Τα λάθη κι η αντιμετώπιση τους

Δεν ξέρω πως ακριβώς ν' αρχίσω...νιώθω πολύ στεναχωρημένη αυτή τη στιγμή (έχουν υπάρξει κι άλλες φορές για τον ίδιο λόγο), τόσο στεναχωρημένη που κατά διαστήματα κλαίω...κι αυτό γιατί έχω κάνει κάποια λάθη σε μια σχέση που είχα, λάθη που μου κόστισαν αρκετά και που με πληγώνουν ακόμα και τώρα...για να μην υπάρξει παρανόηση να πω ότι τα συγκεκριμένα λάθη για τα οποία μιλάω έκαναν κακό κυρίως σ' εμένα γιατί έδινα περισσότερα απ' αυτά που αισθανόμουν ότι μπορούσα να δώσω, από αγάπη, για να κάνω τον άλλον ευτυχισμένο όμως τελικά αυτό ήταν εις βάρος του εαυτού μου...γιατί δεν ένιωθα καλά με τον εαυτό μου τότε αλλά ούτε και τώρα...και πιστεύω ότι αυτό είναι ένας λόγος που θέλω να μου κάνω κακό, που αυτοτραυματίζομαι κατά διαστήματα...
Ώρες ώρες νιώθω πραγματικά να μισώ τον εαυτό μου...υπάρχει κανένας τρόπος να συμφιλιωθώ μαζί του; Να αποδεχτώ αυτά τα λάθη, να τα ξεχάσω και να τα συγχωρέσω στον εαυτό μου; Πραγματικά μακάρι να γινόταν να τα ξεχάσω σαν να μην είχαν γίνει ποτέ... :(

Καλησπέρα Κύκνε...
Θέλεις να μας πεις λίγο πιο συγκεκριμένα για τι είδους λάθη μιλάς με ένα-δυο παραδείγματα;;
Κ εγώ σκέφτομαι τελευταία λάθη που έχω κάνει κ πληγώνω χωρίς να το καταλαβαίνω τον εαυτό μου κυρίως, γι' αυτό, προσωπικά τουλάχιστον, θα ήθελα να μάθω περί τίνος πρόκειται...

Quote:

---

Originally Posted by astimatnam

Καλησπέρα Κύκνε...
Θέλεις να μας πεις λίγο πιο συγκεκριμένα για τι είδους λάθη μιλάς με ένα-δυο παραδείγματα;;
Κ εγώ σκέφτομαι τελευταία λάθη που έχω κάνει κ πληγώνω χωρίς να το καταλαβαίνω τον εαυτό μου κυρίως, γι' αυτό, προσωπικά τουλάχιστον, θα ήθελα να μάθω περί τίνος πρόκειται...

---

Καλησπέρα...
Ντρέπομαι λίγο να αναφερθώ οπότε θα το κάνω όσο πιο διακριτικά μπορώ...αναφέρομαι σε λάθη που έχουν να κάνουν με το σεξουαλικό κομμάτι της σχέσης...εγώ έκανα πράγματα τα οποία δεν ήθελα πραγματικά γιατί πίστευα πως ευχαριστούσαν εκείνον...και τώρα που δεν είμαστε πια μαζί και βλέπω τα πράγματα από απόσταση, μισώ τον εαυτό μου γι' αυτά...ορίστε και μόνο που το σκέφτομαι με πιάσαν πάλι τα κλάματα...πάντα χωρίς να ακούγομαι φυσικά...

Κοινώς έκανες πράγματα με το ζόρι. Όσον αφορά τον αισθηματικό τομέα, έδωσες πράγματα περισσότερα απ'όσα πίστευες ότι θα λάβεις ή τελικά έλαβες;
Δεν υπάρχει λόγος να μισείς τον εαυτό σου γι' αυτά. Μη βάζεις τον εαυτό σου σ' αυτή τη διαδικασία, σκέψου πως η άλλη πλευρά δε δίνει δεκάρα γι' αυτά. (διόρθωσέ με αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο) Οι γυναίκες είμαστε πιο ευαίσθητες σ' αυτό το τομέα, κ όταν νοιώσουμε πως μας εκμεταλλεύονται κατευθείαν μας παίρνει από κάτω. Σε καταλαβαίνω γιατί κ εγ

Quote:

