηταν.

---

έχετε ήδη απομακρυνθεί πολύ και δεν ξέρω αν είναι αναστρέψιμο αυτό...

Γι'αυτο του ελεγα να το σταματησει αυτο το συστημα,γιατι εκει θα φταναμε.....

Quote:

---

αρα, σωστα φοβοταν.. τον εβρισες..

---

ενταξει κυριε συνηγορε.. το καταλαβα οτι συμφωνεις μαζι του..

Quote:

---

Ο συζυγος μου ειναι κατα γενικη ομολογια ενα "πολυ καλο παιδι".Τον αγαπουν ολοι,δεν θυμωνει,δεν μαλωνει.Δεν αντεχει τις αντιπαραθεσεις.Παρολα αυτα,υποστηριζει πως ειναι περηφανος που παντρευτηκε μια τοσο δυναμικη γυναικα.

---

κ συ αυτο το πιστευεις? κ τοσο καιρο οταν απουσιαζει που πηγε η περιφανια του ναυαγισε στα ανοικτα του αιγαιου

Αλεξανδρε,ατλαντικο,ειρηνι κο,το αιγαιο δεν το πολυπερναει.....Ξερω κι'εγω,Αλεξανδρε,εχει πολλες αντιθεσεις στον χαρακτηρα του,πραγματικα.
Τελικα,πηρα την εταιρεια και τον ειδοποιησαν και με πηρε.Αυτο που μου ειπε ειναι πως κουραζεται πολυ,εχει χαλια ψυχολογια και οτι εχω χιλια δικια,αλλα δεν ειναι καλα.Στην ερωτηση του τι θελει να κανω οταν το κανει αυτο,δεν απαντησε.Του ειπα αν θελει να μην μιλαω,να μην διαμαρτυρομαι,δεν απαντησε.Να χωρισουμε δεν θελει (λεει).
Οχι οτι δεν κουραζεται,ελεος και πολυ κιολας,αλλα και τι φταιμε εμεις γι'αυτο.Και να φανταστεις οτι επειδη την εχω κανει την δουλεια και ξερω πως ειναι,ποτε δεν του ειπα,κατσε εκει,κανε υπομονη,εχουμε αναγκες,κλπ.Παντα του λεω αν δεν περνας καλα (οσο μπορει να περναει καποιος εκει καλα),φυγε.Σημερα που του το ξαναειπα,μου λεει οσο και να με στηριξεις εσυ εκει,δεν αλλαζει κατι για μενα εδω.
Ε,ναι,δυστυχωςετσι ειναι.Πολυ ευχαριστως θα πηγαινα να πω δυο λογακια σε καποιον που του κολλαει,αλλα δεν μπορω λογω αποστασης και δευτερον δεν με αφηνει εκεινος (και τριτον χεστηκε ο οποιοσδηποτε να του πω κατι εγω,158 υψος,45 κιλα ανθρωπος.Ειναι που με φοβαται ο συζυγος 1,85).
Κοινως τα ιδια Παντελακι μου,τα ιδια Παντελη μου.Μονη μου θα την περασω την ζωη μου.Εχω στενοχωρηθει πολυ.....
Οταν πηρα,ειχα μονο τον γιο μου εδω,τα κοριτσια ηταν σχολειο.Κοντευει τα 4 και δεν μιλαει εντελως καθαρα.Οποτε οταν κλειναμε,τον εβαλα να του μιλησει και του λεει..."Μπαμπα,χι'αγαπαω απολυτωχ".Θεος,μεγαλη μορφη.Μα καλα,δεν μπορει να παρει λιγο,εστω λιγο κουραγιο καποιος απο αυτο????Εαν οντως ειναι θεμα ψυχολογιας.....Δεν καταλαβαινω.....

Όπως και να το εξηγήσουμε, καλή εξήγηση δεν θα δώσουμε!
Σκούρα τα πράγματα!