Printable View
οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού. τί γίνεται όμως όταν οι γονείς τσακώνονται συνέχεια και επικρατεί κλίμα πολέμου?
από μικρή θυμάμαι τους γονείς μου να τσακώνονται,πολλές φορές δεν μιλάνε για μήνες... ακόμα και τώρα... μου έρχονται εικόνες κάποιες φορές και με πιάνουν κλάματα.πως το ξεπερνάω?
Γεια σου pinkfreud, δύσκολο αυτό που παιρνάς, δυστυχώς οι γονείς σου δεν έχουν καταλάβει πόσο πολύ τους φθείρει αυτό και ταλαιπωρεί και εσένα πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν εσένα σε ακούνε καθόλου, ίσως σε κάποια στιγμή ύφεσης της κατάστασης να τους πεις, στον ένα ή και στους δύο ότι δεν αντέχεις και πληγώνεσαι να τους βλέπεις να μαλώνουν, ακόμα και σε έναν ψυχολόγο, σύμβουλο να τους προτείνεις να πάνε. Εξαρτάται πόσο δεκτικοί είναι βέβαια. Προσπάθησε να περιφρουρήσεις όσο αυτό είναι δυνατό την ψυχική σου υγεία, να απομακρύνεσαι από το "πεδίο μάχης" όταν δε γίνεται τίποτα για να σταματήσει και να απασχολείσαι με μια δραστηριότητα που σε ευχαριστεί ή να ακους την αγαπημένη σου μουσική, να μιλήσεις με φίλους. Ειδικά όταν έρχεται η πίκρα για αυτό που βλέπεις και εικόνες κάνε κάτι για να μην απασχολείς συνέχεια το μυαλό σου με αυτό. Σίγουρα πάντως πρέπει να το εκφράσεις ότι αυτή η κατάσταση είναι ανυπόφορη και για σένα. Και με ήρεμο τόνο να τους το πεις όλο αυτό, να καταλάβουν από το ίδιο τους το παιδί ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι επικοινωνίας.
Καλησπερα σου μελος,μαλλον πως υπαρχουν 2 πιθανοτητες στην περιπτωση του παιδιου ειτε γινεται πολυ ευαισθητο ντροπαλο κ δειλο ειτε γινεται οξυθυμο νευρικο επιθετικο στην καθε περιπτωση υπαρχει προβλημα γιατι αυτες ειναι ακραιες συμπεριφορες που μπορει να το δυσκολευουν στην επαφη με τον κοσμο,απευθυνσου σε ειδικο για να μιλησετε για ολη σου την ζωη να το βγαλεις απο μεσα σου ειναι αναγκαιο να ισοροπησεις μεσα σου κ μην επαναλαβεις το ιδιο τωρα η μελλοντικα στα δικα σου παιδια αυτο που θα σου κανει πολυ καλο ειναι να κανεις μια ηρεμη οικογενεια κ να βλεπεις τα παιδια σου να αναπτυσσονται φυσιολογικα μεσα σε ηρεμη ατμοσφαιρα με το να λυνεις τις διαφορες σου με τον διαλογο κ οχι με τις φωνες που ζημιωνουν κ τα παιδια
Δοκίμασε να τους αποχωριστείς για λίγο καιρό. Να μείνεις σε κάποια φίλη σου/φίλο σου που είστε κοντά και σε καταλαβαίνει, χωρίς να τους ανησυχήσεις φυσικά. Όσο μεγαλώνεις, τόσο δυσκολότερο γίνεται (για όλους μας) να ζεις κοντά στους γονείς σου. Σίγουρα σ'αγαπάνε και τους αγαπάς, αλλά μάλλον δεν υπάρχει κατανόηση από εκείνους για τα δικά σου συναισθήματα. Χρειάζεσαι κοντά σου κάποιον που να σε καταλαβαίνει. Βρες τον.