Σωματικη ασκηση και συμπτωματα αγχους

Καλησπερα σε ολους και καλως σας βρηκα.
Νεος στο φορουμ, εχω διαβασει πολλα θεματα εδω αλλα δεν βρηκα κατι αντιστοιχο με το δικο μου θεμα.
Ειμαι 33 ετων απο Θεσ/νικη
Εδω και 2 χρονια, εχω κρισεις πανικου, ειδικα στην αρχη αρκετες, ευτυχως τωρα πλεον εχουν ελαχιστοποιηθει κατα πολυ και σε συχνοτητα αλλα και σε ενταση. Ελαβα εξ αρχης αγωγη με αντικαταθλιπτικο, 8 μηνες περιπου, οποτε και τα συμπτωματα σταματησαν.
Στην δικη μου περιπτωση και εδω θελω να εστιασω, ειναι πολλες οι φορες, οπου τα συμπτωματα αγχους, (π.χ. δυσπνοια, αισθημα φοβου, μουδιασμα ακρων, σφιξιμο στο στομαχι ή στο λαιμο), εμφανιζονται μετα απο σωματικη κοπωση. Δηλαδη μετα απο χειρονακτικη εργασια, οπως ας πουμε, κουβαλημα ή σήκωμα κατι με αρκετο βαρος, μια ανηφορα, ακομα και στο σεξ. Φαινεται οτι η σωματικη κοπωση πυροδοτει αυτα τα συμπτωματα, αλλοτε περισσοτερο, αλλοτε λιγοτερο.
Επισης, εχει μειωθει η αντοχη μου αυτα τα 2 χρονια, με αποτελεσμα να "λαχανιαζω" πιο ευκολα απο πριν. Με τα φαρμακα που ειχα παρει, ειχαν σχεδον εξαλειφθει τα συμπτωματα, αλλα οχι και η μειωση της αντοχης, αυτο εμεινε και με προβληματιζει αρκετα, μαζι με τα αλλα που προανεφερα.
Η γιατρος που μου ειχε δωσει την αγωγη, μου ειχε αναφερει οτι αυτο με την μειωση της αντοχης, θα ειναι το τελευταιο που θα φυγει, αλλα ακομα δεν εφυγε, δυστυχως.
Εννοειται οτι εχω κανει ολες τις απαραιτητες εξετασεις, π.χ. καρδιολογικες, πνευμονολογικες, αιματολογικες κ.α. και ειναι ολες τελειες, παλαιοτερα εκανα στιβο, οποτε εχω απο μικρος καλη φυσικη κατασταση.

Εν τελει θα ηθελα να ρωτησω αν καποιος -α ειχε παρομοια εμπειρια και πως το αντιμετωπισε ή ακομα και πως το ξεπερασε.


Ευχαριστω προκαταβολικα για τον χρονο σας.

το πιο απλο πραγμα απο ολα δε σου εχει περασει απο το μυαλο δηλαδη να σταματησεις τη σωματικη κοπωση

Quote:

---

παλαιοτερα εκανα στιβο, οποτε εχω απο μικρος καλη φυσικη κατασταση.

---

αν σ αρεσε πραγματικα δε θα ζοριζοσουν.

Καλησπερα φιλε, νομιζω σε περιπτωσεις αγχωδους διαταραχης καλο ειναι να προτιμας την ηπια αεροβια ασκηση. Τα χω περασει ολα αυτα που περιγραφεις κατα περιοδους..εγω βεβαια ειχα και ταχυκαρδιες. Η ασκηση με βαρη και το σεξ ανεβαζει αρκετα την πιεση και τους σφυγμους με αποτελεσμα να πυροδοτει μικρες κρισεις πανικου.