---

Originally Posted by astimatnam

Κοινώς έκανες πράγματα με το ζόρι. Όσον αφορά τον αισθηματικό τομέα, έδωσες πράγματα περισσότερα απ'όσα πίστευες ότι θα λάβεις ή τελικά έλαβες;
Δεν υπάρχει λόγος να μισείς τον εαυτό σου γι' αυτά. Μη βάζεις τον εαυτό σου σ' αυτή τη διαδικασία, σκέψου πως η άλλη πλευρά δε δίνει δεκάρα γι' αυτά. (διόρθωσέ με αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο) Οι γυναίκες είμαστε πιο ευαίσθητες σ' αυτό το τομέα, κ όταν νοιώσουμε πως μας εκμεταλλεύονται κατευθείαν μας παίρνει από κάτω. Σε καταλαβαίνω γιατί κ εγ

---

Νομίζω πως κάτι λείπει από το μήνυμα σου... :) ΄

Τώρα όσο για μένα ναι, μπορείς να το πεις ότι τα έκανα με το ζόρι αλλά εγώ πίεζα τον εαυτό μου γι' αυτά, όχι εκείνος για να είμαι και δίκαιη...αλλά μετά που γύριζα σπίτι μου ένιωθα άσχημα όμως την επόμενη φορά πάλι τα ίδια...
Όσον αφορά τον αισθηματικό τομέα, μάλλον πήρα περισσότερα απ΄όσα έδινα τουλάχιστον κατά τα δικά του λόγια αλλά εγώ πραγματικά έδωσα ότι μπορούσα χωρίς να σκέφτομαι να κρατήσω πράγματα για τον εαυτό μου...αν το είχα κάνει ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα τώρα...γιατί όντως η άλλη πλευρά δεν δίνει πια δεκάρα για μένα κι αυτό με πληγώνει αφάνταστα μετά από όλα αυτά...

Σε καταλαβαίνω γιατί κ εγώ σκέφτομαι διάφορα μερικές φορές.. (αυτό έλειπε απ' το μήνυμα :P )
Τόση ώρα μιλάμε μόνες μας.
Καμιά ακόμα γνώμη ρε παιδιάααααα;;;
"Κατά τα δικά του λόγια"... Απ' ότι έχω καταλάβει, όλοι μας τονίζουμε ότι δίνουμε παραπάνω απ' τον άλλο σε μια σχέση, ειδικά όταν θέλουμε να βγούμε από πάνω, να φαινόμαστε τα "θύματα" κατά κάποιο τρόπο... Αυτό προφανώς έκανε κ ο πρώην σύντροφός σου απ' ότι καταλαβαίνω, με αποτέλεσμα να έρχεσαι εσύ κ να "κατηγορείς" τον εαυτό σου κ να νομίζεις ότι έκανες λάθη.
Το ότι πίεσες τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που κατά βάθος δεν ήθελες, ναι ήταν λάθος. Λάθος όμως που είναι μηδαμινό κ δε πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα γι' αυτό. Απλά δε το ξανακάνεις.
Τώρα για τα υπόλοιπα... ο κάθε άνθρωπος δίνει κ παίρνει ως εκεί που μπορεί κ αντέχει. Όσο για τον άλλο που δε δίνει δεκάρα...έχε το στο μυαλό σου για να μη δίνεις ούτε εσύ για εκείνον πλέον.

Quote:

---

Originally Posted by astimatnam

Σε καταλαβαίνω γιατί κ εγώ σκέφτομαι διάφορα μερικές φορές.. (αυτό έλειπε απ' το μήνυμα :P )
Τόση ώρα μιλάμε μόνες μας.
Καμιά ακόμα γνώμη ρε παιδιάααααα;;;
"Κατά τα δικά του λόγια"... Απ' ότι έχω καταλάβει, όλοι μας τονίζουμε ότι δίνουμε παραπάνω απ' τον άλλο σε μια σχέση, ειδικά όταν θέλουμε να βγούμε από πάνω, να φαινόμαστε τα "θύματα" κατά κάποιο τρόπο... Αυτό προφανώς έκανε κ ο πρώην σύντροφός σου απ' ότι καταλαβαίνω, με αποτέλεσμα να έρχεσαι εσύ κ να "κατηγορείς" τον εαυτό σου κ να νομίζεις ότι έκανες λάθη.
Το ότι πίεσες τον εαυτό σου να κάνει πράγματα που κατά βάθος δεν ήθελες, ναι ήταν λάθος. Λάθος όμως που είναι μηδαμινό κ δε πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα γι' αυτό. Απλά δε το ξανακάνεις.
Τώρα για τα υπόλοιπα... ο κάθε άνθρωπος δίνει κ παίρνει ως εκεί που μπορεί κ αντέχει. Όσο για τον άλλο που δε δίνει δεκάρα...έχε το στο μυαλό σου για να μη δίνεις ούτε εσύ για εκείνον πλέον.

