Καταθλιψη-Πανικος-Αγοραφοβια.. 3 σε 1

Καλησπερα στην κοινοτητα.
δεν θα θελα να σας κουρασω, γιαυτο θα τα πω περιληπτικά.
κρισεις πανικου ειχα απο το 2000-2001. δεν θυμαμαι.
καπου στο 2003-4 πηγα σε γιατρο (παθολογος) που το διεγνωσε και μου ειπε: δυστυχως, δεν εχεις τιποτα.
εννοώντας οτι αν ειχα κατι παθολογικο, θα μπορουσε με καταλληλη αγωγη να με βοηθησει.
μου εδωσε ζαναξ (μισο σε καθε κριση) ως "σωσιβιο", οπως ειπε, και μου ειπε να επισκεφτω ψυχολογο.
δεν τον πιστεψα.
οι κρισεις συνεχιζαν για χρονια (ελλειψη οξυγονου, φοβος κτλ) μεχρι που, καταλαθος καπου στο 2006, ανακάλυψα αυτο το φορουμ :)
διαβασα ιστοριες σαν την δικια μου και τοτε συνειδητοποίησα οτι.. ολα ηταν στο μυαλο μου.
αυτο ηταν! τα εγραψα ολα... και οι κρισεις εξαφανιστηκαν. και τα ζαναξ και ολα! (ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παιδια, για την δουλεια που κανετε)
τοτε τα προβληματα μου ηταν οικονομικης φυσεως..
μετα το 2009 και μεχρι τον σεπτεμβρη του 2014 εζησα μια 5ετια με πολυ εντονο στρες. προσωπικο στρες. οχι οικονομικης φυσεως, το οποίο ομως δεν μπορουσα να διαχειριστώ, ουτε να ξεφυγω.
στρες που, για να μην τα πολυλογώ, ηταν περα απο τα ορια του bullying... ο ορισμός του, θα λεγα.
απο τον γεναρη του 2014 ξαναεμφανιστηκε το προβλημα λοιπον, αλλα οχι στην μορφη των κρισεων πανικου.
αυτες τις ειχα απομυθοποιήσει οπως ειπαμε, απο παλια.
ηρθε με την μορφη στιγμιαιου φοβου και καταθλιψης.
χτυπησε εκει που δεν μπορουσα να απαντησω. ποιος ειμαι.. που παω.. ποσο θα ζησω ακομα.. ολα ειναι ανούσια.. δεν υπάρχει μελλον.. δεν υπαρχει γελιο..
μια μαυριλα που ερχοταν ξαφνικα, και με κυριευε. δεν ηθελα να κανω τιποτα. ουτε να πατησω το κουμπι του τηλεκοντρολ, ν αλλαξω καναλι.
δεν μπορουσα να βρω διεξοδο στις σκεψεις μου. ουτε απαντησεις.. μετρουσα τον χρονο αντιστροφα.. πόσος μου μενει μεχρι τον φυσικο μου θανατο.
ποσα χρονια θα ζησω, αν θα εχουν ποιότητα, αν θα γινω σαν κι αυτους που λυπαμαι, που περιμενουν το μοιραιο ανήμποροι, κτλ..
και ολ αυτα ενω ειμαι 46 χρονων, και σχετικα αθλητικος τυπος. με χομπυ που κι αυτα τωρα δεν θελω να τα κανω..
τον Σεπτεμβρη του 14 αποφασισα να αποσυρθω απο την "στρεσογονα κατασταση". δεν θα ηθελα να δωσω περισσοτερες πληροφοριες γι αυτην.
ηταν ενα "βαρυ περιβαλλον" που με επνιγε. φανταστείτε την ετσι.
αλλα τα συμπτωματα παρεμειναν. και το σπαστικό ειναι οτι πιανουν απρόκλητα και απότομα.
εκει που ειμαι καλα, αρκει μια σκεψη του στυλ "γιατι εισαι καλα; δεν θα πρεπε να εισαι" και αρχιζει η μαυριλα...
ξαναρχισα τα ζαναξ, οπως μου ειχε πει τοτε ο γιατρος.. μισό (0,25μγρ) σε καθε κριση.
οι κρισεις αγχους ερχονται σχεδον καθε μερα, αλλα το παλευω και παιρνω μονο 3-4 μισα ζαναξ την βδομαδα..
φοβαμαι μην παθω εξαρτηση και αρνουμαι να τα παρω σε καθημερινη βαση, οπως βλεπω οτι τα παιρνουν πολλοι.
παραλληλα εμφανισα και αγοραφοβια μαλλον. νιωθω φοβο οταν βγαινω με την παρεα μου, νιωθω οτι θα παθω κατι και θελω να γυρισω στην ασφάλεια του σπιτιου μου.
μολις γυρισω περνάει.
τον δεκεμβρη ξεκινησα να βλεπω ψυχολογο. δουλευει με την μεθοδο της υπνωσης.
ενω εχω δει βελτιωση στις κρισεις νευρων (ναι, εχω κι απ αυτό), στον τομεα της κατάθλιψης δεν εχω δει σχεδον τιποτα. σχεδον..
σκεφτομαι να παρω φαρμακα, αλλα δεν ξερω τι παιζει.
εχω προσβαση. εχω φιλους γιατρους που μπορουν να μου γραψουν τα παντα. ετσι βρισκω και το ζαναξ. αλλα αρνουμαι πεισματικά να παω σε ψυχιατρο. και δεν εχω και εμπιστοσύνη για το ποια φάρμακα θα μου προτεινει.
θελω να ψαξω να βρω μονος μου βιβλιογραφια για το ποια ειναι τα καλυτερα τωρα, και ποια φερνουν πραγματικα αποτελεσματα. θελω ν ακουσω και τις γνωμες σας. και φυσικα μετα θα τα συζητησω με φιλους γιατρους που εχω..
το κοστος δεν ειναι το προβλημα. δε με νοιαζει. με νοιαζει να βρω την χαμενη μου ευτυχια. το χαμογελο μου, και να περασω επιτελους μια βδομαδα χαρουμενος με την οικογένεια μου, χωρις να με πιασει αυτη η μαυριλα.
ειλικρινα δεν αντεχω γμτ..

