Printable View
διάβαζα σε ένα άλλο θέμα για την διάκριση λογικής και συναισθήματος και είπα να ανοίξω αυτό εδώ...
εσείς στην ζωή σας λειτουργείτε με βάση το συναίσθημα ή την λογική? και πιο από τα δύο σας έχει βγει σε καλό?
εγώ νομίζω πως το συναίσθημα δεν κάνει ποτέ λάθος και όσες φορές έχω επιλέξει με βάση την λογική έχω βγει χαμένη... έτσι νομίζω...
Προσωπικα ουτε με το 1 ουτε με το αλλο........ Μονο βασει ενστικτου, που ειναι το μονο που 31 χρονια δεν με διαψευσει ποτε.
Στη δουλεια βεβαια λειτουργω κυριως βασει λογικης, αλλα μιλαμε για τα πρακτικα κ καθημερινα ζητηματα, γιατι κ εκει οι κατευθυντηριες κινησεις περισσοτερο στο ενστικτο στηριζονται.
Με το συναισθημα, επειδη δεν τα παω καλα, το κραταω "εντος των τειχων" κ υπο περιορισμο για τα μετρημενα στα δακτυλα του 1 χεριου "δικα μου" προσωπα, τα οποια μου εχουν αποδειξει πως αξιζουν κ με εχουν κερδισει.....εκει ομως πεφτει πολυ συναισθημα μιλαμε.......
Παντα βασει συναισθηματος λειτουργουσα και λειτουργω και προφανως θα συνεχιζω να λειτουργω ετσι μεχρι που να πεθανω..Τις περισσοτερες φορες δεν μου εχει βγει σε καλο αλλα δεν μπορω και να το αλλαξω..Ισως να μην θελω και να το αλλαξω.
Κυρίως λειτουργώ με βάση το συναίσθημα αν και δείχνω άνθρωπος πολύ προσγειωμένος! Η λογική έρχεται μετά τα "χαστούκια" που με οδήγησε το συναίσθημα! Άλλες φορές μου έχει βγει σε καλό που χω αποφασίσει με βάση το συναίσθημα κι άλλες (τις περισσότερες) όχι. Ίσως επειδή είμαι πολύ λογικός άνθρωπος κι αναλυτικός, όταν αποφασίζω να δράσω με το συναίσθημα πέφτω με τα μούτρα και μου παίρνει καιρό να συνέλθω. Ξεπερνάω δύσκολα καταστάσεις που με έχουν δέσει συναισθηματικά. Δεν μπορώ πάντως να μπω στη λογική των ανθρώπων που δρουν μόνο λογικά. Και ό,τι αισθάνονται το κρατάνε για τον εαυτό τους!!! Πολύ εγωιστικό δεν είναι όλο αυτό;
εξαρταται την περισταση.... καλο ειναι να τα συνδυαζουμε και τα δυο οπου βεβαια αυτο ειναι εφικτο.. σιγουρα πρεπει να ακουληθουμε την καρδια μας, αλλα να βαζουμε και το μυαλο μας να σκεφτεται.. γιατι το συναισθημα καμια φορα μπορει αν σε παρασυρει και η λογικη να σε περιορισει απο ευχαριστες εκπληξεις... οποτε ο συνδυασμος πιστευω οτι ειναι ο καλυτερος.. αλλα βεβαια αυτο δεν ειναι παντα ευκολο!Quote:
Originally Posted by καθευτης
Συναισθημα κ παλι συναισθημα ομως χρειαζονται κ τα 2 ομως περισσοτερο το συναισθημα σε πηγαινει πιο μακρυα απο την λογικη κ δειχνει κ τι ακριβως θελεις
μήπως τα μπερδεύομαι αυτά τα δύο δεν ξέρω... δεν μπορώ να καταλάβω σε ποια περίπτωση μπορεί να σε βλάψει το να ακολουθείς το συναίσθημα... νομίζω πως το συναίσθημα είναι μάλιστα αυτό που προσπαθεί να σε σώσει πολλές φορές αλλά ακολούθωντας την λογική χάνουμε... η λογική καταρχάς τροφοδοτεί τον υποθετικό φόβο... οι σκέψεις..Quote:
Originally Posted by mnimonio
Εξαρτάται τον άνθρωπο....... εγώ σχεδόν όσες φορές ακολούθησα το συναίσθημα έφαγα τα μούτρα μου κανονικά! Κ πάλι καλά που υπήρχε από πίσω η το ένστικτο να μου λέει ότι μπλέκω σε λάθος κατάσταση ή ότι ο χ άνθρωπος είναι ακατάλληλος (για γκόμενος, για φίλος/φίλη, ο,τιδήποτε.........) ή ότι μια επιλογή είναι αδιέξοδη ή ότι οι περιστάσεις μπορούν να εξελιχθούν επικίνδυνα, κ κράταγα "μικρό καλάθι" ή 1 σωρό "πισινές" σε κάθε μου βήμα, γιατί διαφορετικά θα μπορούσα να είχα πάθει πολύ γερές ζημιές.......Quote:
Originally Posted by καθευτης
Σε γενικές γραμμές πιστεύω πως με τη λογική επιβιώνεις αλλά με το συναίσθημα ζεις, υπό την έννοια του ότι με τη λογική "υπάρχεις" κ "πορεύεσαι" αλλά με το συναίσθημα "u feel alive". Αλλά κ πάλι το όλο πράγμα σχετίζεται με το βαθμό ωριμότητας της λογικής του κάθε ανθρώπου (τα βλέπεις όπως είναι ή όπως θα ήθελες να είναι? βλέπεις το δάσος ή βλέπεις το δέντρο κ χάνεις το δάσος?) αλλά κ της ωριμότητας του συναισθήματός του (δεν περιμένεις πράγματα από ανθρώπους που δεν μπορούν να σου τα δώσουν κ πρωτίστως αντιλαμβάνεσαι τί αισθάνεσαι εσύ, πότε κάτι σε καλύπτει, τί θέλεις κ γιατί).
