Printable View
καλημερα σας..εχω ενα θεμα που θα ηθελα να συζητησω..νομιζω οτι γινομαι πολυ καταπιεστικη στις σχεσεις μου..οταν γνωρισω τον συντροφο μου καλα..αρχιζομαι και γινομαι η λεγομενη 'πριξω' ...το παραμικρο που κανει με ενοχλει..και ας ειναι κανει τελειος αδιαφορο..ειμαι γενικα τελειομανης..και σε καθε σχεση που ειχα θεωρουσα τον αλλον κατωτερο απο μενα...ειναι τελειος λαθος αυτο που λεω αλλα δεν ξερω τι να κανω να σταματησω να πριζω τον αλλον να γινει καλυτερος....
εχμ..Quote:
Originally Posted by iliana26
ηδη καποια θεματα τα συνειδητοποιεις κι αυτο ειναι καλο.
καποια αλλα, οχι.
για παραδειγμα, μπορει να ειναι μονο ιδεα σου οτι ο αλλος ειναι κατωτερος σου, ενω εισαι εσυ η κατωτερη. σε οποιον τομεα κι αν το πιστευεις.
κι αν οντως ειναι κατωτερος, γιατι τον επιλεγεις??? τυχαιο δεν ειναι παντως..
δεν νομιζω οτι το θεμα ειναι να μην εκδηλωνεσαι πιστευοντας ολα αυτα, αλλα να βελτιωθεις ουσιαστικα.
ο δρομος δλδ κατα την γνωμη μου περναει μεσα απο την αυτογνωσια και την αυτοβελτιωση.
βρες καποια σχετικη ομαδα, η διαβασε ΠΟΛΥ, δες καποιον ψυχολογο να το συζητησεις, κατι απ ολα αυτα...
καταρχας μπραβο για την αυτογνωσια! και δεν το λεω καθολου ειρωνικα..!
κατα δευτερον... ε ρε μελος μολις πιανεις τον εαυτο σου να πριζει μπαλες χριστουγεννων σταματον... ή μπορεις να ζητησεις συγνωμη σε φαση "το ξερω οτι γινομαι καταπιεστικη συγνωμη, αλλα προσπαθω να το διορθωσω"... να δωσεις δλδ στον συντροφο σου να καταλαβει οτι ξερεις αυτο το ελαττωματακι σου και προσπαθεις να το διορθωσεις.. χμμ αυτα θαρρω
Η δραση γεννα αντιδραση, κανεις δεν αλλαξε συμπεριφορα με το πρηξιμο, μονο αρχισε ενα γινεται ανειλικρινης για να το αποφυγει. Ωστοσο ισχυει οτι οντας εξωτερικος παρατηρητης μπορεις να δεις καποια "λαθη" που κανει καποιος και του κανουν τη ζωη δυσκολοτερη και να του επισημανεις κατι που δεν εχει αντιληφθει. οσο πιο διακριτικα γινεται αυτη η επισημανση τοσο επιτυχεστερη ειναι. Απο την αλλη, "οποιος ειναι εξω απ' το χορο πολλα τραγουδια ξερει" δλδ ο αλλος συνηθως ηδη γνωριζει τα πιο πολλα ελαττωματα το οποτε μια επιμονη επισημανση, ακομα κι αν αυτη δε φτανει στα ορια του πρηξιματος μπορει να γεννησει αντιδραση, θυμο προς το ατομο που την κανει και ακινιτοποιηση ως προς τη βελτιωση της συμπεριφορας. το μονο που μπορεις να κανεις για να επηρεασεις καποιον προς το καλυτερο ειναι να τον παρακινεις σε θετικες συμπεριφορες, δινοντας η ιδια το παραδειγμα (χωρις ωστοσο να το κανεις νταραβερι, δλδ να του επισημαινεις "εγω δε σου φερομαι ποτε ετσι, γιατι το κανεις εσυ?" γιατι αυτο αν εχει οποιδηποτε αποτελεσμα θα εινια μεσω των ενοχων και γεννα πολυ περισσοτερα προβληματα π οσα λυνει) Στην πραξη, αν θες να σταματησεις στον εαυτο σου την οποιαδηποτε συμπεριφορα (εδω το "πρηξιμο") το πρωτο βημα ειναι οτι συνειδητοποιησες οτι το κανεις γενικα. Το δευτερο βημα ειναι να συνειδητοποιεις οτι το κανεις την ωρα που το κανεις και να το μαζευεις επιτοπου. το τριτο βημα ειναι να το συνειδητοποιεις οταν ετοιμαζεσαι να το κανεις και να μην το κανεις. το τεταρτο ειναι να εμμεινεις στην προσπαθεια σου αυτη κατανικωντας την εσωτερικη σου ταση καθε φορα μεχρι να εξαλειφθει ο μηχανισμος. Παραλληλα, θα σε βοηθουσε να εξηγησεις μεσα σου ποια αναγκη σου καλυπτεις κανοντας το, να την αποδεχτεις (την αναγκη οχι τη συμπεριφορα) και να την καλυψεις με ενα πιο δημιουργικο τροπο.