αν μπορει καποιος να βοηθησει τις σκεψεις μου, τον ευχαριστω εκ των προτερων.

συγνωμη αν κουρασα.. τα χετε ξανακουσει χιλιες φορες. το ξερω..

Καλώς ήρθες, διάβασα το θέμα σου Logicalist, και καταλαβαίνω αυτά που περιγράφεις, σκέφτομαι ότι έκανες πολύ καλά που έφυγες από τη στρεσογόνο κατάσταση όποια και αν ήταν αυτή και κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται να δώσεις χρόνο και άλλο στον εαυτό σου, γιατί μπορεί και να μη συνέρχεται κανείς τόσο γρήγορα από αυτό όσο πιστεύεις. Δηλαδή μην ενοχοποιείς τον εαυτό σου αν δεν αισθάνεται τόσο καλά, όσο θα περίμενες.
Επιπλέον δώσε βάση όσο περισσότερο σε αυτά που κάνεις τώρα και τι δραστηριότητες έχεις, αλλά και τις παρέες σου, για να μην αφεθείς και μια ελαφριά αγοραφοβία να σου γίνει μόνιμη και τυραννική. Εφόσον έχεις χόμπι, σου αρέσει ο αθλητισμός, βάλτα ξανά στη ζωή σου. Είναι νομίζω από τα λίγα σίγουρα πράγματα οι δραστηριότητες που μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε καλύτερα τα ψυχικά προβλήματα. Το έχω γράψει αρκετά στο φόρουμ.
Επίσης δεν ξέρω για την ύπνωση και ωραίο είναι που βλέπεις βελτίωση στο θέμα των νεύρων κλπ, αλλά μήπως να συζητούσες με τον ψυχολόγο να κάνεις και μια άλλου τύπου ψυχοθεραπεία, ή και σε κάποιον άλλο ειδικό?
Δεν ξέρω να σου προτείνω συγκεκριμένα βιβλία που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν, αλλά ψάξε το και σε αυτά που προτείνει το e-psychology, αλλά και γενικότερα.
Όσο για τα ζανάξ, καλά κάνεις και δεν θέλεις να εθιστείς σε αυτά, πάλεψε το με αθλητισμό και πιο φυσικές μεθόδους όσο μπορείς βέβαια. Καλή δύναμη σου εύχομαι και μη το βάζεις κάτω ποτέ.

