Σε τι με δυσκολευει η ψυχωση

Προσωπικα η ψυχωση με δυσκολευει στο οτι δεν ειμαι λειτουργικος καθε μερα.Δεν μπορω να βρω δουλεια και ακομα και αν εβρισκα πιστευω πως δεν θα τα καταφερνα λογω της ψυχωσης.
Αποφευγω να κανω σχεση με κοπελα γιατι ειμαι σιγουρος πως μολις μαθει πως εχω ψυχωση θα φυγει με τα 1000.
Δεν κανω νεες παρεες γιατι δεν μιλαω πολυ και δεν ειμαι τοσο κοινωνικος.
Εχω προβλημα με το βαρος που εχω παρει και με τον υπνο που δεν ξυπναω και τοσο πρωι.
Εχω προβλημα μνημης και συγκεντρωσης δηλαδη γνωστικα προβληματα.
Πολλες φορες στη διαρκεια της μερας ειμαι στον κοσμο μου και αλλες παλι νιωθω σαν να μην ειμαι εγω,δηλαδη εχω αποπροσωποποιηση.
Αυτα ομως για μενα.Θα ηθελα να ακουσω και τις δικιες σας δυσκολιες της ζωης λογω της ψυχωσης.
Ξερω πως αναφερω περα απο τις δυσκολιες λογω της ψυχωσης και καποια συμπτωματα που εχω αλλα ειναι και αυτα μερος της καθημερινοτητας μου.
Λοιπον σας ακουω.

Εμενα προσωπικα αυτο με την ψυχωση που μου την δινει ειναι η ευαισθησια που εχω και με την παραμικρη αναποδια χανω την γη κατω απο τα ποδια μου. Ειναι απιστευτο αυτο που συμβαινει ωρες ωρες και δεν το χωραει ο νους μου.

Παλιοτερα μπορουσα και δουλευα και σε αλλες επιχειρησεις, τωρα με χιλια ζορια βοηθαω στην δικη μας οικογενειακη επιχειρηση, που ισα ισα τα φερνουμε βολτα. Εξτρα αγχος.

Βαρος απο τα φαρμακα και για την ηλικια μου δεν εχω ιδιαιτερο. Αυτο με τον υπνο το εχω και εγω, ακανονηστα ωραρια, ειδικα οταν δεν εχω τιποτα να κανω.

Τωρα σχεση με κοπελα, αποφευγω να κανω για τον ιδιο λογο, αν και ειχα αρκετες ευκαιριες ως τωρα.

Γνωστικες λειτουργιες δεν εχω παραπονο, ειμαι καλα, οπως και σωματικα ειμαι καλα. Ξαναλεω αυτο που μου την δινει ειναι η ευαισθησια και οι ψυχικες αντοχες, εκει υστερω, μετα κιολας απο 16 χρονια της παθησης και φαρμακευτικης αγωγης.

Για να δωσω ενα παραδειγμα απο ψυχικες αντοχες και ευαισθησια.

Παλιοτερα η μανα μου ειχε διαγνωστει με καρκινο του μαστου και λεμφαδενες. Ε τοτε μονο με δοση συντηρησης το παλεψα ενα εξαμηνο οπου η μητερα μου εγινε καλα. Ειχα αλλες αντοχες τοτε.

Τωρα να συμβει αυτο, κλεινω πρωτο τραπεζι πιστα με θεα τον ατλαντικο. Επεσαν παρα πολυ οι αντοχες μου δυστηχως.

εμενα το σοβαροτερο προβλημα ειναι οι γνωστικες αδυναμιες. ειναι τις περισοτερες φορες που νοιοθω το μυαλο μου αδειο και δεν εχω τιποτα να πω. και δεν μπορω να κανω τιποτα για αυτο πριν την ψυχωση μιλουσα συνεχεια και ελεγα ωραια πραγματα . εχω απαθεια δηλαδη δεν ξεκινω και δεν συμετεχω σε ενεργητικες δραστηριοτητες και το συναισθημα μου ειναι φτωχο . δεν αισθανομε πραγματα οπως παλια .

εγω ειμαι καλυτερα με το λεπονεξ αλλα δεν παυω νσ εχω αρκετα προβληματα..
αρχικα ειμαι φουλ στα αρνητικα συμπτωματα , επισης ο υπνος μου ειναι χαλια..
υπαρχουν φορες που δεν μπορω να μιλησω ειτε γιατι αφαιρουμαι ειτε γιατι ακουω φωνες εκεινη την ωρα και επικρατει χαος
μνημη χαλια ενω παλια ειχα ελεφαντα..
τουλαχιστον εχασα αρκετα κιλα
αλλα ναι γνωστικες λειτουργιες οπως η προσοχη ειχα κανει τεστ και βγηκα στην προσοσχη τρεις αποκλισεις κατω απο το μεσο ορο...

