Printable View
Λοιπόν η οικογένεια μου κακοποιείται από τον αδελφό μου όποτε έχει νεύρα μας χτυπάει όλους τόσο δυνατά που μας στέλνει στο νοσοκομείο. Το θέμα είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Θα μπορούσαμε να πάμε στον εισαγγελέα και να τον κλείσουμε στο ψυχιατρείο αλλά δεν θέλουμε να προβούμε σε τέτοιες διεξόδους. Πιστεύεται ότι μπορούμε να κάνουμε τίποτα ή όχι ; και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;
οχι δε μπορειτε να κανετε τιποτα.Quote:
Originally Posted by δελφίνι
μονο στον εισαγγελεα μηνυση κλπ. αφου δε θελετε να προβείτε 'σε τέτοιες διεξόδους' τότε κατστε να τρωτε ξυλο.
ή θυσιαζεις παγματα ή καθεσαι να τις τρως.
ελεος καμια ελπίδα.
Εάν δεν θέλετε να προβείτε σε τέτοιες ενέργειες τότε η ερώτηση είναι άτοπη. Αν δεν θες αστυνομία,εισαγγελέα κτλπ τότε τι λύση περιμένεις να σου προτείνει κάποιος. Σχολή καράτε; Πάντως να ξέρεις 3 στις 4 περιπτώσεις σαν αυτή, που οι γονείς δεν κάνουν κάτι, καταλήγουν μια μέρα να θρηνούν θύματα. Οι γονείς σου έχουν το δικαίωμα να θυσιάσουν και την ζωή τους για το παιδί τους,δεν έχουν όμως το δικαίωμα να το κάνουν εις βάρος των υπολοίπων. Υπάρχουν παρα πολλές περιπτώσεις σαν την δικιά σας στα δικαστικά χρονικά.
δεν θέλουμε να προβούμε σε τέτοιες διεξόδους
για ποιο λογο δεν θελετε?
για το κοινωνικο στιγμα?
χωρις παρεμβολη του νομικου συστηματος δεν νομιζω οτι μπορει να γινει κατι...
Δεν θέλουμε γιατί δεν νομίζω ότι θα είναι καλό για τον αδελφό μου τέτοιου είδους συμπεριφορά. Θα γίνουμε όμοιοι με αυτόν.
Τότε κάτσε να τις τρως.Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Πόση μεγάλη αλήθεια είπες τώρα;Quote:
Originally Posted by white
Γιάυτό Ολγάκι-πάρε τον νόμο στα χέρια σου,άσε που μπορεί να του κάνεις και καλό.
Όμοιοι θα γινόσασταν εάν αρχίζατε να τον δέρνετε και να το στέλνετε στο νοσοκομείο. Το να τον καλύπτουν οι γονείς σου πρώτον καταστρέφουν την ψυχική υγεία των υπολοιπων στο σπιτι και δεύτερον βάζουν σε κίνδυνο την σωματική σας ακεραιότητα. Νομίζω δεν ανέφερες αν έχει ψυχολογικό πρόβλημα ο αδερφός σου ή απλά έχει παραβατικη συμπεριφορά. Λύση υπάρχει. Πριν γίνει τίποτα χειρότερο. Θα μπορούσα να σου αναφέρω τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις καρμπόν που είχαν άσχημη κατάληξη αλλά είναι ανώφελο. Το θέμα είναι να καταλάβεις ότι όχι μόνο για εσάς αλλά και για τον ίδιο το καλύτερο είναι να μην θάβετε το πρόβλημα κάτω απο το χαλί. Προστατέψτε τον ίδιο απο τον εαυτό του...
Όλγα εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί αντιμετωπίζω παρόμοιο πρόβλημα που το έχω αναφέρει πριν λίγο καιρό. Εμένα ο μικρός μου αδελφός πού μένει μαζί με τον πατέρα μου, μετά το θάνατο της μητέρας μου άρχισε να γίνεται βίαιος με αφορμή τα κληρονομικά και συγκεκριμένα χτύπησε δύο- τρεις φορές τον πατέρα μου και μια φορά εμένα που παραλίγο να με σκοτώσει.
