Γεια σας,
ειμαι η Χ και θα ήθελα και εγώ με την σειρα μου να σας αναφέρω την ιστορία μου και να μου εξηγήσετε αν μπορείτε τι καταλαβαίνετε και τι είναι πιο καλό να κάνω σε αυτή την φάση.
Πριν 6 μήνες μου έστειλε ο Υ μήνυμα από το facebook και του απάντησα. Το συγκεκριμένο άτομο εγώ δεν το γνώριζα όμως αρχίσαμε να μιλάμε φιλικά.
Πέρασαν οι μέρες και ο Υ έδειχνε έντονο το ενδιαφέρον του για μένα αφού από το πρωί μέχρι το βράδυ ήθελε να μιλάει μαζί μου. Εγώ αρχικά να αναφέρω, ότι είμαι φοιτήτρια στο εξωτερικό και για κάποιο διάστημα θα έπρεπε να λείψω από την περιοχή που μένω. Όταν το ανάφερα στον Υ μου είπε πως καταλαβαίνει, όμως δεν θα ήθελε να κανονίσουμε κάποια συνάντηση πριν φύγω. Μου είπε καλύτερα να περιμένουμε και να κάνουμε υπομονή και θα συναντηθούμε όταν έρθω πίσω γιατί και αυτός προτιμά να το πάει σιγά σιγά και αν ειναι να γίνει κάτι μεταξύ μας και αξίζει θα φανεί στο τέλος.
Εγώ συμφώνησα μαζί του καθώς δεν είμουν σίγουρη για αυτό που ήθελα να κάνω ακόμα μαζί του. Έκανα υπομονή για 1 μήνα και μετά αφού ήρθα πίσω και αφού είχε περάσει και 1 εβδομαδα, αποφάσισε να μου πει να συναντηθούμε. Πήγα, αν και λίγο διστακτική και τον γνώρισα για πρώτη φορά από κοντα. Αυτός έδειξε να είναι πολύ ντροπαλός και καταλήξαμε στο σημείο να προσπαθώ εγώ να ανοίξω συζήτηση για να μην κοιτάμε ο ένας τον άλλον και να μην λεμε τιποτα.
Εντομεταξύ να αναφέρω, πως ο Υ μου είπε πως δουλεύει σε 2 δουλειες και πως του ειναι αρκετά δύσκολο να βρισκόμαστε συχνά. Προσπάθησα να τον καταλάβω και δεν
με ενοχλούσε στην αρχή. Στην συνέχεια ενώ συνεχίσαμε να μιλάμε, εμένα άρχισε να μου αρέσει η όλη φάση και ήθελα να τον βλέπω πιο συχνά.
Την 2η φορά ενώ περίμενα και με ανυπομονησία την στιγμη που θα βρισκομασταν (μιας και ηταν και το off απο την δουλεια του και θα βρισκόμασταν πιο πολυ), μου εστειλε μηνυμα το πρωι της μερας εκεινης, να μου πει οτι του συνέβηκε καποιο οικογενειακο προβλημα και πως πρεπει να ακυρωθει η συναντηση μας.
Εγω αν και στεναχωρήθηκα αρκετά, δεν μπορούσα να κάνω και αλιώς και έδειξα να τον καταλαβαινω. Το βράδυ μου έστειλε μηνυμα να μου πει συγγνώμη για όλο αυτό και
πως δεν ένιωθε καλα. Πέρασαν οι μέρες και εγώ δεν έκανα κάποια κίνηση. Αυτός συνέχισε να μου στέλνει μηνύματα και δεν μπορώ να πω δεν μου ήταν αδιάφορα. Συνεχίσαμε να μιλαμε κανονικα απο το πρωι μέχρι το βράδυ, κάποιες φορές από το κινητό και κάποιες αλλες από το facebook (επίσης να αναφέρω πως του είχα προτείνει αφού δεν έχει τόσο πολύ χρόνο να βρισκόμαστε, να μιλάμε από το τηλέφωνο για να τον ακούω και να μην λειπει τοσο πολυ ο ένας στον άλλον, πράγμα που έδειχνε να του αρέσει αλλά έγινε πολύ λιγες φορές γιατί μου είπε πως δεν ειναι πολύ επικοινωνιακός).
