Ιδια συμπτωματα αναμεσα σε ψυχωσικους ασθενεις

Αραγε οσοι νοσουμε απο ψυχωση εχουμε τα ιδια συμπτωματα/χαρακτηρηστικα?Για πχ καποιος που εχει σχιζοφρενεια υπολειμματικου τυπου εχει τα ιδια συμπτωματα με ολους τους ασθενεις που εχουν σχιζοφρενεια υπολειμματικου τυπου ή διαφερουν αυτα αναλογα με την προσωπικοτητα και τα βιωματα του καθε ασθενους?
Αυτο που θελω να συμπερανω με την ερωτηση μου αυτη ειναι κατα ποσο θα ειναι πιο ευκολο να βρεθει θεραπεια αναλογα με την παθηση του καθε ασθενους συμφωνα με τα μεχρι τωρα δεδομενα και οχι με τα μελλοντικα δεδομενα οπου η θεραπεια της καθε παθησης θα ειναι πιο εξατομικευμενη με τη χρηση της γονιδιακης θεραπειας.
Εγω για πχ εχω πολλα αρνητικα συμπτωματα της ψυχωσης οπως και γνωστικα συμπτωματα.Εχω ομως και καποια χαρακτηριστικα τα οποια δεν ξερω αν ειναι λογω της ψυχωσης ή ειναι στοιχεια του χαρακτηρα μου οπως το οτι δεν ειμαι καθολου κοινωνικος και οταν ειμαι με πολυ κοσμο δεν μιλαω/ανοιγομαι πολυ.

Κι εγώ το εχω αυτό να μην μιλάω πολύ και να μην είμαι κοινωνική. Ίσως είσαι απλά κλειστός χαρακτήρας και να μην έχει σχέση αυτό με την ψύχωση. Αν και πιστεύω πως άνθρωπος που δεν τον βασανίζει κάτι δεν είναι κλειστός.

Yπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στα συμπτώματα που παρουσιάζει κάποιος κ κάποιες ιστορίες της ασθένειας μοιάζουν μεταξύ τους.Πιστεύω αυτό που διαφέρει στον καθένα μας είναι η ένταση των συμπτωμάτων που μπορεί να επηρεάζονται από την προσωπικότητα.Επίσης η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας που δείχνει κάποιος μπορεί να επιδράσει θετικά ή αρνητικά στην πορεία της θεραπείας.Εγώ για παράδειγμα είμαι τυπικός με την αγωγή πλέον,δεν ξέρω τι θα πει βίαια συμπεριφορά,είμαι σχετικά κοινωνικός στα μέτρα που ήμουν πάντοτε και έχω δει βελτίωση τα τελευταία 2,5 χρόνια.Θέλω να βελτιωθώ κ άλλο στις κοινωνικές δεξιότητες,στο συνολικό φάσμα της σκέψης,στην λειτουργικότητα καθώς κ στην αυτοπεποίθηση.
Δεν μπορώ να προβλέψω τα μελλοντικά επιτεύγματα της επιστήμης αλλά πιστεύω αν η θεραπεία ήταν εξατομικευμένη κ αναγνωρίζονταν οι αιτίες θα ήμασταν σε καλό δρόμο για τη θεραπεία της πάθησης.Τώρα το τοπίο είναι ομιχλώδες.Ας ελπίσουμε σε βελτίωση των φαρμάκων που συνεπάγεται με βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.

και εγω απο αρνητικα ταλαιπωρουμαι Μιχαλη, τα θετικα εχουν περιοριστει πολυ, οσον αφορα την ελλειψη κοινωνικοτητας την εχω κ γω σε μεγαλο βαθμο εδω κ αρκετα χρονια, δεν ημουν ομως ετσι παντα, οταν περασα τα 2 πρωτα ψυχωσικα επισοδεια επανερχομουνα σε ενα πληρως λειτουργικο ποσοστο, ολοκαινουργιος με λιγα λογια, το τελευταιο επισοδειο ομως που περασα με τσακισε, ιδιετερα την πρωτη διετια δυσκολευομουνα σε απλα πραματα οπως να παρω χαρτομαντηλα απο το περιπτερο, τωρα ειμαι καλυτερα αλλα βλεπω πως υπαρχουν ακομα καταλοιπα της ψυχωσης μεσα μου, συνηδειτοποιω πως δεν ειναι αναγκη να ακους φωνες για να εισαι χαλια, τα αρνητικα συμπτωματα ειναι εξισου ισοπεδωτικα

το μήνυμα διαγράφηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

παιδια εχετε παρατηρησει οτι ολοι που εχουμε ψυχωση εχουμε παρομοιες ιδεες???
το θεωρειτε συμπτωση η τα φαρμακα μας κανουν ιδιους??