Σ ευχαριστω Breath για τις συμβουλες, και ότι ειπες είναι στα σχέδιά μου να το κανω.
σιγουρα θα συζητησω με τον ψυχολογο μου για αλλαγη στον τροπο προσέγγισης, γιατι οι συνεδρίες κοντεύουν περιπου 3 μηνες και η προοδος ειναι ελαχιστη. απλά, οταν ερχεται η στιγμη που σε.. πνιγει, ουτε την παρεα μπορεις να σκεφτεις, ουτε τα χομπυ, ουτε το σεξ, ουτε τιποτα.
εκει πανω ειναι που σκεφτομαι τα ζαναξ, ή οποιοδηποτε αλλο φαρμακο.
κι αν εγραψα ολο αυτο το κατεβατο στο φορουμ, ειναι γιατι ειμαι χαμενος μεσα στην τεραστια παροχη πληροφοριας σχετικα με τα φαρμακα που μπορει να βοηθησουν.
δεν ηθελα δηλαδη να μου γραψει καποιος συνταγη. ειναι και αντιδεοντολογικό αλλωστε.
απλά να με ξεμπερδεψει καποιος οσον αφορά τα νεα φαρμακα, ωστε με την σειρα μου να ψαξω στοχευμενα στο φορουμ να βρω αναφορες φίλων πανω σ αυτα, και μετα να μιλησω με 2-3 φιλους γιατρους που εχω.
γιατι οπως ειπα και πριν, αρνούμαι πεισματικά να παω σε ψυχιατρο. μου εχει καρφωθει οτι μπορει να μου δωσει θεραπεια που να ειναι υποκειμενική, με βαση δηλαδη φαρμακα που αυτος να κερδιζει κατι παραπάνω απο άλλα..
δεν θελω να γινω πειραματοζωο κανενος, σε ενα τοσο λεπτο ζητημα που παιζει πολλη εξαρτηση και πολλες παρενέργειες.
θελω στατιστικα να βρω το καλυτερο δυνατο, γιατι κι απο την αλλη μερια, χωρις αγωγη.. βλεπω οτι ειμαι δυσκολα..
και παλι ευχαριστω!

γιατι φοβασαι τον ψυχιατρο ?
απο το να παιρνεις μονο σου τα χαπια που θεωρεις σωστα ειναι προτιμοτερο να πας σε καποιον ειδικο.. ισως το ζαναξ να μην κανει για εσενα..

Καλησπέρα Logicalist, θα συμφωνήσω με την 66psy ότι για να πάρεις φάρμακα καλύτερα να δεις και έναν ψυχίατρο που να εμπιστεύεσαι. Οι φίλοι σου γιατροί δεν μπορούν να σου συστήσουν κάποιον? Το άλλο θέμα είναι ότι όση βιβλιογραφία, πληροφορία και αν ψάξεις και ότι και να σου πουν δεκάδες άτομα για παρόμοια προβλήματα που αντιμετωπίζουν και ποιό φάρμακο τους βοήθησε, δε θα βγάλεις άκρη, γιατί στον κάθε άνθρωπο, ασθενή άλλα φάρμακα ταιριάζουν, "κουμπώνουν", δουλεύουν καλύτερα και άλλα όχι. Παίζουν τόσοι πολλοί παράγοντες ρόλο γι΄ αυτό, ηλικία, φυσική κατάσταση, και γενικά ο τρόπος ζωής του καθενός και η ιδιοσυγκρασία του.
Πάντως και μόνος σου να πάρεις τα φάρμακα, πάλι θα είσαι πειραματόζωο, απλά θα εφαρμόσεις μόνος σου τα πειράματα. Δεν ξέρω σκέψου το. Δες και τα φυτικά για αρχή, αν δε θες φάρμακα, υπάρχει αρκετή αναφορά και διάλογος και για αυτά στο φόρουμ, άλλους τους βοηθάνε, άλλους όχι. Καλή τύχη ότι αποφασίσεις πάντως και σίγουρα συζήτα με τον ψυχολόγο μήπως σε βοηθήσει με άλλη θεραπευτική προσέγγιση.

ego filika tha sou po oti efages toso boyling pou to kaneis ston eayto sou
i therapeia einai mia k panarxaia perneis ti ginaika sou kai pas taksidi 5 meres kai
isiazeis an exeis lefta prota edo ellada kai meta eksoteriko me 2-3 taksidakia
tha sai kala

ayto pou exo akousei ego einai ta iremistika mera para mera kai eisai komple
dimiourgountai vevaia oi analoges apories alla tespa astafisoume ayto

elis, μεγαλη κουβεντα ειπες φιλε.... για το bullying εννοω.
παιδια σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις. ηδη με τον ψυχολογο μου αρχιζουμε διαφορετικη προσεγγιση. απλα δεν θελω να παω σε ψυχιατρο γιατι εχω ακουσει απο πολλους οτι δινουν φαρμακα αβερτα, και στο τελος γινεσαι σαν φυτο. πραγμα που θελω ν αποφυγω..

Αν γίνεται, μην γράφετε γκρικλις, μας βγαίνουν τα μάτια να τα διαβάσουμε, αν τα διαβάσουμε...