Φοβος της ιδιας μου της υπαρξης-υπερεπιγνωση
Καλησπερα,
Ηθελα να γραψω για αυτο το θεμα γιατι στην αναζητηση μου στο ιντερνετ,δε βρηκα ουτε ενα ελληνικο σαιτ να αναφερεται σ αυτο.
Ολα ξεκινησαν τον περασμενο Ιουνιο οπου μετα απο το ακουσμα ενος θανατου μ επιασε φοβια θανατου,εντονο αγχος,υπαρξιακο,κρισεις πανικου κ στο τελος κατεληξα σε ενα παλιο επεισοδιο το οποιο μου ειχε συμβει αλλες 2 φορες κ νομιζα οτι το ειχα νικησει.
Αυτη τη φορα ομως ηταν η πιο δυνατη απ ολες!ολα γυρω μου φαινοντουσαν παραξενα,οι ηχοι, οι εικονες,οι ανθρωποι, ακομα κ ο ιδιος μου ο εαυτος. Αυτο που μου συμβαινει ειναι τα εξης:
- Φοβος της ιδιας μου της υπαρξης καθε φορα που την συνειδητοποιω. Σαν να ημουν κοιμισμενη κ ξαφνικα ξυπνησα σε μια κατασταση που η κατανοηση της με ξεπερνα.
- Νιωθω ξενο τον εαυτο μου, σαν να μην ειμαι εγω, κ οταν κοιταζομαι στον καθρεφτη βρισκω παραξενη την οψη μου. Δεν μπορω να νιωσω ανετα με τον εαυτο μου γιατι φοβαμαι την ιδια την υπαρξη μου.
- Συνειδητοποιηση της ιδιας της συνειδησης μου και υπερεπιγνωση των σκεψεων και κινησεων μου, με αποτελεσμα να τρομαζω καθε φορα που συνειδητοποιω οτι τις εκανα.
- Ολα γυρω μου και μεσα μου (περιβαλλον,κινησεις,σκεψε� �ς), εχουν την αισθηση οτι ειναι παραξενα και λαθος με αποτελεσμα να νιωθω ασχημα γι αυτα και τελικα να δημιουργειται παλι φοβος.
- Φοβος οτι απο τη στιγμη που εχω βιωσει ολα αυτα, δε θα μπορεσω να επανελθω στον παλιο μου εαυτο και θα πρεπει να ζησω ετσι την υπολοιπη ζωη μου.
Αν υπαρχει καποιος απο εσας που εχει βιωσει καποια απο αυτα, να ξερει οτι δεν ειναι μονος!
Ευχαριστω για το χρονο σας!