κόλλημα - ξεκόλλημα

Μερικές φορές μου φαίνεται οτι λειτουργώ λίγο περίεργα ...........

Εστω οτι έχω μια κακή συνήθεια που θέλω να κόψω (ας πούμε για παράδειγμα τις πολλές σοκολάτες) .......... κανω το εξής : πέφτω με τα μούτρα στην κακιά συνήθεια (π.χ. σοκολάτες), ξεσκίζομαι με άλλα λόγια (π.χ. στις σοκολάτες) και μόλις νιώσω οτι έχω πάρει extra extra extra overdose , μέχρι αηδίας, περνάω στην φάση της αυτοσυγκράτησης .................


Εστω τώρα οτι έχω μια καλή συνήθεια που θέλω να ξεκινήσω (π.χ. γυμναστήριο) ....... απαιτεί να οργανώσω τον ελευθερο χρόνο μου , να το βάλω σε κάποια προτεραιότητα και να το πάρω απόφαση να το κάνω ζεστά .............
Κάνω το εξής : για ένα διάστημα ξοδευω τον ελευθερο χρόνο μου ακόμα και σε βλακείες , κάνω οτι άλλο μου έρθει στο κεφάλι ................... μέχρι να πώ : Ε, το παράκανα (και το έχω παρακάνει) ........ Τώρα (!!!!!!!!!) πρέπει να ξεκινήσω γυμναστήριο και να οργανώσω κατάλληλα τον ελευθερο χρόνο μου ............. και ξεκινάω ................


Ετσι όμως καταλήγω να αφήνω πολλά πράγματα για τελευταία στιγμή ....................... π.χ. διάβασμα στο πανεπιστήμιο : Αν δεν διαβάσω τώρα , δεν θα περάσω το μάθημα............. αλλα μέχρι εκείνη τη στιγμή ξόδευα τον χρόνο μου σε οτιδήποτε μου ερχόταν στο κεφάλι .................. και μετά πιεζόμουνα, αλλα μου άρεσε .................

Επίσης , καταλήγω πολλές φορές να φτάνω σε ακρότητες , για παράδειγμα : Πρέπει να πάψω να γράφω στο φόρουμ και να ξεκινήσω γυμναστήριο, αλλα αντ'αυτού γράφω στο φόρουμ πάρα πάρα πολύ και δεν πάω γυμναστήριο .................... αλλα θα το αλλάξω και θα ξεκινήσω ........................ πότε ?

Πάντα κάνω αυτό που σκέφτομαι εν τέλει , αλλα γιατί το καθυστερώ πάντα ? Τι είδους μηχανισμός είναι αυτός ?

Βλέπω τον φίλο μου, που μοιράζει τον χρόνο του και βρίσκει για όλα μια ισορροπία ...................... και εγώ ??????????????

Είναι μήπως κάποια διαταραχή ? Εσεις το κάνετε ?

Μου δημιουργείται και ένα άλλο πρόβλημα .......................

το διάβασμα, αναγκαστικά θα το ξεκινήσω, γιατί υπάρχει εξωτερική πίεση (εξέταση)

αλλα το γυμναστήριο το αναβάλλω πολύ περισσότερο, διότι δεν είμαι καμιά χοντρή και ακόμα και αν δεν γυμναστώ η εικόνα μου δεν είναι κακή , οπότε δεν υπάρχει και κάτι να με πιέζει .............
θα ήθελα όμως να γυμναστώ και με κάνει να νιώθω καλά οταν το κάνω ...................... δεν αρκεί αυτός ο λόγος όμως ................... σαν να περιμένω κάτι να με πιέσει , αλλιώς το αναβάλλω ............

Με εκνευρίζω ................... με την αναβλητικότητα μου .............

Γιατί λειτουργώ έτσι ?

Γιατι λειτουργώ έτσι ........................

εχω την αίσθηση οτι τα κάνω αυτά , γιατί ξέροντας οτι πρέπει να πιεστώ ................... για να καλοπιάσω τον εαυτό μου τον αφήνω πρώτα να χορτάσει την κακιά συνήθεια (που είναι η χαλαρότητα στην δευτερη περίπτωση)............ να την χορτάσει σε σημείο κορεσμού .............. και να την ξεπεράσει , χωρίς συναισθηματική πίεση ...........

Ετσι νομίζω .................... αλλα θα ήταν καλύτερα να έχω ενα καθημερινό πρόγραμμα που έχει λίγο απο όλα , απο το να κάνω πολύ απο το ένα ή πολύ απο το άλλο .................

Πάντως με το που μου καρφώνεται στο μυαλό η αίσθηση της πίεσης ή της στέρησης ......... φτάνω σε ακρότητες ...............