Είναι πολύ σοβαρό το πρόβλημα αλλά και πολύ δύσκολο να λυθεί. Είναι εύκολο να προτείνει κανείς τη λύση της ακούσειας νοσηλείας (γιατί συνήθως είναι ψυχιατρικό το θέμα) αλλά στην πράξη καμιά φορά φτάνεις πάλι σε αδιέξοδα. Πρέπει να αναφέρω ότι επειδή δεν υπάρχουν πολλά διαθέσιμα ασθενοφόρα, είτε επειδή οι ασθενείς αντιστέκονται, συνήθως η αστυνομία είναι εκείνη που εκτελεί την εντολή της ακούσειας νοσηλείας. Έρχονται λοιπόν με περιπολικό και βάζουν χειροπέδες στον "ασθενή", γίνεται δηλαδή όπως στις συλλήψεις των κακοποιών.
Ξέρω από πρώτο χέρι μια τέτοια περίπτωση όπου η αστυνομία συνέλαβε τον "ασθενή" έξω από το σπίτι του και έγινε "το σώσε" γιατί καταλαβαίνεις την έκπληξη και την αντίδρασή του. Χώρια ότι μαζεύτηκε όλη η γειτονιά από τις φωνές και τις αντιδράσεις του "ασθενή".
Αυτά σκέφτομαι και φρικάρω. Έπειτα, στο ψυχιατρείο εξετάζεται από γιατρό και συνήθως κρατείται για νοσηλεία καμιά εικοσαριά μέρες, άντε το πολύ (αν είναι βαριά περίπτωση) ένα με δύο μήνες. Όταν βγει όμως θα πρέπει να παίρνει οπωσδήποτε τη θεραπεία του ή κάποιος να φροντίζει γι αυτό. Επίσης, όταν βγει δεν σου εξασφαλίζει κανείς ότι δεν θα γίνεται το ίδιο. Γιατί έχω μάθει περίπτωση όπου μητέρα είχε κλείσει το γιό της τρεις φορές στο ψυχιατρείο με εντολή για ακούσια νοσηλεία αλλά το πρόβλημα παρέμενε το ίδιο (ο γιός συνέχιζε να την χτυπάει λίγες μέρες μετά την επιστροφή από το ψυχιατρείο κάθε φορά).
Υπάρχει όμως και περίπτωση με την ακούσια νοσηλεία να φοβηθεί και να μην το ξανακάνει. Επίσης, αφού ζείτε στο ίδιο σπίτι θα γνωρίζει κάποιος και θα φροντίζει να παίρνει τα φάρμακά του.
Στη δικιά μου περίπτωση υπάρχει και το πρόβλημα ότι ο άντρας μου αντιμετωπίζει κι εκείνος ψυχιατρικό πρόβλημα και δεν μπορώ να πάρω τον πατέρα μου στο σπίτι μου. Επίσης, ο άλλος μου ο αδελφός (είμαστε τρία αδέλφια) έχει τρία παιδιά σε ένα δωμάτιο, δεν χωράνε. Ευτυχώς που τελευταία ο μικρός είναι ήρεμος καθώς φροντίζω να μην τον βλέπω και δεν έχει ξαναχτυπήσει τον πατέρα μου. Όμως, ο ψυχίατρος που πηγαίνουμε για τον άντρα μου μας λέει ότι πρέπει να κάνουμε ακούσια νοσηλεία γιατί το πρόβλημά του θα χειροτερεύει και φοβάται μήπως κάποια στιγμή ξαναχτυπήσει κάποιον χειρότερα. Είμαι κι εγώ πολύ στεναχωρημένη γιατί δεν μπορώ να βλέπω τον πατέρα μου αφού εκείνος δεν βγαίνει καθόλου από το σπίτι (έχει βαριά κατάθλιψη από τότε που πέθανε η μητέρα μου) κι εγώ περιμένω την ευκαιρία να λείπει ο αδελφός μου για να πάω να τον δω.