Δεν ξέρω...... πολύ μπερδεμένο ερώτημα. Λέω να ξαναεμπιστευθώ το ένστικτό μου.....
και τα δυο μαζι, αλλα με την βασικη προυποθεση να ειναι υγιη...
διαφορετικα, βασιζεσαι στο πιο υγιες απο τα δυο.
το συναισθημα ακολουθω και τρωω επιτυχως τα μουτρα μου τα τελευταια 30 χρονια! :) Μονο η ψυχρη λογικη θα με σωσει εμενα.
Κανένας δε λειτουργεί μόνο με το ένα ή μόνο με το άλλο!
Αν λειτουργούσε κάποιος μόνο με το συναίσθημα, προφανώς δεν θα ήταν εδώ τώρα να γράφει, όχι μόνο γιατί δεν θα είχε μάθει να γράφει και να διαβάζει, αλλά γιατί μάλλον δε θα είχε επιβιώσει. Κάποια συναισθήματα μας παραλύουν προς στιγμή, όπως ο φόβος ή ο θυμός. Μετά, ευτυχώς τις περισσότερες φορές αναλμβάνει η λογική και αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις.
Αν πάλι κάποιος λειτουργούσε μόνο με τη λογική, δεν θα ήταν άνθρωπος αλλά ρομπότ. Και επίσης δεν θα είχε επιβιώσει αν δεν είχε αισθανθεί ποτέ φόβο ή πόνο, χαρά ή τρυφερότητα.
Και τα δύο είναι απαραίτητα για να ζούμε ισορροπημένα. Δεν μπορείς να μάθεις να κάνεις αριθμητικές πράξεις ή να οδηγείς στηριγμένος στο συναίσθημα, ούτε να ερωτευτείς ή να δημιουργήσεις τέχνη στηριγμένος στη λογική και μόνο.
Όταν υπερισχύει έντονα το ένα ή το άλλο κομμάτι, τότε δυσκολευόμαστε να ζήσουμε αρμονικά και να απολαμβάνουμε τη ζωή.
Κανένας δε λειτουργεί μόνο με το ένα ή μόνο με το άλλο!
Αν λειτουργούσε κάποιος μόνο με το συναίσθημα, προφανώς δεν θα ήταν εδώ τώρα να γράφει, όχι μόνο γιατί δεν θα είχε μάθει να γράφει και να διαβάζει, αλλά γιατί μάλλον δε θα είχε επιβιώσει. Κάποια συναισθήματα μας παραλύουν προς στιγμή, όπως ο φόβος ή ο θυμός. Μετά, ευτυχώς τις περισσότερες φορές αναλαμβάνει η λογική και αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις.
Αν πάλι κάποιος λειτουργούσε μόνο με τη λογική, δεν θα ήταν άνθρωπος αλλά ρομπότ. Και επίσης δεν θα είχε επιβιώσει αν δεν είχε αισθανθεί ποτέ φόβο ή πόνο, χαρά ή τρυφερότητα.
Και τα δύο είναι απαραίτητα για να ζούμε ισορροπημένα. Δεν μπορείς να μάθεις να κάνεις αριθμητικές πράξεις ή να οδηγείς στηριγμένος στο συναίσθημα, ούτε να ερωτευτείς ή να δημιουργήσεις τέχνη στηριγμένος στη λογική και μόνο.
Όταν υπερισχύει έντονα το ένα ή το άλλο κομμάτι, τότε δυσκολευόμαστε να ζήσουμε αρμονικά και να απολαμβάνουμε τη ζωή.
Η λογική υπάρχει για να βάζει φρένο σε συμπεριφορές παρορμητικές που ξεκινούν από συναίσθημα και μόνο...........το θέμα είναι τι κάνει ο καθένας μας........πόσο φρένο βάζει......εγώ λειτουργώ πολύ συναισθηματικά και σπάω τα μούτρα μου.......μαθαίνω από τα παθήματά μου.......κι άλλοτε πάλι δεν μαθαίνω καν........έχω καταλάβει πάντως ότι αυτό που κάνω είναι λάθος.......παρασύρομαι στα συναισθήματα και η συμπεριφορά "μου βγαίνει"........................ας μη την χαρακτηρίσω :)