Υπάρχουν κ σε μένα φυσικά δυσκολίες αλλά είναι νωρίς ακόμα.Θετικά συμπτώματα δεν έχω εδώ και καιρό.Τώρα μένει να καθαρίσει σιγά σιγά το μυαλό.
Αυτό που βλέπω είναι πως η σκέψη μου δεν είναι τόσο πολύπλευρη.Δηλαδή για να το θέσω κάπως αλλιώς αν πριν δούλευε σε 3 διαστάσεις τώρα δουλεύει σε 1 διάσταση.Δηλαδή τα βασικά.Ούτε βαθυστόχαστες σκέψεις,ούτε ευκολία να επιχειρηματολογήσω σε μια συζήτηση και να αναπτύξω μια άποψη.Γενικά η ποιότητα της σκέψης μου με κάνει να αισθάνομαι λίγο χαζός.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι η προσωπική μου ταυτότητα.Δεν μπορώ να ορίσω το ποιος είμαι ακόμα.Νιώθω λίγο χαμένος.Φυσικά η αυτοπεποίθηση είναι πεσμένη κ για αυτόν τον λόγο δεν έχω διάθεση για φλερτ γιατί πιστεύω δεν πατάω γερά στα πόδια μου για να δώσω σε μια ενδεχόμενη σχέση.Επίσης είναι και οι παρενέργειες των φαρμάκων στο σεξουαλικό κομμάτι.
Κιλά δεν έχω πάρει πολλά και αρνητικά συμπτώματα είναι δυσδιάκριτα.Δηλαδή δεν με ενοχλούν τόσο.Παρατηρώ ότι ίσως έχω έλλειψη κινήτρου.Δεν είναι ότι δεν κάνω πράγματα αλλά βαριέμαι και κουράζομαι πολύ εύκολα.
Η συγκέντρωσή μου είναι ικανοποιητική και η μνήμη,αν κ κολλάω ορισμένες φορές όταν θέλω να ανακαλέσω κάτι.Αλλά πιστεύω όσο θα καθαρίζει το μυαλό και θα δραστηριοποιείται θα βελτιώνεται κ άλλο.
Τώρα στο θέμα δουλειάς είναι ένα μεγάλο ζήτημα που με απασχολεί και με φοβίζει.Είναι ένας μεγάαααλος στόχος για μένα καθώς δεν έχω δουλέψει κάπου αλλού εκτός από την οικογενειακή επιχείρηση.Γενικά παράτησα την σχολή μου και δεν έχω τρελά πράγματα για το βιογραφικό μου πέρα από ένα lower. Είναι λίγο τραγικά τα πράγματα σ΄αυτό το κομμάτι πιστεύω.
Κατά τα άλλα μέχρι στιγμής,και βγαίνω και φίλους έχω αλλά θα με δυσκόλευε να αναπτύξω μια καινούρια φιλία.Γενικά βελτιώνομαι στο να μιλάω περισσότερο αλλά ποτέ δεν μιλούσα πολύ.Τώρα μιλάω λίγο λιγότερο από το κανονικό μου.Μου λείπει ο αυθορμητισμός.Αυτά από μένα.!!

Έχω σχεδόν όλα τα αρνητικά που είπατε όλοι πριν, αλλά είναι λογικό αφού έχω αυτή την ασθένεια για πάρα πολλά χρόνια.

σακη τι φαρμακα παιρνεις ; καλα ακουγονται.

καλο ειναι να γινουμε πιο τεχνικοι γιατι τελικα αυτα μονο μετρανε.

εγω παιρνω risperdal και akineton.

το akineton ειναι χειροτερο και απο το αντιψυχωτικο Risperdal στις γνωστικες παρενεργειες αλλα ειναι απλως για τα εξωπυραμιδικα συμπτωματα.

Και εμενα παλια το μυαλο μου λειτουργουσε ξυραφι αλλα τωρα εχω χαζεψει εν μερει.

Αυτο ειναι και απο τα φαρμακα που καταστελλουν τη δραστηριοτητα του εγκεφαλου.

Οταν τα εκοψα εγινα πιο φυσιολογικος. Βεβαια μετα ηρθε ο πανικος..