Ισως έτσι εξηγείται και το γεγονός οτι αν βρεθεί μπροστά μου ενα φαγητό που μου αρέσει πάρα πολύ ............... τρώω , τρώω , τρώω ............ χωρίς μέτρο , \'\'πότε θα το ξαναφάω ?\'\' σκέφτομαι ........... όμως αν το σκεφτώ λογικά , δεν είναι η ποσότητα που θα μου δώσει την απόλαυση και δεν τρώω για αυτήν την απόλαυση απο ένα σημείο και πέρα , αλλα τρώω για να φτάσω στο σημείο που θα μου κοπεί η επιθυμία για άλλο με συνέπεια να μην νιώσω αύριο στέρηση ...............

Κοιτάζω γύρω μου και δεν βλέπω πολλούς ανθρώπους να λειτουργούν όπως εγώ .................
κάπου θα οφείλεται αυτή η συμπεριφορα ..................

δεν ξέρω όμως .............που ?

ακούω γνώμες ...............

Mπα, μην ανησυχείς κι εγώ έτσι είμαι (μην ανησυχείς ότι είσαι η μόνη δηλαδή).
Είναι το μόνιμο πρόβλημά μου. Πια έχω φτάσει σε δύσκολη κατάσταση εξαιτίας του γιατί αυτή τη φορά έπιασα πάτο αλλά δε λέω να ανανήψω όπως έκανα συνήθως.

Αναρρωτιέμαι αν οφείλεται κάπου ................

Ετσι είμαι σχεδιασμένη ?

μπορει καπου να οφειλεται...αυτο δεν σημαινει οτι θα συνεχισεις έτσι.απο τη στιγμη που σ ενοχλει, βεβαια

Και γενικά δεν μπορεί κάποιος να μου βάλει ευκολα μια ταμπέλα ............

\'\'Είναι επιμελής\'\'

\'\'Είναι εγκρατής\'\'

\'\'Είναι λαίμαργη\'\'

κ.α.

Τα κάνω όλα !

Ακόμα και στην καθαριότητα και τάξη , πότε έτσι και πότε αλλιώς ................. εξαρτάται απο τις προτεραιότητες της στιγμής ή της χρονικής περιόδου .................

Μου αρέσει και λίγο αυτή η μεταβλητότητα , για να είμαι ειλικρινής .............

Αλλα θα προτιμούσα να μην φτάνω σε ακρότητες και να έχω περισσότερη ισορροπία ...............
αλλα σαν κατι να μου αρέσει και σε αυτές τις ακρότητες ........... γιατί όμως ?

Βασικά ζηλευω τον φίλο μου , που στο καθημερινό πρόγραμμα του τα έχει περιλάβει όλα .......... δουλειά, διάβασμα, ξεκούραση , χαλάρωση ........... κατανέμοντας τον χρόνο του ...................

:(

Δεν ξέρω .........

Aphelia εσύ που το αποδίδεις ?

Είναι μια συνήθεια που μπορεί να αλλάξει ή τις έχουμε ανάγκη τις ακρότητες ?

Πιάνω τον εαυτό μου να μου αρέσει κατι σε αυτές και γιαυτο ενδεχομένως να μην αλλάζω ...........

Μου αρέσει που τα καταφέρνω μετα ........

Μου αρέσει που πιέζομαι τελικά .............

Μου αρέσει που δεν βάζω ταμπέλα σε εμένα ..............

Μου αρέσει που βλέπω τις αδυναμίες μου και κάποια σκοτεινά κομμάτια μου .............

Δεν μου αρέσει που χάνω χρόνο ....................

Δεν μου αρέσει που ενω θα μπορούσα να καταφέρω πολύ περισσότερα , πετυχαίνω τα μισά και ούτε ..................

Δεν μου αρέσει που συμβιβάζομαι με το μέτριο αποτέλεσμα ...........................

Δεν μου αρέσει που μια συνήθεια καθορίζει την συμπεριφορά μου .................


Θέλω να δω και άλλους μηχανισμούς διαχείρησης ...............

