Ο οργανισμός μου τα βαριέται όλα

Καλησπέρα παιδιά, θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογικό κάποιος να βαριέται τα πάντα από την αρχή της ζωής του. Εγώ λοιπόν τα βαριέμαι όλα, ο οργανισμός μου δε μπορεί να καταβάλλει κόπο για τίποτα. Βαριέμαι το βούρτσισμα των δοντιών, το περπάτημα, το τρέξιμο, το διάβασμα, το σεξ, να κάνω μπάνιο, τα πάντα. Και αυτό ισχύει από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκα. Τώρα με την κατάθλιψη είναι αφόρητη η κατάσταση, αλλά το πρόβλημα πιστεύω δεν είναι η κατάθλιψη αλλά ο οργανισμός μου που βαριέται τα πάντα. Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος? Δε φτιαχτήκαμε όλοι ικανοί να δουλέυουμε και να κουραζόμαστε?

Εagle , οταν εχεις καταθλιψη δεν εχεις ορεξη για τιποτα.
Συνηθως , περιμενεις πρωτα να εχεις διαθεση για να κανεις κατι , και μετα το κανεις. Οταν ομως εχεις καταθλιψη , πρεπει να γινει το αντιστροφο. Να αρχισεις πρωτα να δραστηροποιησε για να επανελθει και η διαθεση σου. Σαν αυτο που λεμε "τρωγοντας ερχεται η ορεξη".
Εγω δεν νομιζω πως υπαρχει ανθρωπος που ειναι εκ φυσεως τεμπελης. Ισως να υπαρχουν ανθρωποι που δεν ειναι πολυ δραστηριοι , αλλα αυτο δεν σημαινει πως δνε ειναι ικανοι για το οτιδηποτε.
Εγω θα σου προτεινα να ξεκινησεις εστω και με το ζορι καποιο χομπυ και θα δεις αλλαγες.

Μα το θέμα είναι ότι βαριόμουνα τα πάντα - λιγότερο βέβαια- και όταν ήμουν καλά και χωρίς κατάθλιψη. Οπότε τώρα νιώθω ότι δεν υπάρχει ελπίδα ακόμα και να ξεπεράσω την κατάθλιψη, γιατί πάλι θα βαριέμαι το οτιδήποτε και δε θα νιώσω ποτέ γεμάτος και ευτυχισμένος

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Καλησπέρα παιδιά, θα ήθελα να ρωτήσω αν είναι φυσιολογικό κάποιος να βαριέται τα πάντα από την αρχή της ζωής του. Εγώ λοιπόν τα βαριέμαι όλα, ο οργανισμός μου δε μπορεί να καταβάλλει κόπο για τίποτα. Βαριέμαι το βούρτσισμα των δοντιών, το περπάτημα, το τρέξιμο, το διάβασμα, το σεξ, να κάνω μπάνιο, τα πάντα. Και αυτό ισχύει από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκα. Τώρα με την κατάθλιψη είναι αφόρητη η κατάσταση, αλλά το πρόβλημα πιστεύω δεν είναι η κατάθλιψη αλλά ο οργανισμός μου που βαριέται τα πάντα. Είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοιος άνθρωπος? Δε φτιαχτήκαμε όλοι ικανοί να δουλέυουμε και να κουραζόμαστε?

---

Και εγώ έτσι είμαι...
Εκ γεννετής κατάθλιψη άλλοτε λανθάνουσα άλλοτε μείζων κτλ...

Έτσι διαγνωστικά από τους ψυχιάτρους τουλάχιστον...
Τα αντικαταθλιπτικά βοηθάνε σε μένα στο εξής:

Δε με κινητοποιούν αλλά αν κινητοποιηθώ μόνος όπως λέει και ο φίλος τότε θα μπορεί το σώμα μου να ανταπεξέλθει πιο άνετα.
Είναι περίεργο αλλά χωρίς αντικαταθλιπτικά πραγματικά ΔΕΝ μπορώ να κάνω τίποτα.
Και δεν έχω όρεξη αλλά και αν χρειαστεί να κάνω κάτι δεν μπορώ. Νιώθω αδύναμος, ζαλισμένος, θολός κτλ....
Τώρα αν χρειαστεί να κάνω κάτι τα πράγματα είναι λίγο πιο εύκολα...

Αν πχ μου έλεγες πριν να πάω σούπερ μάρκετ θα πήγαινα και θα γύρναγα λες και είχα τρέξει μαραθώνιο κομμάτια.
Τώρα είμαι καλύτερα...
Είμαι σαν να έκανα τζόκινγκ πχ...

