Δεν χωραγε , αλλα ετσι ηθελα να ρωτησω , ποια η γνωμη σας για αυτους-ες που δεν δουλεψαν ποτε τους , η δουλεψαν ελαχιστα , η ψευτοδουλευαν , λογω προυπαρχουσας σχετικης οικονομικης ανεσης . Τους θεωρειτε τυχερους η κατι διαφορετικο ?
Printable View
Δεν χωραγε , αλλα ετσι ηθελα να ρωτησω , ποια η γνωμη σας για αυτους-ες που δεν δουλεψαν ποτε τους , η δουλεψαν ελαχιστα , η ψευτοδουλευαν , λογω προυπαρχουσας σχετικης οικονομικης ανεσης . Τους θεωρειτε τυχερους η κατι διαφορετικο ?
Γεια Macgyver!
Το να μην χρειάζεται να δουλέψεις σίγουρα είναι δύναμη. Αλλά αυτό είναι αντικειμενικό και ουδέτερο.
Πως χρησιμοποιεί κανείς αυτή τη δύναμη; Αυτό κατά τη γνώμη μου έχει σημασία. Αλλά η αξία των διάφορων χρήσεων αυτής της δύναμης είναι υποκειμενική. Οπότε μάλλον θα πάρεις πολλές διαφορετικές απαντήσεις.
Πχ θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει αυτή την ελευθερία χρόνου και χρήματος σε εφήμερες απολαύσεις ή χόμπυ. Για κάποιους ηδονιστές στην φιλοσοφία τους αυτό θα μπορούσε να είναι καλό. Για κάποιους άλλους θα μπορούσε να είναι ουδέτερο. Κάποιοι που είναι θρήσκοι μπορεί να το βλέπουν σαν κάτι πολύ κακό. Για μένα το συγκεκριμένο θα φαινόταν από ουδέτερο έως κακό διότι πιστεύω ότι όταν έχεις τη δύναμη να βοηθήσεις αυτούς που είναι λιγότερο τυχεροί από εσένα, είναι κακό να το αποφύγεις (αλλά σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν)
Βέβαια υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορεί να κάνει, να ασχοληθεί με την πολιτική, να προσφέρει εθελοντική εργασία, να καταπιάνεται με διάφορα χόμπυ, κτλ, όλα κρίνονται υποκειμενικά από τις αξίες του εκάστοτε.
Αν εννοείς ότι δουλειά=δουλεία, σ' αυτή την περίπτωση μάλλον είναι προνομιούχος...
Όμως από την άλλη η εργασία είναι κοινωνικοποίηση, κυρίως δημιουργία,
αλλά και διέξοδος... και σίγουρα για κάποιους και θεραπεία.
Χαιρετω τον nonono και την φιλτατη Μαρκελα . Nonono , δεν μιλαω για μενα , εγω δουλεψα και δημιουργησα , και μαλιστα δυσκολες δουλειες ( 2 ) . Αλλα εχω μια παρα πολυ κακη γνωμη για ανθρωπους που βρηκαν ηδη χρηματα και επαναπαυθησαν . Ξερω δυο τετοιους -ες , και τους θεωρω παρασιτα , και ειμαι αυστηροτατος για οποιον βρηκε χρηματα , και δεν εκανε τιποτα . Ο ανθρωπος πρεπει να δημιουργει , αυτη ειναι η φυση του . Παρασιτικη ζωη ειναι κατι που με χαλαει πολυ . Και οντως Μαρκελα , ειναι θεραπεια η δημιουργια .
Nonono , ενδιαφερουσα η αποψη σου περι απασχολησης .
Κωλοφαρδοι ειναι ρε Μαγκ τι συζηταμε.Οσο για τον παρασιτισμο,εχουμε αποδεχθει σαν κοινωνια,να ζουν καποιοι απο την δουλεια των αλλων.Αυτο δεν κανουν και οι εργοδοτες μας?
Εγώ θα συμφωνούσα με το χαρακτηρισμό παράσιτα.
Αλαφροϊσκιωτε δεν είναι όλοι οι εργοδότες ίδιοι κ εκμετάλλευση μπορεί να υπάρχει παντού, κ στον ιδιωτικό τομέα κ στο δημόσιο, τόσο του εργαζόμενου από τον εργοδότη, όσο το αντίστροφο (άμα δεις τις σχέσεις εργασιακές σχέσεις στην ευρύτερη τους διάσταση). Άμα σου έδινα παραδείγματα θα γέμιζα βιβλία.....
Εγώ θα προσέθετα απλά κάτι το οποίο μόνο τυχαία δεν έχει ειπωθεί, κ μάλιστα από ανθρώπους πολύ σοφότερους από εμένα: Αργία μήτηρ πάσης κακίας.