Τι κανεις δηλαδη ηλιανα μου? Για πες ενα παραδειγμα τι λες.
ας πουμε .. δεν εχει δουλεια..οπως ολοι αλλωστε δνε τον αδικο για αυτο..το θεμα ειναι οτι δεν προσπαθει και ιδιαιτερως.. ας πουμε εγω σπουδαζω ειμαι στην σχολη και μετα την σχολη μπορει να δουλευω και ενα τετραωρο αυτος καθεται κοιμαται μεχρι τις 1 και εγω μπορει να αρχισω 'παλι κοιμασαι ? γιατι δεν σηκωνεσαι να πας να κανεις αυτο εκεινο το αλλο' δλδ του προτινω να κανει καποια πραγματα εστω και σαν προσπαθεια.ας πουμε να παει σε τηλεφωνικη εταιρια.. η να ασχοληθει με καποιες ακρες που εχει πανω στα μεσιτικα..μια θα μου λεει οτι τα μεσιτικα δεν μπορω να τα δουλεψω ετσι οπως φανταζεσαι η θα μου λεει η τηλεφωνικη εταιρια δεν κανει για μενα θα τους βρισω..και απλα επειδη τα παρεχει ολα η μαμα και ο μπαμπας δεν κουνιεται ...κα μπορει να αρχιζω να τον πριζω απο αυτο και να φτανει μακρια η βαλιτσα.. γενικα ειμαι και επικριτικη δηλαδη την αληθεια θα την πω...και ισως και με σκληρο τροπο.οα ταν μετα απο τσακωμο τα βρουμε πχ θα προσπαθησει αλλα μετα απο μερικες μερες θα ξαναπαψει να ασχοληθει ..ειναι σαν να πρεπει να του το θυμιζω εγω οτι πρεπει καποια πραγματα να τα κανει στην ζωη του
εγω τον επελεξα γιατι γενικα ειναι καλος γλυκος και γενικα οτι εχει να κανει με μενα ειναι τελειος...οτι εχει να κανει με κατι σαν υποχρεωση υπαρχει προβλημα... το θεμα μου ειναι να παψω να τον κριτικαρω ( που η δικια μου αποψη ειναι οτι του τα λεω για το καλο του και ας θυμωνει) η να μην ασχολουμαι και να τον αφησω στις υποχρεωσεις του και ας κανει οτι θελει ??
Άλλο παρακίνηση κι άλλο πρήξιμο. Αν ο τύπος είναι μαμακιας κι εσυ απλά τον παρακινείς, τον προκαλείς δηλάδή να πάρει πρωτοβουλίες, να απεξαρτητοποιηθεί από τους δικούς του, να γεμίσει πιο δημιουργικά τις ώρες του κλπ δεν θα το λεγα αυτο πρήξιμο έστω κι αν καποτε το σκηνικό αυτό φτανει τα όρια του εκνευρισμού και του καυγά. Το ίδιο ισχύει και για προφανώς άσχημες συνηθειες κάποιου τις οποιες οποιοσδήποτε που συζει μαζι του δεν θα μπορουσε να ανεχτει.