Γενικά περνούσαν οι μέρες και μπορώ να πω, πως αρχίσαμε να συναντιόμαστε πιο συχνά όμως η κατάσταση ήταν πολύ περίεργη. Το περίεργο είναι πως ενώ μου έλεγε δήθεν
πως με θέλει και ότι του αρέσω αρκετά, δεν μου το έδειχνε. Βρισκόμασταν κάθε φορά 1 φορά με 2 την εβδομάδα (αφού δεν είχε χρόνο), για μισή με 1 ώρα και συνέχεια είμασταν στους δρόμους ή στο δικό μου σπίτι, όταν και εφόσον έλειπαν απο εδώ οι γονείς μου (πράγμα αρκετά ριψοκίνδυνο).
Ενώ μου είχε πει πως μένει μόνος του στο σπίτι του στο οποίο και μετακόμισε πρόσφατα, δεν μου είχε προτείνει να πάμε εκεί και την βγάζαμε κάθε φορά στους δρόμους και στις καφετέριες (δεν είχα θέμα όπου και να πηγαίναμε φτάνει να μην την βγάζαμε στους δρόμους κάθε φορά). Η κατάσταση συνεχίστηκε έτσι μέχρι που αναγκάστηκα να τον ρωτήσω γιατί δεν θέλει να βρισκόμαστε στο σπίτι του αφού μένει μονος και η απάντηση του ήταν πως δεν μένει μονος αφού το σπίτι του ενώνεται με αυτό των γονιών του και δεν θελει να δώσει προς το παρόν λόγο για συζητήσεις. Πάλι δεν είπα κάτι και το άφησα ώς έχει το πράγμα.
Υπήρχαν περιπτώσεις που έβλεπα τον εαυτό μου πως δεν θα το άντεχε όλο αυτό και η αλήθεια είναι πως κάποιες φορές του είχα γκρινιάξει κιόλας για το γεγονός οτι δεν βρισκόμαστε αρκετά και ότι μου λείπει. Αυτος μου έλεγε πως κανει τα πάντα και οτι περναει απο το χέρι του για να ειμαι χαρουμενη και οτι με νοιαζεται πολυ και δεν θα ηθελε να με χασει, όμως λόγω και των δουλειών που έχει ο χρόνος του ήταν περιορισμένος. Οι πράξεις του ομως έδειχναν άλλα όμως πίστευα πως στο μέλλον οταν ίσως νιωσει πιο ανετα μαζι μου θα ήταν αλιώς τα πράγματα.
Ενώ είμασταν μια χαρά, ξυπνάω ένα πρωί και βλέπω στο κινητό μου ένα μηνυμα να μου λεει μου συνεβηκε ενα σοβαρο οικογενειακο προβλημα και πρεπει η επαφη μας να σταματησει. Δεν θελω να φερεις αντιδραση σε αυτο. Αν και ξερω ποσο πολύ θες να εισαι διπλα μου για να με στηριξεις αυτο δεν γινεται. Σου οφειλω μια ειλικρινης εξηγηση και καποια στιμη οταν θα ηρεμησουν τα πραγματα θα σε καλεσω σπιτι μου να σου εξηγησω. Ελπίζω να τα πουμε συντομα.