Εγω εαν ειχα την δυνατοτητα λογω οικονομικης ανεσης να μην δουλευω .... απλως δεν θα δουλευα. Υπαρχουν αλλο ενα μυριο πραγματα να κανω και ισως και να προσφερω , χωρις να δουλευω. Βεβαια το τι εννοουμε με δουλεια εχει πολλες προεκτασεις. Αν εγω προγραμματιζα και διαμοιραζα στο δικτυο προγραμματα ελευθερου κωδικα (open source) χωρις ανταμοιβη και δεν εβγαζα μια θεωρειται οτι δεν δουλευω και δεν προσφερω? Ή αν ασχολιομουν με τον πρωταθλητισμο σε ενα αθλημα αλλα δεν καταφερνα ποτε στη ζωη μου να ειμαι στους τοπ ας πουμε 20 που βγαζουν ενα καλο ποσο , αλλα ιδρωνα τζαμπα , θεωρειται οτι ειμαι ενα ανεπροκοπο ρεμαλι? Ή αν ετρωγα τη ζωη μου σε σπουδες και ερευνες μια ζωη , χωρις ομως να μπορεσω να κανω καποια μεγαλη ανακαλυψη , οπως πολυ λιγοι πετυχαινουν?
Η δουλεια δεν εχει σχεση παντα με το ποσα προσφερεις στην κοινωνια , ουτε οι οικονομικες απολαβες εχουν πολλες φορες σχεση με το τι προσφερεις . Σιγουρα παντως στις περισσοτερες των περιπτωσεων θα βρεθουν αυτοι που θα σε κρινουν αρνητικα κατα κυριο λογο γιατι δεν ακολουθεις την πεπατημενη. Δουλευεις , παιρνεις χρημα , το ξοδευεις για να προσφερεις σε σενα και στους αγαπημενους σου ... στοπ.
Και πραγματι υπαρχουν ανθρωποι που προσφερουν και εργαζονται χωρις απολαβες ή και βαζουν και απο την τσεπη τους κιολας!!!!!
Κοιταξτε μονο το διαδικτυο και ποσα μπορεις να παρεις απο αυτο , χωρις να εχει αυτος που εκανε τον τεραστιο ογκο δουλειας σε πολλες περιπτωσεις καμμια απολαβη .... τα περισσοτερα ειναι δωρεαν:)
Τα λεφτά ειναι μέρος της προσωπικότητας. Όποιος είχε γονείς που πέτυχαν και μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους πολλά δεν ειναι παράσιτο όπως και οποιος δεν του πρόσφεραν οι γονείς του δεν γίνεται αυτομάτως άξιος. Υπάρχουν πολλά πλουσιόπαιδα που ειναι πιο ταπεινά και αξιόλογοι άνθρωποι απο αλλους που με 100 ευρώ στην τσέπη συμπεριφέρονται με υπεροψία κρίνοντας τους πάντες.Αλώστε δεν τα κλεψαν οι γονείς τους δούλεψαν για αυτά. Μακάρι να κάνω λεφτά να έχω να προσφέρω στα παιδιά μου και ας μην δουλεψουνε ποτε.
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Αρχιτεμπελαραδες.................. !!!!!!!!!!!!!!!!! Πάντα υπάρχει κάτι να κάνεις όσο άνετος και να είσαι...........
Τους θεωρω παρασιτα απο την αποψη οτι κανεις τους και ανεξαρτητως προθεσεων,δε θα βγαζε οσα βγαζει,αν δε δουλευαν για αυτους αλλα ατομα.Το ποσο βγαζει ενας αυτοαπασχολουμενος με το ποσο βγαζει καποιος που απασχολει,εστω και 10 ατομα μονο,δε συγκρινεται.Quote:
Originally Posted by mariposa7
Δεν ειναι θεμα προσωπικο,αν ο μεμονωμενος εργοδοτης το χει βιτσιο να εκμεταλλευεται τους υπαλληλους του ή οχι,το πως λειτουργει η οικονομια ειναι το θεμα.
Δεν ξέρω αν είναι τύχη ή κατάρα το να τα έχεις όλα στο πιάτο και να μην παλευεις για τίποτα στην ζωή σου.. Είναι πιο όμορφο με το πέρασμα των χρονων μας να κοιτάμε πίσω και να βλέπουμε αυτά που έχουμε αποκτήσει ή δημιουργήσει με μόχθο , παρα έτοιμα κάστρα που μάλλον σου γίνονται και φυλακή.
Γενικώς η ζωή είναι πιο όμορφη οτάν είναι δημιουργική .
Κοίτα, εγώ ξέρω και πολλούς που ενώ δουλεύουν στην ουσία λουφάρουν συνέχεια ή αποφεύγουν ευθύνες κλπ. Το έχω ζήσει σε παλιότερες δουλειές μου και να σου πω, αυτό το θεωρώ πολύ χειρότερο! Γιατί παίρνουν και τα λεφτά, έχουν και κάποιο μέσο και δεν τους διώχνουν, και στερούν και τη θέση από κάποιον που θα ήταν πολύ καλύτερος και θα είχε και όρεξη...Τώρα, αν είσαι πάμπλουτος και δεν δουλεύεις μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα...Να ταξιδεύεις, να ασχολείσαι με την τέχνη, με φιλανθρωπίες κλπ. Και θεωρώ οτι είσαι απλώς κωλόφαρδος! Οι καθαρά τεμπέληδες είναι άλλο...Κακομαθημένοι.