Που το αποδίδω;
Να σου πω κάποιες από τις σκέψεις μου;
Κατ\' εμένα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τελειομανία μου και το φόβο συνάμα της αποτυχίας.
Επίσης στην ανάγκη για ενθουσιασμό και καινούρια πράγματα και την έλλειψη συγκέντρωσης σε κάτι που παίρνει πολύ χρόνο.
Ας πούμε ότι είναι να κάνω μια εργασία για το πανεπιστήμιο και έχω περιθώριο 2 μήνες. Ενθουσιάζομαι, σκέφτομαι ότι θα το κάνω τέλεια. Επειδή ενθουσιάζομαι και μου αποσπούν την προσοχή ένα σωρό νέα πράγματα ενδιάμεσα για να μπορέσω να συγκεντρωθώ πρέπει να αποκλείσω όποια άλλη πηγή μου αποσπά την προσοχή και να αφιερωθώ στην εργασία, το οποίο μου δημιουργεί πρόσθετο άγχος, με κουράζει, απογοητεύομαι πολλές φορές από τον εαυτό μου από τα λάθη που κάνει, αλλάζω γνώμη πολλές φορές για το σωστό μονοπάτι προσέγγισης που πρέπει να ακολουθήσω. Επειδή κιόλας έχω περιθώριο χρόνου αφήνω τον εαυτό μου να εξετάζει σε βάθος όποια άλλη εναλλακτική και καταλήγω πάλι προς το τέλος των 2 μηνών να μην έχω προχωρήσει ουσιαστικά, ενώ έχω αφιερώσει τόσο χρόνο και έχω περάσει τόσο άγχος.
Ενώ αν το κάνω τις τελευταίες 2 μέρες λόγω της πίεσης ότι πρέπει να την κάνω το μυαλό μου φτάνει σε μεγαλύτερη εγρήγορση και καταλήγω να κάνω τη δουλειά στο 90% αυτού που θα έκανα μέσα σε 2 μήνες ενώ έχω κιόλας τη δικαιολογία στον εαυτό μου ότι αν δε τη κάνω θα οφείλεται στην αναβλητικότητά μου και όχι στην ανικανότητά μου και αυτό που καταφέρνω είναι σα μια μικρή επιτυχία. Το ότι κατάφερα δηλαδή να τη κάνω με τις χειρότερες συνθήκες και την έκανα κιόλας καλύτερα από τους άλλους.

Να σου πω και κάτι που θα φανεί αστείο μάλλον. Το αστρολογικό μου πορτραίτο δικαιολογεί αυτή μου τη συμπεριφορά (αν και το ανακάλυψα τα τελευταία 2 χρόνια αυτό). 9/10 στην παρορμητικότητα, στο ξεκίνημα νέων πραγμάτων και 1/10 στη σταθερότητα.

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Κατ\' εμένα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τελειομανία μου και το φόβο συνάμα της αποτυχίας.
Επίσης στην ανάγκη για ενθουσιασμό και καινούρια πράγματα και την έλλειψη συγκέντρωσης σε κάτι που παίρνει πολύ χρόνο.

---

Είναι χαρακτηριστικά που αναγνωρίζω και στον εαυτό μου ............ Ειδικά στο διάβασμα ..............

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Ας πούμε ότι είναι να κάνω μια εργασία για το πανεπιστήμιο και έχω περιθώριο 2 μήνες. Ενθουσιάζομαι, σκέφτομαι ότι θα το κάνω τέλεια. Επειδή ενθουσιάζομαι και μου αποσπούν την προσοχή ένα σωρό νέα πράγματα ενδιάμεσα για να μπορέσω να συγκεντρωθώ πρέπει να αποκλείσω όποια άλλη πηγή μου αποσπά την προσοχή και να αφιερωθώ στην εργασία...........

---

παλιότερα μπορεί να επιανα την εργασία και εγω νωρίς , αλλα το μυαλό μου ταξίδευε ............... οπότε τελικά εφτανα πάλι να ασχολούμε πραγματικά με την εργασία τελευταία στιγμή ..................

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
.................Ενώ αν το κάνω τις τελευταίες 2 μέρες λόγω της πίεσης ότι πρέπει να την κάνω το μυαλό μου φτάνει σε μεγαλύτερη εγρήγορση και καταλήγω να κάνω τη δουλειά στο 90% αυτού που θα έκανα μέσα σε 2 μήνες ενώ έχω κιόλας τη δικαιολογία στον εαυτό μου ότι αν δε τη κάνω θα οφείλεται στην αναβλητικότητά μου και όχι στην ανικανότητά μου και αυτό που καταφέρνω είναι σα μια μικρή επιτυχία. Το ότι κατάφερα δηλαδή να τη κάνω με τις χειρότερες συνθήκες και την έκανα κιόλας καλύτερα από τους άλλους.

---

Ακριβώς αυτό . Και εχω εισπράξει ουκ ολίγες φορές τον θαυμασμό που κατάφερα κατι σε μικρό διάστημα .......... και αυτό με ανεβάζει ................. καθώς και το οτι με βλέπω συγκεντρωμένη σε κάτι , κατι που αδυνατώ να κάνω κάτω απο φυσιολογικές συνθήκες .................

Quote:

---

Originally posted by Aphelia
Να σου πω και κάτι που θα φανεί αστείο μάλλον. Το αστρολογικό μου πορτραίτο δικαιολογεί αυτή μου τη συμπεριφορά (αν και το ανακάλυψα τα τελευταία 2 χρόνια αυτό). 9/10 στην παρορμητικότητα, στο ξεκίνημα νέων πραγμάτων και 1/10 στη σταθερότητα.

---

Δεν έχω ιδέα για το αστρολογικό μου πορτραίτο ........ Λες ?