Αλεξανδρε και Βασιλη μαλλον δεν καταλαβατε καλα ή εγω δεν τα εξηγησα σωστα. Αποφευγω την καθε ειδους σωματικη ασκηση, μιλαω για τα τελευταια δυο χρονια που εχω τις κρισεις πανικου. Ουτε γυμναστηριο πηγαινω πια, μονο το περπατημα εμεινε ως ασκηση, εκει οκ δεν εχω θεμα, τουλαχιστον για το μισαωρο που κανω σχεδον καθημερινα. Παρ΄ολα αυτα, ειναι καποιες δουλειες που απαιτουν καποια κοπωση, ειτε στο σπιτι, ειτε στο γραφειο, τι να κανω, δεν μπορω να αδιαφορω.
Το θεμα ομως ειναι αλλο και το τονισα στο πρωτο ποστ. Πως αντιμετωπιζεται αυτη η κατασταση, με τι τροπο δλδ. Με φαρμακα? Με ψυχοθεραπεια? Με κατι αλλο?

Παιδια ευχαριστω για τις απαντησεις.

Ισως η ψυχοθεραπεια να εχει καποιο νοημα..ποιες ειναι οι αιτιες που προκαλεσαν την αγχωδη διαταραχη. Ειναι συγκεκριμενα γεγονοτα?

Αν δεν εχεις προβλημα με την καρδια , μπορεις να ξεκινησεις τα χειμερινα μπανια στη θαλασσα. Αν οχι στην θαλασσα τουλαχιστο στην μπανιερα.
Το ψυχοσωματικο , ειναι ενα και αδιαιρετο.

Bασιλη οχι, δεν υπηρξαν συγκεκριμενα γεγονοτα, απλα θεμα χαρακτηρα μαλλον.
Παντως η γιατρος θυμαμαι μου ειχε αναφερει οτι η συνεχης πιεση, σωματικη και ψυχικη κατά τις προπονησεις παλαιοτερα, μαλλον επαιξαν καποιο ρολο. Αυτο βεβαια απο μονο του δεν προεξωφλει τιποτα.

Θα ηθελα να ακουσω καποιον που ειχε παρομοιο θεμα.

Σας ευχαριστω.

Quote:

---

Originally Posted by Sin

Καλησπερα σε ολους και καλως σας βρηκα.
Νεος στο φορουμ, εχω διαβασει πολλα θεματα εδω αλλα δεν βρηκα κατι αντιστοιχο με το δικο μου θεμα.
Ειμαι 33 ετων απο Θεσ/νικη
Εδω και 2 χρονια, εχω κρισεις πανικου, ειδικα στην αρχη αρκετες, ευτυχως τωρα πλεον εχουν ελαχιστοποιηθει κατα πολυ και σε συχνοτητα αλλα και σε ενταση. Ελαβα εξ αρχης αγωγη με αντικαταθλιπτικο, 8 μηνες περιπου, οποτε και τα συμπτωματα σταματησαν.
Στην δικη μου περιπτωση και εδω θελω να εστιασω, ειναι πολλες οι φορες, οπου τα συμπτωματα αγχους, (π.χ. δυσπνοια, αισθημα φοβου, μουδιασμα ακρων, σφιξιμο στο στομαχι ή στο λαιμο), εμφανιζονται μετα απο σωματικη κοπωση. Δηλαδη μετα απο χειρονακτικη εργασια, οπως ας πουμε, κουβαλημα ή σήκωμα κατι με αρκετο βαρος, μια ανηφορα, ακομα και στο σεξ. Φαινεται οτι η σωματικη κοπωση πυροδοτει αυτα τα συμπτωματα, αλλοτε περισσοτερο, αλλοτε λιγοτερο.
Επισης, εχει μειωθει η αντοχη μου αυτα τα 2 χρονια, με αποτελεσμα να "λαχανιαζω" πιο ευκολα απο πριν. Με τα φαρμακα που ειχα παρει, ειχαν σχεδον εξαλειφθει τα συμπτωματα, αλλα οχι και η μειωση της αντοχης, αυτο εμεινε και με προβληματιζει αρκετα, μαζι με τα αλλα που προανεφερα.
Η γιατρος που μου ειχε δωσει την αγωγη, μου ειχε αναφερει οτι αυτο με την μειωση της αντοχης, θα ειναι το τελευταιο που θα φυγει, αλλα ακομα δεν εφυγε, δυστυχως.
Εννοειται οτι εχω κανει ολες τις απαραιτητες εξετασεις, π.χ. καρδιολογικες, πνευμονολογικες, αιματολογικες κ.α. και ειναι ολες τελειες, παλαιοτερα εκανα στιβο, οποτε εχω απο μικρος καλη φυσικη κατασταση.

