Οταν συνηδειτοποιεις το τέλος
Για μένα πήρε πολύ χρόνο...γιαυτη πολύ λίγο. Εμένα μου πήρε 6 μήνες να καταλάβω αυτό που ήθελε. Δεν ήθελε να είναι μαζί μου. Ταξίδια, αγαπη, έρωτας, σιγουριά, όμορφα λόγια, ασχημες στιγμές που όμως ήταν λίγες, υποσχέσεις για γάμο παιδιά σίγουρη για αυτ'ό που ήθελε 5 ολόκληρα χρόνια και απο τη μία στιγμή στην άλλη...ξενέρωσα,,,ασχημες κουβέντες...προσβολές....ανα� �ιος γάμου αυτός που ήταν 5 χρόνια ο ένας για αυτή! Πείτε μου τι κατάλαβε τώρα που είναι με άλλον; τι κατάλαβε που έλεγε ψέματα μέχρι τελευταία στιγμή οτι δεν είναι με άλλον; Εγώ στα χαμένα να μην έχω νόημα στη ζωή μουγιατί κάποιος μου πήρε τα όνειρα για τα οποία πάλευα! Έτσι είναι η ζώη βέβαια γεμάτη προδοσία τα έχω ξανα ζήσει αλλά για πόσο θα συνεχίσει αυτό; Πως οι άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα και μπορούν να πληγώσουν τον άλλον για να αισθανθούν αυτοί όμορφα και να διώξουν τις ενοχές τους; Πως δεν μπορούν να παλέψουν για κάτι το οποίο έχτιζάν τόσα χρόναι; Σίγουραο έρωτας ξεθωριάζει και δεν υπάρχει για πάντα: Θα πρέπει δηλαδή να παντρευτείς να κάνεις παιδιά για να κάνεις συμβιβασμούς και να πολεμάς; Κάθε μέρα βρίσκεις ανθρώπους που μπορούν να δώουν τόσα πολλά σε κάποιον άλλον; Τόσο εύκολο είναι;