Απ'την άλλη έτσι όπως έχει καταντήσει η εργασία στην Ελλάδα (να γίνεται δουλεία), εμένα δεν θα με χάλαγε να είχα πολλά λεφτά και να έκανα ο,τι ήθελα στο δικό μου χρόνο!
Προσωπικά επειδή είμαι άνθρωπος που δεν μπορεί να κάνει εύκολα φίλους,χαίρομαι πολύ που δουλεύω γιατί η δουλειά μου είναι το μόνο μέσο που με φέρνει σε επαφή με την κοινωνία και γενικότερα με ανθρώπους.Αν και η δουλειά αυτή έχει καθημερινά πολύ άγχος,έχω μάθει να μη με νοιάζει γιατί πιστεύω ότι δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω.Και ουσιαστικά το 95% της ενέργειας και της δυναμής μου,τα καταναλώνω στη δουλειά μου.Εχω καταφέρει όλο αυτό το άγχος και τα χτυποκάρδια να είναι δημιουργικά.Εδώ μέσα "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και το λατρεύω αυτό.Αν πλέον έβρισκα τρόπο να λύσω το οικονομικό μου θέμα,θεωρώ ότι θα συνέχιζα να δουλεύω τσάμπα στη συγκεκριμένη εργασία.Και απλά στον ελεύθερο μου χρόνο,θα έκανα όλα αυτά που δε μπορώ να κάνω τώρα λόγω μη μεγάλης οικονομικής άνεσης.Μου αρέσει που σε έναν άνθρωπο σαν εμένα που έχει μεγαλώσει μέσα στις ανασφάλειες και τις φοβίες,μου ανατέθηκε ένα πόστο μέσα απο το οποίο περνάει η δουλειά όλων των συναδέλφων και όλοι μου έχουν εμπιστοσύνη και λένε τα καλύτερα για μένα.Που μου έχει δοθεί ο χώρος και ο χρόνος να δημιουργώ,να κάνω "πατέντες" και να χαίρομαι που τελικά το αποτέλεσμα είναι επιτυχές.
Από την άλλη αν είχα λυμένο απο την αρχή το οικονομικό θέμα και δεν είχε χρειαστεί να δουλέψω ποτέ μου,δε ξέρω τι άλλο θα έβρισκα να κάνω.Αυτούς που έχουν τέτοια δυνατότητα και δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους αλλά ζουν την ζωή τους με ταξίδια,υλικά αγαθά κτλ τους θεωρώ τυχερούς.Αυτούς όμως που δεν έχουν την δυνατότητα για κάτι τέτοιο αλλά βολεύονται στο να ζουν τη ζωή τους στο σπίτι των γονιών τους έχοντας ένα χαρτζιλίκι και ένα πιάτο φαϊ και εφευρίσκουν διάφορες δικαιολογίες προκειμένου να μη βγουν στην αγορά εργασίας,τους θεωρώ τεμπέληδες και μίζερους.Χαίρομαι πραγματικά που οι γονείς μου μπορεί να μην έδωσαν ποτέ σημασία και με τον τρόπο τους να συνέβαλλαν εν μέρει σε όλα όσα πέρασα κατά την παιδική και εφηβική μου ηλικία και ακόμη με στοιχειώνουν αλλά πιστεύω ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος που όταν έκλεισα τα 18 αρχικά και μετά την απόλυση απο το στρατό μου είπαν "ή δουλεύεις ή εδώ μέσα τσάμπα και να κάθεσαι δε γίνεται".Αν όλοι οι γονείς έκαναν το ίδιο και έστελναν τα παιδιά τους να φάνε τα μούτρα τους,θεωρώ ότι η ανεργία θα ήταν μικρότερη.
Eξαρταται. Μπορω καποιος να μην δουλευει και κανει φιλανθρωπιες και αλλα που κανουν οι εκ γενετης πλουσιοι , αρα να μην θεωρειτια χαραμοφαης. Αν καθεται και τρωει τα ετοιμα , ναι τον θεωρω αχρηστο.
Εγω παντως προτιμω να δουλευω απο το να καθομαι , ακομα και αν κανω οτι να ναι δουλεια.
Εγώ θα έλεγα ότι απλώς στερούνται μιας ευκαιρίας να αναπτύξουν και να αναδείξουν το δυναμικό τους. Από εκεί και πέρα, εξαρτάται από το τι άλλο κάνουν, πώς περνούν τη ζωή τους γενικά.
Στο άμεσο περιβάλλον μου πάντως παλιότερα, είχα κάποιους ανθρώπους που παρότι είχαν προϋπάρχουσα σημαντική οικονομική άνεση και θα μπορούσαν να κάθονται, δούλεψαν πάρα πολύ, δημιούργησαν κάτι δικό τους, ανέπτυξαν πολλές πλευρές της προσωπικότητας τους. Σε αυτούς η οικονομική άνεση ήταν κάτι σαν ασφαλής βάση και διευκόλυνση.