My head is a jungle, jungle....
Καλησπέρα, γράφω πρώτη φορά σ’αυτό το φόρουμ είμαι 24 χρονών , έχω γράψει σε ένα ακόμη φορουμ αλλα είχα πάρει μια πολύ σύντομη απάντηση. Και επειδή δεν έχω την οικονομική άνεση να πάω σε κάποιο ψυχολόγο ψάχνω site αυτοβοήθειας . Το θέμα μου είναι η εμμονή με την πρώην μου. Έχει πλέον 3 μήνες περίπου που χώρισα μετα από 5 χρόνια σχέσης, 5 χρόνια με έναν ενδιάμεσο χωρισμό. Η σχέση μου δεν ήταν τέλεια και ναι έχω την αυτογνωσία να το παραδέχομαι , είχε πολλές ανασφάλειες ,τσακωμούς , απαιτήσεις , προδοσίες..Είχε όμως και πολλές χαρές , υποσχέσεις για το μέλλον , έρωτα , αγάπη , ασφάλεια . Στον πρώτο μου χωρισμό μαζί της στα 2,5 χρόνια σχέσης αποφασίζει να με χωρίσει ένα καλοκαίρι ,χωρίς καν να με ενημερώσει, τότε μου είχε πει απλά να κάνουμε ένα διάλειμμα για λίγο καιρό, εγώ όμως κίνησα γη και ουρανό για να την ξανα κερδίσω και την κέρδισα πριν γνωρίσει κάποιον άλλον . Το πρόβλημα της ήταν ότι η ίδια δεν είχε εμπειρίες με άλλους άνδρες πριν από μένα πέρα από τα γνωστά φιλιά της εφηβείας , το πρόβλημα μου είναι ότι την θεωρώ κτήμα μου και δεν θα ήθελα κανέναν να την ακουμπήσει γιατί για μένα αν έκανε σεξ με κάποιον άλλον θα ήταν καταστροφικό , θα έχανα ένα κομμάτι του εαυτού μου γιατι δεν θα είχα ποτέ τα μάτια να την ξανα κοιτάξω, δεν θα μπορούσα να της το συγχωρέσω . Μετά από τον πρώτο χωρισμό η σχέση ξανα φτιάχνει και όλος παραδόξως πάει πολύ καλά για περίπου 1,5 χρόνο ακόμα. Έτσι ερχόμαστε στο 2014 , από τον Δεκέμβριο του 2013 αρχίζει σιγά σιγά να ραγίζει το γυαλί , ήταν τότε η πρώτη φορά που δεν κατέβηκα στον τόπο καταγωγής της να κάνουμε Χριστούγεννα μαζί. Σημείωση : Σεπτέμβριο 2014 ήξερα ότι θα ξενοίκιαζε από το τόπο που σπουδάζει , έτσι από το 2014 υπήρχαν σκέψεις από πλευρά της να λήξουμε την σχέση μια ώρα αρχύτερα, εγώ δεν ήθελα καν να το ακούσω τότε παρουσιάστηκαν θέματα περί ελευθερίας δηλαδή να την αφήσω να κάνει πράγματα για τον εαυτό της (ταξίδια, πιο πολλές εξόδους με φίλες κτλ) εγώ τα σεβάστηκα απόλυτα όλα αυτά έχοντας όμως τον φόβο μερικές φορές μου έβγαινε σε ζήλια αλλά όσο μπορούσα συγκρατιόμουν . Έτσι ερχόμαστε στο φετινό καλοκαίρι αποφασίζει να κάνει εθελοντική εργασία σε ξένη χώρα για 1,5 μήνα, εγώ τότε πριν πάει της προτείνω να χωρίσουμε αφού με είχε περιθωριοποιήσει πριν πάει, εκείνη δεν ήθελε και μάλιστα μου είχε πει ότι όταν θα γυρίσει να πάμε διακοπές μαζί. Εγώ χάρηκα με αυτή την συμπεριφορά της και όσο ήταν στην άλλη χώρα μιλούσαμε αρκετά τακτικά με πολλές γλυκές κουβέντες ώσπου μια μέρα 10 μέρες πριν γυρίσει Ελλάδα από το πουθενά τραβάμε έναν καυγά και με χωρίζει μέσω τηλεφώνου . Έχοντας γυρίσει αυτή πλέον Ελλάδα και εγώ όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι πέφτω σε ήπια κατάθλιψη , τότε άρχισε η εμμονή ,από τέλη Αυγούστου μέχρι και τέλη Οκτωβρίου υπήρχε επαφή (αφου πήγα από το σπίτι της να πάρω τα πράγματα μου , υπήρχαν κλάματα κυρίως από την πλευρά της και έτσι άρχισε μια σύντομη τελευταία ερωτική περιπέτεια πριν μετακομίσει χωρίς να την έχω συγχωρήσει ) Από τέλη Οκτωβρίου ξανά μαλώνουμε(τηλεφωνικά αφού μετακόμισε αρκετά μακριά μου) και ενώ πριν ήθελε να κρατήσουμε επαφή δεν μιλάμε. Όποτε 27/10 μέχρι σήμερα εμένα μου έχει γίνει εμμονή ολό αυτό το θέμα και ξυπνάω και κοιμάμαι με την ίδια σκέψη(πως δηλαδή να την ξανά κερδίσω και πώς να αποτρέψω το γεγονός να πάει με άλλον, πράγμα απίθανο αφού είναι πλέον μακριά μου) Αυτόν τον μήνα άφησα στην άκρη τον εγωισμό μου και της ρώτησα αν είναι καλά και ενώ είπαμε τα νέα μας ήταν πολύ τυπική μαζί μου. Θέλω επιτέλους να βγει από το μυαλό μου, πως θα γίνει αυτό ;;; Πως θα φύγει η εμμονή μαζί της;; Πως ενώ μου φέρθηκε απαίσια να την αγαπάω ακόμα;; Γιατί ενώ χωρίσαμε μου πούλησε το καλύτερο «παραμύθι» ; Γιατί την θέλω ακόμα ; Γιατί νιώθω ότι έχασα την αυτοεκτίμηση μου στέλνοντας μήνυμα να μάθω αν είναι καλά ; Γιατί δεν ασχολείται μαζί μου ενώ τόσο καιρό έκανα τον αδιάφορο? Επίσης πρέπει να την σβήσω από τα social media?
Υ.Γ. Όταν ήμουν πιο μικρός και πριν γνωρίσω αυτήν την κοπέλα που αναφέρομαι , είχα έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που έκανα 2 χρόνια να το ξεπεράσω, δεν θέλω να μου πάρει άλλο τόσο για την μεγαλύτερη μου σχέση…