Ποσο ποναει ενας χωρισμος και μαλιστα οταν υπηρχε αγαπη και ονειρα για το μελλον. Εγινα μελος της κοινοτητας ψαχνοντας πληροφοριες για την διπολικη διαταραχη μιας και η κοπελα μου (πρωην πλεον) πασχει απο αυτην. Προεβαλλα καποιες ανησυχιες μου για τυχον προβληματα που θα μπορουσαν να υπαρξουν στην σχεση μου λογω της διπολικης διαταραχης γιατι πιστεψα πως ο μοναδικος λογος που θα με απασχολουσε θα ηταν αυτος. Η ειρωνια ομως μου χτυπησε την πορτα και εγω ο μ@λ..ας της ανοιξα, αγαπω την κοπελα μου και δεν με ενδιεφερε τι ειχε, μαζι θα το παλευαμε, ελα ομως που ο χωρισμος ηρθε και οχι λογω των προβληματισμων μου αλλα για ενα λογο εντελως ακυρο και χαζο που οποιοδηποτε ζευγαρι θα χωριζε. Εκνευριζομαι που μια παρεξηγηση μπορει να καταστρεψει τα παντα. Η συζητηση ειναι το μονο μεσο για την επιλυση των παρεξηγησεων αλλα στην προκειμενη περιπτωση ειναι ματαιο.
Νιωθω τερμα απογοητευμενος απο τον εαυτο μου, στεναχωρησα εναν ανθρωπο που ειχε επενδυσει σε μενα και εγω σε εκεινην φυσικα.
Ολα αυτα για μια γ@μημ....νη παρεξηγηση!
(Θα σκεφτειτε -Ωραια και τι μας τα λεει τωρα αυτα.. και δικιο θα εχετε, ηθελα να εκφρασω ενα συναισθημα απλα)