Εagle μπορει να ησουν ετσι μια ζωη , επειδη ειχες ταση προς καταθλιψη .
Eγω ημουν πολυ δραστηρια παντα και εφτασα σε σημειο να μην μπορω να σηκωθω απο καναπε. . Η ρουτινα μου ηταν να ξυπναω , να ανοιγω pc, να ανογω ραδιο και το βραδυ να παραγγελνω ντελιβερυ και καποια στιγμη να ξανακοιμαμαι. Θυμαμαι σηκωνομουν να ανοιξω τα παραθυρα και ενιωθα λες και τρεχω μαραθωνιο ,ακομα και να παω να παρω τσιγαρα ή να βγαλω λεφτα απο τραπεζα ηταν αθλος. Ασε που τοτε εμενα και μονη μου και αυτο δυσκολευε ακομα πιο πολυ την κατασταση μου.
Ομως καποια στιγμη αρχισα να συνερχομαι ακαι ξεκινησα να κανω εστω και λιγα πραγματα , χωρις ομως διαθεση. Η διαθεση επεστρεψε αρκετους μηνες μετα απο την στιγμη που αρχισα να εχω παλι δραστηριοτητες.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Betelgeuse το θέμα είναι ότι και σε εποχές που ήμουν ευτυχισμένος βαριόμουν ελεεινά να πάω να δουλέψω ή γενικά να έχω άλλες δραστηριότητες όπως γυμναστική και τέτοια. Πάντως εύχομαι να είναι όπως τα λες και να λυθεί το πρόβλημα με ένα αντικαταθλιπτικό χάπι. όμως αν δεις και στο άλλο θέμα μου είναι γενικότερο το πρόβλημα, είμαι νωθρός, αργών αντανακλαστικών και χωρίς νεύρο και όρεξη για ζωή.

προφανωςτα βαριεσαι γιατιδε σε εκφραζουν αφου αν σε εκφραζαν πραγματιδε θα ειχες λογο να τα βαριεσαι.προφανος δεσε εκφραζε αυτη η δουλεια πουηθελες να δουλεψεις

εγω βασικα εχω μια αλλη απορια : δεν βαρεθηκες να βαριεσαι?
εγω συχνα το παθαινω αυτο.. οταν περναω μια περιοδο που ουσιαστικα δεν κανω τιποτα μετα αρχιζω και τρωγομαι με τα ρουχα μου και πληττω πραγματικα..

Δεν υπήρξε ποτέ κάτι που να το θέλεις πολύ ή να ονειρεύεσαι πώς αν το πετύχεις ή το αποκτήσεις θα σου έδινε μεγάλη ικανοποίηση;
Πώς γίνεται να έχεις φιλοσοφήσει από μικρός το: "ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης;" . Μήπως οι γονείς σου ήταν πολύ αυστηροί σε σημείο να μην σου δίνουν κανένα περιθώριο στα "θέλω" σου; Μια υπόθεση κάνω.

Καλησπερα σου μελος ειναι αδυνατον να μην σου αρεσει απολυτως τιποτα,η καταθλιψη θολωνει το μυαλο ειναι ειναι λογικο να ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ οτι δεν μας αρεσει κατι,Τωρα εαν ισχυει για μια ζωη αυτο ισως πασχεις παρα πολλα χρονια απο καταθλιψη κ δεν το ειχες συνειδητοποιησει νωριτερα ορισμενες φορες πασχουμε απο κατι κ δεν το συνειδητοποιουμε,Κινητοπο� �ησου παντως οπωσδηποτε για να καλυτερευσεις την ζωη σου ειναι κ το μυστικο η κινητοποιηση να θεραπευτεις κιολας

Πολλές φορές ο οργανισμός μας λειτουργεί σαν μία μπαταρία αυτοκινήτου που είναι έτοιμη να σβήσει για πάντα! Εάν όμως κρατάμε ανοιχτη τη μηχάνή την φορτίζουμε...
Ακριβώς αυτό πρέπει να κάνεις. Ο ένας υπνος φέρνει τον άλλο, η μία βαριεστημένη κίνηση την άλλη. Θα πρέπει να πυροδοτήσεις τον οργανισμό σου, να του δώσεις ενέργεια, σιγά σιγά όμως γιατί απ'οτι φαντάζομαι δεν έχεις αντοχές. Θα αποκτήσεις αντοχές και όρεξη όταν αρχίσεις να κινήσε συνειδητά για να ξεπεράσεις την χρόνια βαρεμάρα.

Μα πραγματικά σας λέω ο οργανισμός μου σιχαίνεται να κάνει οτιδήποτε απαιτεί κόπο. Γι'αυτό φοβάμαι ότι δε θα μπορώ να δουλέψω. Επίσης δε μπορώ να κινητοποιηθώ. Ας πούμε παλιότερα έπαιζα μπάσκετ και δε μπορούσα ποτέ να παίξω με πάθος, μου έλεγαν και οι άλλοι ότι δεν έχω νεύρο.

αναφερεσε μονο στον σωματικο κοπο ή και στον πνευματικο?

και τα δύο αλλά κυρίως σωματικό, πνευματικά μπορώ να κοπιάσω για κάποιο διάστημα (περιορισμένο)

Βρες κατι να κανείς και δες κάποια πράγματα σαν υποχρεώσει σε εσένα