Εγώ έπαθα σοκ οταν το ειδα γιατί έγινε πολυ ξαφνικα (το βραδυ της προηγουμενης μερας ειμασταν μια χαρα και το πρωι τελος). Μου έλεγε κιολας πως οτι και να γινει μεταξυ μας θα ήθελε να κρατησουμε επαφη, να μιλαμε. Εγώ εκεινη την ώρα δεν του εστειλα κάποια απάντηση για 2 μέρες, όμως ένιωθα χάλια. Μιλούσαμε για 6 μήνες και ναι, ολο αυτο που γινόταν δεν θα το χαρακτήριζα κάτι σοβαρό ουτε καν σχέση δεν ξερω τι έγινε αλλα εγώ κόλλησα μαζι του. Έτσι μετά από 2 μέρες του έστειλα μηνυμα να του πω πως τον σκεφτομαι ακομα και πως θελω να ειναι καλα. Αυτος μου απαντησε λεγοντας μου πως ειμαι μοναδικός ανθρωπος που τον σκέφτομαι ακομα μετα απο αυτό. Και μου ειπε πως οταν πέφτεις πρέπει να εχεις την δύναμη να σηκωθείς ξανά. Εγω του ειπα πως εφυγε τοσο ξαφνικα ενω δεν έδιχνε να εχει θέμα και εγω μένω με τοσα αναπαντητα ερωτήματα. Η απάντηση του ηταν να ευχομαι να ειναι ολος ο κοσμος καλα και εμεις ακομη καλυτερα , πως τιποτα δεν τελιωνει τοσο απλα και θα παρω τις απαντησεις που θελω οταν πρέπει.
Εγώ, δεν είπα κάτι σε αυτο και περασαν οι μέρες χωρίς να ξαναμιλήσουμε. Είμαι χάλια ψυχολογικά και πραγματικά δεν θα έπρεπε γιατί δεν είχαμε τιποτα μεταξυ μας (αφού φαίνεται να με κοροιδεύει για τα καλά), ομως δεν μπορώ να σταματήσω να νιώθω έτσι. Του ξαναεστειλα μηνυμα μετα από 1 εβδομαδα και του ειπα πως ανυσηχω για αυτον και ρώτησα πως ειναι. Μου απαντησε και παλι πολυ ηρεμα και μου ειπε πως και αυτος με σκεφτοτανε, μου ειπε πως μπορουμε να μιλαμε φιλικα και πως θα ειναι διπλα μου να με στηριζει σε οτι χρειαστω.
Τον ρωτησα ειλικρινα να μου πει αν φταιω εγω σε κάτι που έφυγε έτσι ξαφνικα και μου είπε πως δεν φταίω σε τίποτα εγώ, παρά μονο αυτός. Του είπα οτι θα ηταν πιο εντυμο
σαν αντρας που ειναι να ειχε το θαρρος να ερθει να μου πει προσωπο με προσωπο, θελω να σταματησουμε να μιλαμε παρα με ενα μηνυμα.
Και μου ειπε πως εχω δικαιο και πως καποια στιγμη θα μου εξηγησει γιατι αξιζω μια εξήγηση ασχέτως οτι εγω τον θεωρώ δειλο. Του ειπα φυσικά πως οι πράξεις δείχνουν πολλά σε εναν άνθρωπο όμως όπως και να έχει εγώ δεν του κρατώ κακία.
Πραγματικά ειμαι σε αδιεξοδο με αυτη την κατάσταση αν δεν θελει να συνεχίσουμε ή να μου μιλα, γιατι μου λεει πως θα μου εξηγησει γιατι μου έστειλε απο την αρχή μηνυμα ενώ δεν ήθελε κατι ουσιαστικό από εμένα; Ξέρω οτι πρέπει να τον ξεχάσω και οτι πρέπει να μην τον σκέφτομαι καν, αλλα φοβαμαι πως αυτο μου είναι δύσκολο. Επίσης πιστεύω πως κάποια άλλη γυναίκα υπάρχει στην ζωή του και ίσως κάτι να ανακάλυψε τώρα, γιαυτό και αυτή συμπεριφορά. Δεν ξερω πραγματικά έχει μπερδευτεί το μυαλό μου και συνέχεια σκέφτομαι διάφορα δεν μπορώ να ησυχάσω :(
Θα ήθελα να ακούσω πολύ μια δεύτερη άποψη.
Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα.