Εν τελει θα ηθελα να ρωτησω αν καποιος -α ειχε παρομοια εμπειρια και πως το αντιμετωπισε ή ακομα και πως το ξεπερασε.


Ευχαριστω προκαταβολικα για τον χρονο σας.

---

Να σου πω... γυμναζομαι απο τα 10..ξεκινησα στιβο,μετα ποδοσφαιρο,παλη και τωρα παλη και γυμναστηριο... αυτη την στιγμη γυμναζομαι με βαρη 6 μερες την εβδομαδα περιπου 2 ωρες την ημερα.. υπαρχουν καποιοι κανονες που πρεπει να τηρεις

1)οταν μιλαμε για αθληματα η γυμναστηριο που ειναι ατομικο,εχεις ψυχολογικη φθορα
2)δεν παω ποτε για προπονηση οταν δεν εχω καλη δαθεση..μεσα στο μηνα θα ειναι και 3-4 μερες που δεν νιωθεις καλα..δεν χρειαζεται να πας
3)δεν φτανουμε στα ορια μας αν δεν μπορουμε να το αντεξουμε,και φυσικα δεν γυμναζομαστε αν ειναι να πιεζομαστε

Και προφανως δεν αντιδρουμε ολοι το ιδιο στην ψυχικη φθορα,γι αυτο αθλητες κυριως βαρεωναθληματων λαμβανουν ηρεμηστικα μετα απο δυνατες προπονησεις

υγ:Ελπιζω να μην εχεις κανει χρηση αναβολικων γιατι εκει αλλαζει το θεμα

DTM ευχαριστω για την απαντηση.

Γιαννη, ισχυουν αυτα που λες, αλλωστε τα εβλεπα και γω καθημερινα. Εννοω την ψυχολογικη πιεση αλλα και την σημασια της καλης διαθεσης για να βγει σωστα η προπονηση χωρις παρατραγουδα, ειδικα με τα βαρη στο γυμναστηριο. Ειδικα για το τελευταιο, ειχα πορωθει, ζουσα για αυτο, με πολλη χαρα και ενθουσιασμο πηγαινα καθε μερα, εγω και η παρεα μου. Υπηρχε σχετικη πιεση αλλα ενταξει, δεν εκανα και πρωταθλητισμο να υπαρχει πολυ αγχος και αγωνια και και και, (οποτε και δεν πηρα αναβολικα, τα σιχαινομαι αυτα, διοτι προκυπτει και ηθικο θεμα σχετικα με το σωμα), το εκανα για την παρτη μου με χαρα, δηλαδη ηταν γλυκια η πιεση. Παρ΄ολα αυτα, ακομα κι αυτη η "γλυκια πιεση" οπως την ειπα, ισως δεν ηταν τοσο γλυκια.
Το θεμα τωρα ειναι ΠΩΣ το ξεπερναω αυτο, ασχετως το πως δημιουργηθηκε.
Σ΄ευχαριστω παντως και ευχομαι καλες προπονησεις φιλε.

Quote:

---

Originally Posted by Sin

DTM ευχαριστω για την απαντηση.

