Κρίσεις πανικού φοβίες αντιπαράθεσης και άλλα παρακαλώ βοηθήστε με

Γεια σας με λένε Γιώργο είμαι 25 . στα 16 μου άρχισα να αντιμετοπίζω διάφορους φόβους επιθετικότητας και άλους διότι έχο δεχτεί πολλύ μπούλινγκ και άλλα και τρόμαζα έυκολα ακόμα και οταν με πηράζαν για πλάκα καμιά φορα . όταν μπήκα στρατό άρχισα να έχο αγχώδεις διαταραχές δύσπνοιες κρίσεις πανικου νευρόπονους στο θώρακα και νομιζα θα πεθάνω... η δύσπνοια οφειλόταν καποιες φορές και στην πολύ υγρασία!.. μετα από 1 μήνα οι ψυχολόγοι του στρατού μου γράψαν θεραπείες με φάρμακα τα οποία δέν θα ήθελα να ξαναπάρω επήσεις να επισημάνω οτι δέν είχα πολύ ανχος στον στρατό μετα τον πρότο μηνα .... αλλα ολα αυτά ερχοντουσαν μόνα τους.... λοιπόν για να μπό στο ψητό εχο κανει 1 χρόνο προσφατα θεραπεία σε ψυχολόγο και ομοιοπαθητικό σπανια έχο σιπτόματα... βελτίωσα την αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιηθηση μου αρκετα, βεβαια θέλω δουλεια άκομα . σταματησα εδώ και χρονια παρεες με παιδια και άτομα που με υποτιμούσαν και με κορόιδεβαν.. καποτε ντρεπόμουν να μιλήσω σε κοπελα και με θεωρούσα ασχημο (παιδικα τραυματα) μεχρι που εφτασα απο σημείο που ήμουν κλειστός και δεν μίλαγα να κάνω πολλές παρέες και να ρίξω πάρα πολες κοπέλες.... πέρασα γενικα διάφορα και πολλά τα ξεπέρασα μόνος οπος και τήν χρήση κάναβης που είχα ξεκινίσει με τις κακές παρέες στα 17 σταδιακά βεβαία ανα καιρούς έκανα χρήση.. πανε 4 χρόνια που εχο κάνει πολύ σπανια και τα τελευτεα 2 καθόλου... 1 απο τους λόγους εινε οτι αρχισα να αθλούμαι και να χορεύω και 2 με πιάνα ν κρίσεις οταν έκανα.. για να μήν σας κουράζω βελτιώθηκα αρκετά 1 πράγμα με βασανίζει ακομα... εχο δεχτέι και εχο νιώσει κάποιες φορες έντονη απειλή απο αντιπαραθέσεις και άλλα ... φοβάμε να εκφραστό πολλες φορές κολάω στο να διεκδικήσω τα δικεώματα μου , φόβαμε την επιθετικότητα και την λεκτική βία δεν υπερσασπίζομαι τον εαυτό μου. θα ήθελα να μήν φοβάμαι να μιλήσω ακόμα και να ποιαστώ στα χέρια με κάποιον αν χρειαστεί να προστατευτό. πολλές φορές που νοιώθο οτι με μειώνουν χάνομαι δεν μπορώ να πω αυτά που θέλω να εκφράσω να κάνω λόγο και άλλα φοβάμαι μην ρεζιλευτώ αλες φορές ... διστιχώς δέν έχο την οικόνομηκη άνεση να πάω παλι σε ψυχολόγο καθώς είμαι τόσο τυχερός που με δέχτικε πολλές φορές χωρίς λευτά .

θα πώ και άλλα στην πορεία .. με βασανίζουν χρόνια όλα αυτά νοιώθω ανιπεράσπιστος και αδύναμος να διεκδικήσω τα δικεώματα μου μιά ζωή τα κρατούσα όλα μέσα μου και μετά απεφευγα τους αλούς εβγαζά λάθος συμπεράσματα .. οταν τα σκέφτομε και συζητάω με τον εαυτό μου βρίσκω το τί θα έπρενε να κάνω και πώς αλλα πότε πάνω στην σωστή στιγμή .. γενικά ήμουν πολύ ανχώδεις και δέν πίστευα σε μενα ποτέ