Τωρα κανω τα πραγματα με ενα πιο "αυτοματο" τροπο σε σχεση με παλια ουτε νιωθω φυσιολογικος αλλα "υπο καταστολη".

Δηλαδη κατι σαν να με χαζευει και να κραταει το μυαλο μου συνεχεια δεμενο.

Ειναι και η ηλικια βεβαια που παιζει καποιο ρολο. Μικρος εχουν περισσοτερες δυνατοτητες και παιρνουν περισσοτερες στροφες ολοι οι ανθρωποι.

Θετικα συμπτωματα δεν εχω προς το παρον καθολου. Αρνητικα λιγα.

Μονο λιγα γνωστικα που προκαλουνται κυριως απο τα φαρμακα νομιζω. Δηλαδη δεν εχω καλη μνημη, δεν αναγνωριζω καλα προσωπα, δρω αυτοματοποιημενα και εχω δυσκολια στην σκεψη.

Αλλα για αυτο ειναι και τα φαρμακα για να μην κανουμε τρελες σκεψεις..

Γενικα στον χωρο της εργασιας αυτο που με βοηθαει ειναι η πολυ οργανωση που ετσι γινεται πιο στρωτη η δουλεια και παραγεις και αποδιδεις περισσοτερο και πιο ευκολα και πιο εξυπνα.

Quote:

---

Originally Posted by σακης

Εμενα προσωπικα αυτο με την ψυχωση που μου την δινει ειναι η ευαισθησια που εχω και με την παραμικρη αναποδια χανω την γη κατω απο τα ποδια μου. Ειναι απιστευτο αυτο που συμβαινει ωρες ωρες και δεν το χωραει ο νους μου.

Παλιοτερα μπορουσα και δουλευα και σε αλλες επιχειρησεις, τωρα με χιλια ζορια βοηθαω στην δικη μας οικογενειακη επιχειρηση, που ισα ισα τα φερνουμε βολτα. Εξτρα αγχος.

Βαρος απο τα φαρμακα και για την ηλικια μου δεν εχω ιδιαιτερο. Αυτο με τον υπνο το εχω και εγω, ακανονηστα ωραρια, ειδικα οταν δεν εχω τιποτα να κανω.

Τωρα σχεση με κοπελα, αποφευγω να κανω για τον ιδιο λογο, αν και ειχα αρκετες ευκαιριες ως τωρα.

Γνωστικες λειτουργιες δεν εχω παραπονο, ειμαι καλα, οπως και σωματικα ειμαι καλα. Ξαναλεω αυτο που μου την δινει ειναι η ευαισθησια και οι ψυχικες αντοχες, εκει υστερω, μετα κιολας απο 16 χρονια της παθησης και φαρμακευτικης αγωγης.

---

Μαους κι εγω ρισπερνταλ με ακινετον παιρνω, εχει κουμπωσει καλα πανω μου, δεν εχω παραπονο.

Τωρα που ανοιγει η τουριστικη σαιζον, εχω να κανω με πολυ κοσμο παρε δωσε λογο της δουλειας και λιγο σωματικη εργασια και περισσοτερο κοινωνικοτητα αυτο βοηθαει να ξεχνιεμαι γιατι πρεπει να μαι σε μια σχετικη εγρηγορση, να τα βγαλω εις περας.

Κουραγια να εχουμε, να ειμαστε δυνατοι και ορθιοι.

Quote:

---

Originally Posted by nikopoul

εμενα το σοβαροτερο προβλημα ειναι οι γνωστικες αδυναμιες. ειναι τις περισοτερες φορες που νοιοθω το μυαλο μου αδειο και δεν εχω τιποτα να πω. και δεν μπορω να κανω τιποτα για αυτο πριν την ψυχωση μιλουσα συνεχεια και ελεγα ωραια πραγματα . εχω απαθεια δηλαδη δεν ξεκινω και δεν συμετεχω σε ενεργητικες δραστηριοτητες και το συναισθημα μου ειναι φτωχο . δεν αισθανομε πραγματα οπως παλια .

---

κ γω αυτο νιωθω πιο πολυ, ενα φλατ συναισθημα, μια ισοπεδωση ψυχολογικη, δε μπορω να σκεφτω βαθια ή να κανω μια βαθυστοχαστη συζητηση, οπως επισης κ δεν εχω πολυ επιμονη σε πραματα, βαριεμαι ευκολα κ παραταω καθε προσπαθεια με τη πρωτη δυσκολια