---

Τι να σου πω, όσο για εκείνον δεν ξέρω αν είχε δίκιο σε όσα έλεγε για μένα πάντως αν είχε εγώ είμαι μια ελεεινή εγωίστρια, αυτό είμαι...έλα όμως που δεν νιώθω έτσι...εγώ νιώθω ότι έδωσα ότι είχα και δεν είχα στην ψυχή μου, όλη μου την αγάπη...
Όσο για το λάθος μπορεί εσένα να σου φαίνεται μηδαμινό αλλά για μένα είναι πολύ σημαντικό γιατί μου έχει επηρεάσει την αυτοεκτίμηση μου...κι επίσης όταν θυμάμαι αυτές τις στιγμές "τρελαίνομαι"...και μερικές φορές θέλω να μου κάνω κακό...τις προάλλες είδα το εργαλείο που ξεφλουδίζουμε τις πατάτες κι ήθελα να το χρησιμοποιήσω πάνω μου...ήθελα να κάνω τις φλέβες μου κομματάκια...θέλω να γίνω κομματάκια, αυτό μου αξίζει! Αλλά το αποφεύγω γιατί με πονάει και με κάνει δυσλειτουργική και γιατί δεν αντέχω άλλο να μαζεύω αίματα και πλέον προσπαθώ να χρησιμοποιώ όσο γίνεται τα μαχαίρια του βουτύρου γιατί οτιδήποτε αιχμηρό με προκαλεί να το χρησιμοποιήσω πάνω μου...
Εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να μην δίνω δεκάρα για εκείνον γιατί ακόμα τον αγαπάω και τρέμω μήπως του συμβεί τίποτα κακό αλλά εκείνος δεν απαντάει στα τηλέφωνα ούτε καν αν ξέρει ότι ανησυχώ για κάτι σχετικά μ' εκείνον έχοντας λόγους φυσικά...
Δεν πειράζει που μιλάμε μόνες μας και σ' ευχαριστώ πολύ που ασχολείσαι...πραγματικά έχω μεγάλη ανάγκη από κάποιον να με ακούσει...

αυτα τα λαθη που εκανες, σε εβλαψαν σωματικα?μηπως για το λογο οτι χωρισες σου φαινονται σαν λαθη?μηπως εκανε αυτος κατι και σε χωρισε και σου φαινεται αυτο καπως?

Quote:

---

Originally Posted by manosthess

αυτα τα λαθη που εκανες, σε εβλαψαν σωματικα?μηπως για το λογο οτι χωρισες σου φαινονται σαν λαθη?μηπως εκανε αυτος κατι και σε χωρισε και σου φαινεται αυτο καπως?

---

Όχι δεν με έβλαψαν σωματικά εκτός από μία φορά, ψυχολογικά όμως ναι...και δεν έχει να κάτι με το ότι χωρίσαμε γιατί ακόμα κι όταν ήμασταν μαζί όπως είπα και νωρίτερα όταν γύριζα σπίτι μου ένιωθα άσχημα για όσα είχαν προηγηθεί...αν κάτι με πειράζει τώρα που δεν είμαστε πια μαζί είναι η παντελής αδιαφορία του που θεωρώ ότι δεν μου αξίζει μετά από όσα έκανα για εκείνον... :(

δυστυχως υπαρχουν και αχαριστοι ανθρωποι κυκνε!αγαπα τον εαυτο σου οσο περισοτερο μπορεις,ξεκαθαρισε στο μυαλο σου,καποια πραγματα,εσυ εδωσες αυτα που μπορουσες και πρεπει να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου,αμα δεν τα εκτιμησε αυτος προβλημα του,ασε το παρελθον στην ακρη,γυρνα σελιδα στην ζωη σου,κοιτα μπροστα,η ζωη ειναι ωραια πραγματικα,ειναι περιτο να πεφτεις στο χαμηλοτερο επιπεδο καποιων ανθρωπων!εννοειται οτι πρεπει να το δουλεψεις μεσα σου,μιλα με φιλες σου,με συγγενεις βγαλτα απο μεσα σου,εδω περα οσο μπορουμε να σε βοηθαμε εμεις,και μην κανεις κακο στον εαυτο σου δεν αξιζει!