Goe89 κατλαβαινω την κατασταση σου και για να μπω αμεσος στο θεμα θα προτεινα να σταματησεις να σκεφτεσε το τι εγινε και το τι θα επρεπε να κανεις .Καταφερες πολυ καλα να "ξεφυγεις " απο τις ασχημες παρεες που ειχες και να μπεις σε ενα δικο σου δρομο που σε ξεκουραζει.Τα αθληματα που αρχισες σου τονωσαν την αυτοπεπιθηση η οχι? Το ρωταω αυτο γιαρτι μπορεις καθε φορα να βαζεις ενα μικρο στοχο το οποιο και θα το πετυχενεις (γιατι πιστευω οτι μπορεις εχεις κανει και δυσκολοτερα πραγματα οπως αναφερεις ..)και ετσι θα δεις οτι μπορεις να κανεις πολλα αρκει μονο να το θες μεσα σε αυτα θα ειναι και η διεκδίκηση των δικαιωματων σου .Αλλωστε πρεπει να σκεφτεις οτι οταν δεν μιλας δενβκερδιζεις αυτο που θες αλλα ακομα και αν μιλησεις και η απαντηση δεν ειναι αυτη που περειμενες παλι δεν χανεις τιποτα εσυ εχεις προσπαθησει .Αν καταλαβα καλα απο το πρωτο ποστ σου το θεμα με την επικοινωνία με αλλα ατομα εχει λυθει και γιαυτο δεν αναφερω τιποτα αν οχι θα χαρω να μου απαντησεις ωστε να μπορεσω με καθε τροπο να σε βοηθησω οσο μπορω .

με εχει βοηθησει παρα πολυ η γυμναστικη στην αυτοπεποιηθηση και στην επικοινωνια ολα καλα... βεβεα ακομα εχο προβληματα αντιπαραθεσεις να υποστιριξω την γνωμη μου και να να λεο ποτε κατι με ενοχλει.... πολλες φορες τα αποφευγο ολα αυτα ..

καταρχασ αυτο το χουν ολοι αν δεν το ειχαν θα πλακωνομασταν ολοι με ολουσ στο ξυλο καθε μερα
αρχισε καρατε να φασ μερικεσ να δεισ αν αντεχεισ το ξυλο αν αντεχεισ μοπρεισ να πλακωθεισ

ελις μπωρο να φαω πολυ ξύλο και να ριξω επίσεις πολύ γιατι μικρος το έκανα εινε ο φυχολογικός φοβος πολλες φορές και το σινέσθημα που δεν μπορείς να ελενξείς του άνχου και ολα τα άλλα μαζι που θωλώνεις νοιώθεις τρόμο απο άλλες τραυματικές εμπιρίες ... επισής δεν εχο νέυρα ποτέ σε τετοια θέματα αυτό εινε το θέμα .... δεν νευριάζω με τίποτα ίσως μόνο μέσα στο σπίτι μου...

Οταν λες για αντιπαραθεσεις,μιλας για τσαμπουκαδες ή για τιποτα πιο λαιτ?

Ξερεις γιατι το κανεις αυτο? Πχ δεν λες την γνωμη σ γιατι νομιζεις πως ειναι λαθος? Οτι θα απορρίφθει ? Η επειδη ντρεπεσε?

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Οταν λες για αντιπαραθεσεις,μιλας για τσαμπουκαδες ή για τιποτα πιο λαιτ?

---

και για τα 2 αλλους θα υπερασπιστω εμένα ποτε..

δεν ξέρω παντος δεν ντρέπομε οτι θα αποριφθέι και περισότερο αντιδρασεις..

Να σε ρωτησω εχεις πιασει τον εαυτο σου να κρινει τους αλλους θετικα η αρνητικα? Το λεω γιατι αφου εχεις προβλημα με τις αντιδρασεις των αλλων προς εσενα θελεις να εισαι τελειως σε αυτον το τομεα σωστα?

eine poly kales oi antidraseis mou...

Αναυτο η απάντηση απευθύνεται σε μενα τοτε θα σ πω οτι δεν εχω καμια αμφιβολία προς αυτο οι αντιδρασεις σ μια χαρα ειναι απλα ειχα μια υποψια οτι ηθελες να φτασεις σε ενα " τελειο" σημειο το οποιο θα σ απανταγα οτι δεν χρειάζεται. Ζητω συγνωμη ηταν λαθος εκτίμηση ....

το προβλημα μου ειναι όταν νοιώθο απειλη αντιπαράθεση η οτι θα γίνει κάποια φασαρία η μου λένε κατι άσχημο νοιώθο απειλή τρόμο και με ποιάνει ένα περίεργο συνέσθημα... τις προάλες πχ μου μίλησε κάποιος στο Φμπ άσχημα σε ένα στάτους που είπα την γνώμη μου και δεν έκανα τίποτα απλα με πίραξε και τον έκανα μπλόκ παλίοτερα όμος θα του απάνταγα θα έκανα κατι γιαυτό η θα τον έβριζα και εγώ ..

Νιωθεις δηλαδη οτι δεν μπορεις να εκφρασεις την γνωμη σου με τον φοβο οτξ θα σ πει κατι πολυ χειροτερο?