Το ζήτημα ειναι όταν γίνεσαι φορτική, με ακατάπαυστη γλώσσα ροδάνι έστω κι αν έχεις δίκιο, με τις ατελειωτες μουρμούρες όπως εκει που ο άλλος θελει να ξεκουραστει και να ηρεμήσει. Οι άντρες δεν αντέχουν μια γυναίκα με τετοια συμπεριφορά ακόμα κι αν έχει δίκαιο. Ειναι από τους πρώτους λόγους που ένας άντρας παρατά μια γυναίκα και φευγει.
Προφανώς έχεις δίκαιο, αυτό πιστευω, σκέφτεσαι δηλαδή πολύ συνειδητοποιημένα σ αυτα που του καταλογίζεις. Το ζητημα ειναι αν ο τροπος αντιδρασης σου ειναι ορθος, δηλαδη αποτελεσματικός. Εγειρεται βεβαια και το θεμα αν, τετοιος ειναι, ο ίδιος τελικα να ειναι αυτος που δεν συνειδητοποιεί και βολεύτηκε ανετα στην κατασταση και προφανως θα δυσκολευτεις να τον αλλάξεις.
εχει κανει σπουδες ο φιλος σου η ψαχνει ανειδικευτη εργασια?Quote:
Originally Posted by iliana26
ΑΝ ειναι επιστημονας, δεν βλεπω τι θα του προσφερει η δουλεια σε τηλεφωνικη εταιρια που του προτεινεις, εφοσον εχει χρηματα απο τους γονεις του. εκτος αν το θελει ο ιδιος.
καλυτερα να του προτεινεις να κινητοποιηθει να ισχυροποιησει τα πτυχεια του με περισσοτερες σπουδες, μεταπτυχειακο, δοκτορα,ενα νεο πτυχειο κλπ η να δραστηριοποιηθει για την ενημερωση του, στον εθελοντισμο, κλπ κι αν δεν εχει πτυχειο, να σπουδασει!
κατα τα αλλα, καλο του κανει να τον παρακινεις, αλλα δεν κανει καθολου καλο στην σχεση σας.
δεν ειναι μονο το πρηξιμο του, ειναι οτι εχεις παρει ρολο μαμας που ειναι εντελως ντεκαβλε.
"σηκω πουλακι μου!!! φαε πρωινο!!! πλυσου, κουνησου!!!! ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΖΑΚΕΤΑΑΑ!!!!"
να προτιμας, αντι να τον πρηζεις για τον εαυτο του, να του μιλας για σενα, οταν επιστρεφεις.
δλδ μη του λες τι να κανει, δνε ειναι μωρο. πες του τι εκανες εσυ ,ποιους ειδες, για μια ωραια εκδηλωση που εμαθες και θελεις να πατε να την δειτε. καντον να κινητοποιηθει μεσω του ποσο καλα περνας εσυ που εισαι δραστηρια. μην δινεις εντολες.
Καλημέρα, είχα περίπου το ίδιο θέμα με έναν άντρα που ερωτεύτηκα πολύ. Εγω γενικά δεν είμαι πιεστική, μου βγήκε λόγω καψούρας και η πιεση ηταν πιο πολύ ζήλια θα ελεγα. Εσύ απ΄ότι καταλαβαίνω λόγω τελειομανίας είσαι τόσο πιεστική με τους αλλους...Quote:
Originally Posted by iliana26
Λοιπόν, θα σου πω την ιστορία μου για να μαθεις μια δραστικη λύση για να αλλάξεις - την οποια στην απευχομαι
Με χωρισε ενω δεν το περίμενα και επαθα τετοιο σοκ που συνειδητοποίησα πολλά μα πάρα πολλά. Από τότε είμαι πολύ πιο κουλ - αποφάσισα να παιρνω μονο οτι εχει ο αλλος να μου δωσει χωρίς πιέσεις και γκρινιες.
