γεια σας ξανά..θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που σκέφτομαι εδώ και χρόνια..
κατά καιρούς σκέφτομαι(όχι συνέχεια)πέρα απ'την αυτοκτονία που η σκέψη της έχει γίνει η καλύτερή μου φίλη..μιας και δεν έχω κάποιο σκοπό να με κρατάει στη ζωή..πέρα απ'αυτό όμως, σκέφτομαι τι θα κάνω για να επιβιώσω χωρίς να στηρίζομαι στους γονείς μου..επειδή έχω απογοητευτεί μιας και έχουν περάσει τα χρόνια και δεν έχω δουλέψει ποτέ στη ζωή μου,θεωρώ ότι είμαι ανίκανη να βρω μια δουλειά (όχι να δουλέψω)..
Οπότε σκέφτομαι πώς θα συνδυάσω την ανικανότητά μου να βρω μια δουλειά με την ανάγκη μου να ανεξαρτητοποιηθώ απ'τους γονείς μου για να μη με λένε χαραμοφάισσα..(ο κόσμος πιο πολύ γιατί οι γονείς μου είναι χαρά τους να με φροντίζουν δε θέλουν να μεγαλώσω ούτε να φύγω απ'το σπίτι!)..
Σκέφτομαι λοιπόν να γίνω άστεγη(και δε θα εξαρτώμαι απ'τους γονείς,και δε θα δουλεύω)..Θα εξαρτώμαι όμως απ'το κράτος..πάλι χαραμοφάισσα θα είμαι αλλά όχι των γονιών μου άμεσα αλλά έμμεσα..δλδ με αυτόν τον τρόπο θα τρώω χρήματα από όλους τους πολίτες αφού θα πληρώνει το κράτος για το φαγητό μου και την στέγη μου(όποτε την έχω αυτήν)..
Βασικά το ίδιο πράγμα είναι με αυτό που κάνω τώρα που κάθομαι σπίτι και με συντηρούν οι γονείς μου..έχει όμως μια διαφορά..
Με αυτόν τον τρόπο θα μπορώ να εκδικηθώ και το κράτος δλδ έμμεσα τους συμπολίτες μου,επειδή συνεχίζουν και δουλεύουν τη στιγμή που κάποιοι άλλοι άνθρωποι δε βρίσκουν δουλειά..
δλδ δεν πρέπει όλοι οι άνθρωποι να αλληλοβοηθηθούν προκειμένου να βρει ο ένας δουλειά στον άλλον?
τι είναι αυτή η λογική επιτέλους ότι ο πιο καπάτσος,ο πιο ευέλικτος,αυτός που έχει τα περισσότερα μέσα επιβιώνει σε αυτόν τον κόσμο?διαφωνώ κάθετα με αυτήν την λογική.
Κι επειδή όλος ο κόσμος νοιάζεται για το πώς θα βολευτεί αυτός και δε νοιάζεται για το διπλανό του,έτσι κι εγώ από αντίδραση θα γίνω άστεγη για να τρώω τα χρήματα του κόσμου..
ή θα συνεργαστούμε ή θα κάνει ο καθένας ό,τι του κατεβεί..κι επειδή δε βλέπω διάθεση συνεργασίας επιλέγω να κάνω ό,τι μου κατεβαίνει..
Κανονικά θα έπρεπε το κράτος να επιφορτιστεί με το έργο της ανεύρεσης εργασίας σε όλους τους πολίτες του..όχι να ψαχνόμαστε εμείς με αποτέλεσμα ο πιο έξυπνος και πιο ικανός να βρίσκει δουλειά..θα έπρεπε όλοι να έχουν στρωμένη δουλειά με την ενηλικίωσή τους..
Δουλειά της προτίμησης του καθενός όπου θα εκπαιδευτεί πριν αναλάβει το έργο του..
Θα έρχεται ένα χαρτί στο κάθε παιδί που ενηλικιώνεται απ'το κράτος,θα του ζητάει να συμπληρώσει σε μια φόρμα σε τι θέλει να ειδικευτεί,το παιδί θα απαντάει κι ύστερα θα προσλαμβάνει το παιδί μια εταιρία η οποία θα το εκπαιδεύει κιόλας πάνω στο αντικείμενο που διάλεξε κι έπειτα το παιδί θα δουλεύει εφ' όρου ζωής σε αυτήν την εταιρία..
Αφού δεν είναι έτσι τα πράγματα προτιμάω να μη δουλέψω ποτέ μου όχι επειδή είμαι ανίκανη αλλά σε ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία της εργασίας..
αυτά