Quote:

---

Originally Posted by manosthess

δυστυχως υπαρχουν και αχαριστοι ανθρωποι κυκνε!αγαπα τον εαυτο σου οσο περισοτερο μπορεις,ξεκαθαρισε στο μυαλο σου,καποια πραγματα,εσυ εδωσες αυτα που μπορουσες και πρεπει να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου,αμα δεν τα εκτιμησε αυτος προβλημα του,ασε το παρελθον στην ακρη,γυρνα σελιδα στην ζωη σου,κοιτα μπροστα,η ζωη ειναι ωραια πραγματικα,ειναι περιτο να πεφτεις στο χαμηλοτερο επιπεδο καποιων ανθρωπων!εννοειται οτι πρεπει να το δουλεψεις μεσα σου,μιλα με φιλες σου,με συγγενεις βγαλτα απο μεσα σου,εδω περα οσο μπορουμε να σε βοηθαμε εμεις,και μην κανεις κακο στον εαυτο σου δεν αξιζει!

---

Εκείνος λέει ότι εγώ είμαι η αχάριστη και μια φορά μάλιστα μου είπε ότι δεν αξίζω...εσύ μου λες ότι δεν αξίζει να κάνω κακό στον εαυτό μου...μπερδεύομαι, δεν ξέρω τι να πιστέψω πια (δεν φταις εσύ σε κάτι)...αλλά ναι, όντως νιώθω ότι δεν εκτίμησε αυτά που μπορούσα να του δώσω ακόμα κι αν όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετά γι' αυτόν, εγώ όμως δεν είχα κάτι άλλο που να το κράτησα για μένα, τα έδωσα όλα χωρίς επιφυλάξεις...
Πάντως για να είμαι δίκαιη κι εκείνος μου έδωσε πολλά που δεν ξέρω αν θα τα έκανε κανείς άλλος αλλά και πάλι γιατί να μου λέει τέτοια λόγια; Με πονάνε...και νιώθω ότι δεν τα αξίζω αλλά δεν ξέρω πια αν έχω δίκιο ή άδικο. Από τη μία είναι το πως νιώθω εγώ κι από την άλλη τα δικά του λόγια που τα είχα σαν Ευαγγέλιο...
Ευτυχώς που υπάρχετε εσείς και με βοηθάτε γιατί αυτά δεν μπορώ να τα πω πουθενά αλλού εκτός από την ψυχολόγο μου αλλά με μια φορά τη βδομάδα τί να προλάβεις να πεις, δεν έχω και λίγα θέματα...

τι να πιστεψεις βρε παιδι μου κι εσυ?αν αξιζεις η οχι?τι ειναι αυτα που λες?εγω σου λεω αξιζεις!αλλα το θεμα ειναι πατα στα ποδια σου,ξεκαθαρισε τ μεσα σου!

Quote:

---

Originally Posted by manosthess

τι να πιστεψεις βρε παιδι μου κι εσυ?αν αξιζεις η οχι?τι ειναι αυτα που λες?εγω σου λεω αξιζεις!αλλα το θεμα ειναι πατα στα ποδια σου,ξεκαθαρισε τ μεσα σου!

---

Προσπαθώ αλλά είναι δύσκολο...όσα μου έχει πει κατά καιρούς μου έχουν ρίξει την αυτοπεποίθηση...σ' ευχαριστώ πάντως για την ενθάρρυνση, ίσως έτσι καταφέρω κάτι ποιος ξέρει...

την αυτοπεποιθηση μου και μενα μου την εχουν ριξει ατομα,ωρες ωρες και οι ιδιοι μου οι γονεις!αλλα επειδη ξερω ποιος ειμαι και τι ειμαι,ναι μεν εχω χασει λιγο αυτοπεποιθηση,αλλα δεν πατε να γ.....ε ολοι σας,θα χαλαω εγω την ζαχαρενια μου για εσας!

Κυκνε αυτα τα λες γιατι εχετε χωρισει. Αμα ησασταν ακομα μαζι δε θα τα λεγες αυτα. Ειναι δηλ η πικρα του χωρισμου που μας κανει να περναμε ενα συναισθηματικο ρολερ κοστερ. Αραγε γιατι χωρισατε?