Μοναξιά...επιλογή ή συνήθεια;

Σε εσενα αναφερομαι...ναι σε εσενα..σε εσενα ανθρωπε που σου αρεσει να εισαι μονος,που εχεις συνηθίσει ή όπως λές εχεις επιλέξει να εισαι μονος σου...σου αρεσει να ασχολεισαι με εσενα και μονο με εσενα..σου αρεσει που δεν ξερεις να δινεις και να παιρνεις,απολαμβανεις τη μοναξια και δεν εισαι ικανος να αγαπησεις..να ερωτευτεις να νιωσεις και να δωσεις.
Σε εσενα που εισαι τοσο φοβισμενος και φοβικος με τους αλλους ανθρωπους, τοσο πολυ που προτιμας να πειθεις τον εαυτο σου πως εισαι καλα,πως εισαι πληρης πως δεν χρειαζεσαι κατι αλλο για να εισαι ευτυχισμενος..γιατι πιστευεις πως ο ανθρωπος γεννηθηκε για να ειναι μονος..
Εσυ κανεις λαθος!Κοροϊδευεις τον εαυτο σου και αφου το καταφερνεις το πετυχαινεις θαυμασια και με τους γυρω σου!Και ολοι σε θαυμαζουν και σκεφτονται,κοιτα ποσο καλα ειναι,ποσο ευτυχισμενος ο ανθρωπος που ειναι μονος..γιατι να μαθεις να μοιραζεσαι οτι κοπιαζεις να αποκτησεις;
Δουλευεις,παλευεις να αποκτησεις υλικα και να τα χαρεις...μονος σου...
Εχεις ποτε αναλογιστει γιατι το κανεις; Γιατι φοβασαι τοσο πολυ; Γιατι ισως σε νοιαζει ο εαυτος σου τοσο πολυ;Γιατι δεν εχεις τα κοτσια να μοιραστεις αυτο που νιωθεις..τις φοβιες σου,τις σκεψεις σου,τη λυπη σου και τη χαρα σου;
Και αυτο εσυ το ονομαζεις ανεξαρτησια και ηρεμια...ισως ειναι...αλλα ειναι προσωρινο...
Γιατι οταν θα εχεις τοσο πολυ μεγαλη αναγη εναν τετοιο ανθρωπο δεν θα τον εχεις..θα εχεις αφοσιωθει τοσο πολυ στον εαυτο σου και θα εχεις χασει σε τοσο μεγαλο βαθμο την ουσια της ζωης που θα απεχεις χιλιαδες χιλιομετρα απο αυτο!
Και μετα θα αναρρωτιεσαι...γιατι εισαι μονος σου ανθρωπε; Γιατι δεν εισαι ικανος να αγαπησεις και να αγαπηθεις; Γιατι η ζωη σου,το σπιτι σου,το κρεββατι σου ειναι αδεια;
Γιατι τοτε θα εχεις «διωξει» οσους νοιαστηκαν και ενδιαφερθηκαν πραγματικα για εσενα...γιατι πολυ απλα..αγαπουσες τη μοναξια σου,την ησυχια σου και τον εαυτο σου.
Και τοτε...; Και τοτε τι ανθρωπε...; Θα συνεχισεις να απολαμβανεις τον εαυτο σου οσο τοτε..;