Ο ανηψιός μου δε με θέλει... :(

Καλησπέρα σε όλους!
Έχω έναν ανηψιό 2,5 ετών. Όπως καταλαβαίνετε οι περισσότεροι, είναι πάνω στη τρέλα του, που αναπτύσσει προσωπικότητα, κάνει τις αταξίες του κτλ...
Αυτό που με προβληματίζει, είναι το εξής: με διώχνει. Εκεί που πάμε να παίξουμε μαζί, ξαφνικά τον πιάνει κρίση κ αρχίζει να τσιρίζει λέγοντας "με τη μαμά να το κάνω", "ο παππούς να το βάλει" κλπ... Αυτό συμβαίνει όταν τα συγκεκριμένα άτομα είναι παρόντες. Όταν δεν είναι, προφανώς βλέπει ότι δεν έχει επιλογές κ μ'αφήνει ν' ασχοληθώ μαζί του, αλλά κ πάλι για λίγο.
Έρχομαι συχνά μαζί του σ' επαφή, θέλω να ασχολούμαι μαζί του κ να παίζουμε, αλλά αυτές οι αντιδράσεις (δικαιολογημένες ή όχι) με στενοχωρούν κ με αποθαρρύνουν.

μηπως απο την λαχταρα σου να παιξεις μαζι του, του φαινεσαι καπως επιθετικη και αντιδραει?
δοκιμασε να εισαι στον χωρο του αλλα να αντιδρας στο δικο του πλησιασμα. μην επιχειρεις "ορμητικες" εκδηλωσεις αγαπης, να δεις τι θα κανει.

Τα παιδιά λειτουργούν αυτόματα. Με όποιον περνούν περισσότερο χρόνο μαζί, αυτόν αναζητούν και νιώθουν πιο κοντά τους. Πέρασε περισσότερη ώρα μαζί του και θα δεις πως θα αλλάξει.

χμμ κ με τα μεγαλα παιδια που δε μεγαλωνουν ποτε το ιδιο συμβαινει για αυτο πρεπει να κατσικωνεσε συνεχεια σε ενα σημειο για να σε βλεπουν κ να σε συνηθιζουν.

https://www.youtube.com/watch?v=MEjoL-VdICk

Αναβίωση λίγο παλιού θέματος... :-Ρ
Υπάρχει περίπτωση να είναι η μαμά του και ο παππούς του υπερπροστατευτικοί μαζί του και να μην τον αφήνουν ιδιαίτερα μόνο του με άλλους ανθρώπους-συγγενείς; Και να έχει συνηθίσει το παιδί μαζί τους μόνο και να αποζητά την παρουσία τους διαρκώς μη νιώθοντας ασφάλεια με άλλα άτομα, ακόμα και οικεία;

Α μπα... ισα ισα που τον αφηνουν να ειναι κ με αλλους. Αν εκανε η μαμα του κατι τετοιο θα την ξεχεζα χαχαχαχα (ειναι η αδερφη μου)

Λοιπόν, κι ο δικός μου ο ανηψιός δεν ήθελε ούτε να τον αγγίζω σε αυτή την ηλικία και τώρα που είναι 11 χρονών με λατρεύει! Έχε υπομονή, δεν σημαίνει τίποτα αυτό, δεν σημαίνει οτι δεν σε θέλει, απλά δεν σε έχει συνηθίσει αρκετά. Επίσης, τα νήπια σε αυτές τις ηλικίες μπορεί να μην θέλουν να είναι κοντά σε κάποιους ανθρώπους γιατί μπορεί να τους φαίνεται κάτι περίεργο επάνω τους ή κάτι να τα απωθεί (πχ. Τα μαλλιά, το ύψος κάποιου, τα γυαλιά, τα γένια, το κραγιόν, η οσμή του σώματός του, το είδος της φωνής). Εμένα από έξι μηνών που ήταν δεν καθόταν στην αγκαλιά μου πάνω από ένα λεπτό. Έκλαιγε και προσπαθούσε να φύγει, και αργότερα τα ίδια. Αυτή η συμπεριφορά απέναντί μου κράτησε μέχρι τα επτά χρόνια! Προσπαθούσα να ασχολούμαι διακριτικά μαζί του, χωρίς μα τον πιέζω, αλλά να ασχολούμαι! Τώρα, μία μέρα που του είπα "όταν ήσουν μικρός δεν ήθελες ούτε να σε ακουμπάω, το ξέρεις;" έβαλε τα γέλια. Πήγε στην μάνα του και είπε: "μαμά το ξέρεις εσύ πώς όταν ήμουνα μικρός δεν άφηνα τη θεία ούτε να με ακουμπάει;" "πώς δεν το ξέρω βρε ζουλάπι!" του λέει και ο μικρός ξεκαρδίστηκε!

ειναι ακομη πολυ μικρουλης!! προσπαθησε να τον δελεασεις με παιχνιδια και δραστηριοτητες που αρεσουν στα μωρα..αν παλι σε αποφευγει τοτε περιμενε να μεγαλωσει :P