Υπάρχει και μια άλλη λύση, να πάτε στην αστυνομία και να τον καλέσουν να του κάνουν σύσταση, να τον συμβουλεύσουν δηλαδή και να τον φοβίσουν ότι αν σας ξαναχτυπήσει θα έχει συνέπειες. Αυτό μου φαίνεται πιο ανώδυνο και εύκολο και νομίζω ότι θα πιάσει, θα φοβηθεί και θα συγκροτηθεί ο αδελφός σου. Όμως αν το θέμα είναι καθαρά ψυχιατρικό θα χρειαστεί οπωσδήποτε θεραπεία.
τί να πω βρε πουλάκι μου; Ο Θεός να μας φωτίσει...
Χθες στην Κέρκυρα απεβίωσε μητέρα όταν μετά απο χτύπημα του 17χρονου γιου της υπέστη ρήξη σπλήνας. Γιατι του αρνηθηκε να κανει συνδεση ιντερνετ. Λίγο καιρό πιο πριν πατέρας σκότωσε τον γιο του την τελευταία φορά που εμφανίστηκε ο δεύτερος για να τους χτυπήσει. Δεν θέλαν να τον βάλουν σε κλινική για να μην λέει ο κόσμος. Κάθε μέρα κάποιος σκοτώνει ή σκοτώνεται γιατι επέλεξαν οι δικοί του να το κρύβουν και οι θεατές αδιαφορούσαν. Είναι μια ωρολογιακή βόμβα, να το ξέρετε.
Οταν ημασταν μικροι κακοποιουσα την μικρη μου αδελφη , εμενα με κακοποιουσε η μανα μου που κακοποιουσα την αδελφη μου , ο πατερας μου μας κακοποιουσε οικογενειακως , οι απο πανω κακοποιουσαν εμας οικογενειακως , οι γειτονες κακοποιουσαν εμας και τους απο πανω , και οι κατοικοι της διπλα γειτονιας κακοποιουσαν τους δικους μας γειτονες . Τι ψαχνεις τωρα .
White, δεν διαφωνώ καθόλου.
Λοιπόν εμείς καλέσαμε την αστυνομία στο σπίτι μας ουκ ολίγες φορές για εκφοβισμό αλλά αυτός συνεχίζει τα ίδια με την πρώτη ευκαιρία θα χτυπήσει πάλι. Ο αδελφός μου είναι ψυχιατρικά ασθενής και παίρνει φαρμακευτική αγωγή. Δεν νομίζω ότι φωνάζοντας τον εισαγγελέα και βάζοντάς τον στο ψυχιατρείο θα γίνει τίποτα γιατί κάποτε θα βγει από εκεί και θα κάνει πάλι τα ίδια οπότε δεν υπάρχει λύση.
Οκ άρα δεν είναι θέμα χαρακτήρα,ο άνθρωπος είναι ασθενής. Βάζοντας σε κλινική όταν υποτροπιάζει θα προστατεύετε τον εαυτό σας και το κοινωνικό σύνολο. Είναι δημόσιος κίνδυνος κοινώς... Είναι αμαρτία απο τον θεό να περιμένετε ποτε θα κάνει κάτι που αυτεπάγγελτα ο εισαγγελέας θα επέμβει. Γιατι τότε και ζωή θα έχει αφαιρεθεί και στο ψυχιατρείο θα κλειστεί για πάντα. Πληροφοριακά άπαξ και μπεις σε ψυχιατρείο σωφρονιστικού καταστήματος δεν βγαίνεις ξανά.
Αν αντέχετε αυτή την κατάσταση μπράβο σας εγώ δεν θα άντεχα για πολύ. Φοβάστε να μην μάθει ο κόσμος ενώ ήδη τρέχετε στα νοσοκομεία; ήδη έχουν μάθει κι άλλοι και πολύ πιθανόν κάποιοι να το έχουν υποψιαστεί. Αλλά δεν είναι το θέμα αυτό είναι ότι μπορεί να προλάβετε τα χειρότερα. Και εσείς θα βοηθηθήτε και ο αδερφός σου