Θαρρος η αδυναμια?

Πηρα το θαρρος να γραψω και εγω..η ισως ειμαι αδυναμος .. εδω και αρκετα χρονια υποφερω απο καταθλιψη.. αυτη παει και ερχεται..αλλα τελευταια νιωθω οτι δεν μπορω να την εμποδισω.. ολα ξεκινησαν καποια χρονια πριν.. η μητερα μ ειχε κανει αποπειρα αυτοκτονιας ..ημουν μικρος και οι εικονες αυτες για ενα παιδι ηταν καταστροφικες..εζησε και με πολυ δικο μου κοπο καταφερα να την επαναφερω αν και το ξερω καταβαθος οτι και αυτη καποιες φορες βασανιζεται.. αλλα ποια βασανιζομαι εγω .. παντα ημουν το παιδι τησ παρεας παντα στο κεντρο της παρεας.. παντα ηθελα να κερδιζω την εμπιστυοσυνη των αλλων .. ολοι θεωρουσαν παντα οτι ειμαι χαρουμενος και ομως αρκετες φορες γυρνουσα σπιτι και απλα ξεσπουσα σε ενα κομματι χαρτι.. ετσι κανω .. εδω και πολλα χρονια υποφερω απο περιοδουσ καταθλιψης .. αυτες πανε και ερχονται.. τωρα τελευταια εχω προβληματα με τον υπνο.. πασχω απο την αναγκη ναξερω οτι οι αλλοι με αγαπανε .. και το κανω μανιωδως.. εχω προδοθει αρκετες φορες απο ανθρωπους αλλα ποτε δεν αλλαξα τον τροπο αντιμετωπισης μου.. δεν μπορω να μισησω .. μου ειναι πολυ δυσκολο.. αυτη την περιοδο δεν βρισκω καποιο νοημα στη ζωη μου.. παντα ξεσπουσα στη μουσικη.. παντα εγραφα καποιο κομματι και εβγαζα απο μεσα μου οτι σκεψεις ειχα.. ποια δεν με ευχαριστει ουτε αυτο.. δεν μπορω να το κανω..καποτε ημουν καλος σε αυτο.. ειμαι φοιτητης σε ενα πανεπιστημιο ασκοπο ..δεν εχει σημασια.. ξερω οτι δεν θελω κατι τετοιο.. ακομα και αν ειναι πανεπιστημιο ,, καποια στιγμη θα το τελειωσω απλα για τη μητερα μου.. το εχει αναγκη.. το θεμα ειναι οτι ποια νιωθω μονος.. απομακρυνω απο μονος μου τα ατομα που ειναι κοντα μου ..παντα εχω αμφιβολιες και κομπλεξ οτι δεν νιωθω αγαπη απο αυτους.. και μαλλον φταιω εγω .. το θεμα ειναι οτι τον σεπτεμβρη φευγουν εκτος αθηνων 2 απο τα σημαντικοτερα ατομα αυτη τη στιγμη στη ζωη μου.. 2 σημαντικοι φιλοι .. ισως και τελευταιοι.. απο τωρα νιωθω και ξερω τι θα συμβει.. τα πραγματα θα αρχισουν να γινονται ολο ενα και χειροτερα.. εχω ξεκινησει να εχω προβληματα με το φαγητο και το υπνο.. εγω απεβαλλα την κοπελα μου .. εγω καταφερα να την διωξω οπως κανω με τους περισσοτερουσ ανθρωπους που ερχονται κοντα μου.. καποιεσ φορες προσπαθω να ειμαι αισιοδοξος κανω σχεδια και ονειρα που τα βλεπω να τσακιζονται αμεσσα .. δεν ξερω τι γινεται με εμενα.. ... και ολο αυτο το κουβαλαω πανω μου χρονια .. αλλα εφτασε ο καιρος που εχει φαει αρκετη απο την αντοχη μου..φυσικα ολα αυτα τα χρονια η μητερα μου καταλαβαινε αυτες τις περιοδουσ .. αλλα γενικα μπορω να υποκρινομαι τελεια.. ισως και αυτη νομιζει οτι ειμαι δυνατος.. προσπαθω να μην κλαιω .. δεν μπορω να ανοιγομαι.. και τωρα η ανωνυμια με βοηθαει.. βαρεθηκα ομως να υποκρινομαι τον δυνατο.. συγνωμη αν κουρασα οποιονδηποτε διαβασε το παραπανω μηνυμα .. αλλα ηταν κατι που επρεπε να κανω για μενα ..

Γειά σου mk12! Υποθέτω ότι δεν είχες πολύ ήρεμη (συναισθηματικά) παιδική ηλικία. Μπορεί το γεγονός της απόπειρας της μαμάς σου να σε γέμισε ανασφάλειες. Το καλό είναι ότι ξέρεις από πού ξεκίνησε το πρόβλημα, έχεις την άκρη του νήματος. Πρέπει λοιπόν, κατά την γνώμη μου, ξεδιπλώνοντας αυτό το νήμα, να βρεις τα σημεία των κόμπων και αυτό θα μπορούσε να γίνει με την βοήθεια της ψυχανάλυσης. Νομίζω ότι στην περίπτωσή σου θα έχει αποτελέσματα.