Printable View
Καλώς σας βρήκα.
Θα ήθελα τη γνώμη σας για την καχυποψία. Τυχαίνει να μου συμβαίνει ο "δικός" μου να με υποψιάζεται σε υπερβολικό εως παράλογο βαθμό. Ρωτάει όλους τους άλλους τι κάνω, παίρνει αλλα ντι άλλον πληροφορίες, διαψεύδεται, αλλά συνεχίζει να το κάνει. Δεν πιστεύει ποτέ εμένα. Τι μου συμβουλεύετε να κάνω;
Ποσο στενη σχεση εχετε?
Υπαρχει οικογενεια?
Ειναι καχυποπτος μονο με εσενα?
Δεν ξερω φανταζομαι οτι αν δεν το αντεχα θα την εκανα με ελαφρα πηδηματακια...μια ζωη την εχουμε ας υποφερουμε οσο το δυνατον λιγοτερο.
Ισως θα ηθελες να μας πεις περισσοτερα?
Δεν έχουμε στενή σχέση γιατί μονίμως νομίζει ότι είμαι με άλλον, ότι κάνω sex με άλλον, ότι του λέω ψέματα, κι όλα αυτά τον φρενάρουν. Έχω κουραστεί πολύ γιατί δεν σταματάμε όμως να θέλουμε ο ένας τον άλλον να τελειώνει αυτό το μαρτύριο. Αυτό που με ενοχλεί είναι που ρωτάει όλους τους άλλους που είμαι και τι κάνω αντί να ρωτήσει εμένα. Και το κακό είναι οτι ρωτάει άτομα που δεν με \"πάνε\" ή γυναίκες που τον γουστάρουν οπότε του λένε τις \"ψεματάρες\". Δεν ξέρω τι να κάνω. Μακάρι να γινόταν κάτι μαγικό να σταματήσω να τον σκέφτομαι.
το διαλυεις επιτοπου εκτος αν θες να αρχισεις τα ψυχοφαρμακα.
Επιπλεον τον πετας εξω απο το παραθυρο προς παραδειγματισμο με ευχες οτι ποτε δεν ειναι αργα να στρωσει.
Ουτε λεπτο μην το σκεφτεσαι....!
Είναι καχύποπτος γενικά, αλλά πιο πολύ με μένα. Λιγότερη εμπιστοσύνη απ\'όλους έχει σε μένα.
Quote:
Originally posted by misery
Μακάρι να γινόταν κάτι μαγικό να σταματήσω να τον σκέφτομαι.
ασχετο αυτο,
τον χωριζεις και ας τον σκεφτεσαι οσο σου κανει κεφι.
Γιατι μενεις σε μια τετοια σχεση?
Βεβαια εσυ ρωτας τι θα μπορουσες να κανεις ωστε να καλυτερεψεις την υπαρχουσα σχεση...δεν ξερω να σου απαντησω σε αυτο.Η παθολογικη ζηλια ειναι μεγαλο προβλημα.
Εγω θα εφευγα δεν θα ειχα την υπομονη να το \"δουλεψω\" το προβλημα...
keep walking,
δεν ειναι θεμα υπομονης μιας και προκειται για παθογενεια.
Στην καλυτερη γινεσαι το ιδιο με αυτο που πας να αποφυγεις.
Να τον χωρίσεις ?
Κι εγώ νομίζω παθολογικό είναι. Δεν εξηγείται αλλιώς. Πρέπει να σταματήσω να τον σκέφτομαι γιατί αν εμπλακούμε σε στενότερη σχέση φοβάμαι ότι θα μου κάνει τη ζωή μαρτύριο. Νομίζω ότι χωρίς εμπιστοσύνη σχέση δε γίνεται. Απλά αισθάνομαι αδικία γιατί του έχουν πει πολλά ψέματα. Απ την άλλη λέω, αν έχει αυτό το κουσούρι, δεν θα σταματήσει ποτέ να ρωτάει άλλους για μενα. Δεν νομίζω να λυθεί ποτέ το πρόβλημα.
Ειναι πραγματι καχυποπτος ή καποιος του ξεφουρνιζει οτι του κατεβει στο κεφαλι του με σκοπο να διαλυσει τη σχεση γιατι εχει διαφορα...
Και να του ξεφουρνίζει κάποιος, θα πρεπε επιτέλους να το καταλάβει. Εμένα μου έχουν πει διάφορα γι αυτόν, κι όμως δυναμώνουν την αγάπη μου. Τους θεωρώ γελοίους αυτούς που τον κατηγορούν. Αυτός δυστυχώς εκτιμάει τους κατηγόρους μου.
Ναι εχεις δικιο misery απλως αν καποιος του λεει διαφορα...εχει μια δικαιολογια...επηρεαζεσαι οπως και να το κανεις...καλυτερα μαλλον να τραβηξει ο καθενας το δρομο του πριν \"μπειτε\" στα βαθια...γιατι μετα θα ειναι πιο δυσκολα.
Quote:
Originally posted by misery
Και να του ξεφουρνίζει κάποιος, θα πρεπε επιτέλους να το καταλάβει. Εμένα μου έχουν πει διάφορα γι αυτόν, κι όμως δυναμώνουν την αγάπη μου. Τους θεωρώ γελοίους αυτούς που τον κατηγορούν. Αυτός δυστυχώς εκτιμάει τους κατηγόρους μου.
αλλη δουλεια δεν κανετε απο το να ακουτε κατηγοριες για ολους σας??
μηπως να πηγαινατε στο ιρακ για πολεμο??
και εκει βομβες πεφτουν....
:) Μια φίλη μου είπε χθες πως ο έρωτας είναι πόλεμος. Ισως είχε δίκιο. Αλλά συμπλήρωσε ότι πάω στον πόλεμο χωρίς όπλα. Οπότε μάλλον πρέπει να υποχωρήσω. Μάλλον έχασα. Κουράστηκα να πολεμάω.