Είναι στοιχείο δικής σου ανασφάλειας να ξέρεις- προβάλεις στο αγόρι σου τις επιθυμίες και τις ανάγκες σου και νομίζεις ότι πρέπει εδω και τώρα αυτός να ανταποκριθεί.
Είναι διαφορετικός από εσένα...οπως λεει και ο Χ.Μπουκαι, ερωτευομαστε τις ομοιοτητες και αγαπαμε τις διαφορες- αυτο ειναι ερωτας και αγαπη....
Πρόσεχε μην την πατήσεις....αλλα και να την πατήσεις καλώς θα γίνει- θα μάθεις πολλά από αυτη την ηττα.
Πάντως είναι πολύ θετικό ότι ήδη αρχίσεις να αναρωτιέσαι πως θα μπορούσες να βελτιωθείς. Είναι ενα μεγάλο βήμα που λίγοι το τολμούν.
Καλημέρες στο φόρουμ!
κατα τα αλλα, καλο του κανει να τον παρακινεις, αλλα δεν κανει καθολου καλο στην σχεση σας.
δεν ειναι μονο το πρηξιμο του, ειναι οτι εχεις παρει ρολο μαμας που ειναι εντελως ντεκαβλε.
"σηκω πουλακι μου!!! φαε πρωινο!!! πλυσου, κουνησου!!!! ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΖΑΚΕΤΑΑΑ!!!!" μαλλον οντως συμπεριφερομαι σαν μαμα γιατι οι ιδιοι οι γονεις του ειναι αδιαφοροι...σκεψου πριν με γνωρισει ηταν σε χαλια κατασταση..εχει και διπολικη διαταραχη και επιβαρυνει λιγο την κατασταση του..ηταν επι 2 χρονια κλεισμενος στο σπιτι..τωρα που με γνωρισε παλευει να ζησει ..αρχισε δηλαδη να δραστηριοποιειται..πηγε σε ενα ιεκ..παει γυμναστηριο και με την 'βοηθεια μου-πριξιμο μου' ασχολειται με την δουλεια πχ ψαχνει δουλεια τωρα μεσα απο vaucher η απο αγγελιες ασχετα αν στις αγγελιες ετσι και αλλιως ειναι δυσκολο να σε παρουν..
Πρόσεχε μην την πατήσεις....αλλα και να την πατήσεις καλώς θα γίνει- θα μάθεις πολλά από αυτη την ηττα.
την εχω ηδη πατησει με τον πρωην μου :P δεν αντεξε πολυ ο ανθρωπος και εφυγε :P αλλα τωρα ειμαι πιεστικη στο 1/4 απο τοτε.. το οτι ο καθενας ανθρωπος εινα διαφορετικος το κατανοω απολυτα..το θεμα ειναι οτι δεν θελω να βλεπω τον ανθρωπο που αγαπαω και σκεφτομαι ισως και μακροχρονια την σχεση μας να μην προσπαθει στην ζωη..δηλαδη σε αυτην την περιπτωση σκεφτομαι οτι ισως πρεπει να ειμαι πιεστικη για το καλο αλλα απο την αλλην δεν θελω κιολας..δηλαδη εδω ειναι το μπερδεμα..αλλα οπως ειπαν και πιο πανω ισως να του λεω τι εκανα και να τον παρακινω εμεσα..
καλα ειναι αυτα, αλλα χανεις τον ρολο της "γυναικας"(ερωμενης) στην ζωη του με τετοια σταση και λειτουργεις προστατευτικα και φιλικα. το θελεις αυτο?Quote:
Originally Posted by iliana26
μακαρι να ξερα!!! μια μεση λυση θα ηθελα ;)
θα την βρεις εσυ. θα την προσπαθησεις.Quote:
Originally Posted by iliana26