Γιαννη, ισχυουν αυτα που λες, αλλωστε τα εβλεπα και γω καθημερινα. Εννοω την ψυχολογικη πιεση αλλα και την σημασια της καλης διαθεσης για να βγει σωστα η προπονηση χωρις παρατραγουδα, ειδικα με τα βαρη στο γυμναστηριο. Ειδικα για το τελευταιο, ειχα πορωθει, ζουσα για αυτο, με πολλη χαρα και ενθουσιασμο πηγαινα καθε μερα, εγω και η παρεα μου. Υπηρχε σχετικη πιεση αλλα ενταξει, δεν εκανα και πρωταθλητισμο να υπαρχει πολυ αγχος και αγωνια και και και, (οποτε και δεν πηρα αναβολικα, τα σιχαινομαι αυτα, διοτι προκυπτει και ηθικο θεμα σχετικα με το σωμα), το εκανα για την παρτη μου με χαρα, δηλαδη ηταν γλυκια η πιεση. Παρ΄ολα αυτα, ακομα κι αυτη η "γλυκια πιεση" οπως την ειπα, ισως δεν ηταν τοσο γλυκια.
Το θεμα τωρα ειναι ΠΩΣ το ξεπερναω αυτο, ασχετως το πως δημιουργηθηκε.
Σ΄ευχαριστω παντως και ευχομαι καλες προπονησεις φιλε.

---

οτιδηποτε κανουμε και δεν εχουμε ορεξη να το κανουμε δεν εχει μελλον.. οταν πηγαινα γυμναστηριο δεν ειχα κανεναν παρεα πλεον εχω κανει 2-3 φιλους εκει μεσα και κανουμε καλαμπουρι παραλληλα και χαλαρωνεις...
Το πιο μεγαλο διαστημα off ηταν πριν 1,5 χρονο οταν τα ειχα με μια απο την κατερινη που σπουδαζε θεσσαλονικη και ανεβαινα απο Λαρισα...και ηταν πιεστικα ολα αυτα και δενε ιχα ορεξη να κανω τποτα αλλο... Και εσυ καλες προπονησεις!

Quote:

---

Originally Posted by giannis1990

... Και εσυ καλες προπονησεις!

---

Για μενα τελος οι προπονησεις αυτην την περιοδο οπως εγραψα στην αρχη, ελπιζω τουλαχιστον να ειναι προσωρινο το θεμα και να μπορεσω να επιστρεψω αργοτερα. Να εισαι καλα!

μετα απο ασκηση δεν θεωρουνται συμπτωματα αγχους, αλλα συμπτωματα της ασκησης.. και μενα με πιαναν. απλα δεν τα εδινα σημασια απο ενα σημειο και μετα και ολο κομπλε

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

μετα απο ασκηση δεν θεωρουνται συμπτωματα αγχους, αλλα συμπτωματα της ασκησης.. και μενα με πιαναν. απλα δεν τα εδινα σημασια απο ενα σημειο και μετα και ολο κομπλε

---

Και εγω προσπαθω να μην τα δινω πολυ σημασια, τουλαχιστον ετσι νομιζω γιατι μπορει συνειδητα να σφυριζω αδιαφορα και να ...γυριζω το βλεμμα απο την αλλη, υποσυνειδητα ομως μαλλον τα δινω και τα παραδινω σημασια.
Εσενα τι ακριβως σε επιανε??
Μπραβο σου που το ξεπερασες.

Quote:

---

Originally Posted by 66psy

μετα απο ασκηση δεν θεωρουνται συμπτωματα αγχους, αλλα συμπτωματα της ασκησης.. και μενα με πιαναν. απλα δεν τα εδινα σημασια απο ενα σημειο και μετα και ολο κομπλε

---

..συμφωνώ.
Εγώ μετά από γυμναστήριο (δεν ξέρω αν είναι άσχετο αυτό) νιώθω τέλεια.
Ειδικά τα πόδια μου, νιώθω σα να περπατάω πιο ανάλαφρα.

Αυτο που λετε ισχυει, οτι δηλαδη μετα την γυμναστικη νιωθει κανεις αναλαφρος και ενω εχει προηγηθει κουραση ας πουμε, γεμιζει με την ενεργεια της γυμναστικης. Αυτο ναι ισχυει, αλλα αυτο το οποιο γραφω στην αρχη για το θεμα που με απασχολει, ειναι τελειως διαφορετικο, αυτος -η που το εχει, ξερει ακριβως τί εννοω.