Κρίσεις πανικού- Νέα αρχή
Καλησπέρα σε όλους! Διαβάζω αρκετό καιρό το φόρουμ, αλλά πρώτη φορά γράφω κάτι. Πριν ένα χρόνο περίπου μπήκαν στη ζωή μου οι κρίσεις πανικού. Ταχυκαρδίες, δύσπνοιες, πίεση, ενοχλήσεις στο στήθος και σφιξίματα σε διάφορα μέρη του σώματος μου. Κατ ευθείαν νόμια πως έχω κάποια πολύ σοβαρή αρρώστια κι αν πάσα στιγμή μπορώ να βρεθώ οριζόντια και να μην με βρει κανείς. Η αναζήτηση στο ίντερνετ έκανε ακόμα δυσκολότερα τα πράγματα και αποφάσισα να ψάξω το θέμα παθολογικά. Οι εξετάσεις μου βγήκαν καθαρές και το επόμενο βήμα ήταν να δω μια ψυχολόγο της οποία μου την έδινε η ξινή φάτσα και το παράτησα το θέμα. Για 3 μήνες περίπου είχα διάφορα μικροσυμπτώματα και κάμποσες έντονες κρίσεις ακόμα και με σπασμούς σε μία. Οικογενειακό πρόσωπο μου έδωσε ένα κουτάκι xanax σε περίπτωση που χρειαστούν. Φυσικά χρειάστηκαν αρκετες φορές (Έπαιρνα μισό των 0,25mg γιατί φοβόμουν να παίρνω ολόκληρο και μετά από κάποιο καιρό δεν μ κάνανε τίποτα). Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε αρκετό καιρό ώσπου μια φορά που έμεινα τελείως μόνος στο σπίτι τα είδα όλα. Νόμιζα θα πεθάνω και δεν θα με βρει κανείς και έτσι πήρα τους δρόμους. Μπήκα στο πρώτο φαρμακείο που βρήκα και ζήτησα να μου πάρουν την πίεση. Είχα ανεβάσει 18 και 110 παλμούς. Πήρα ολόκληρο το xanax και ακόμα δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Η κρίση ξεκίνησε στις 4 τ απόγευμα και ηρέμησα στις 12 το βράδυ. Σε 3 μέρες έκλεισα ραντεβού σε ψυχίατρο. Της εξήγησα την κατάσταση και μ έγραψε seroxat 20mg και μου συνέστησε να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία, το οποίο και έκανα. Μετά το πρώτο 10ήμερο προσαρμογής με το χάπι ένιωθα πολύ καλύτερα και από τότε δεν μ έχει ξαναπιάσει κρίση. Τώρα συμπλήρωσα 6 μήνες αγωγής και συνεδρ´ιας και η ψυχίατρος με συμβούλευσε να το σταματήσω σταδιακά. Σε 10 μέρες θα έχει τελειώσει αυτή η διαδικασία. Έχω κάποιες μικροενοχλήσεις αλλά αδιαφορώ. Πλεόν ξέρω τι είναι η κρίση πανικού και νομίζω ότι μπορώ να την αντιμετωπίσω. Η ψυχοθεραπεία βοήθησε πολύ σε αυτό. Νιώθοντας πιο σίγουρος για τον εαυτό μου συνεχίζω και θέλω να είμαι εντάξει χωρίς χάπια. Όχι γιατί τα φοβάμαι, αλλά γιατί πιστεύω ότι δεν τα χρειάζομαι πια. Έχω διαβάσει πολλά ποστ και θα ήθελα να γράψω στον καθένα σας ξεχωριστά αλλα δεν γίνεται. Γι αυτό γράφω αυτο. Ξέρω τι είναι κρίση πανικού και πόσο ενοχλητικό πράγμα μπορεί να γίνει. Μην το αφήνετε να σας τρώει! Δεν είναι ούτε ντροπή ούτε αδυναμία να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον που ξέρει δύο πράγματα παραπάνω. Κάντε το και βγάλτε το από τη ζωή σας! Μπορεί αν πάσα στιγμή να επιστρέψει γιατί άνθρωποι είμαστε, αλλά πιστεύω ότι όσοι γνωρίσουμε τι είναι και το αντιμετωπίσουμε μια φορά, θα μπορέσουμε και τις υπόλοιπες. Αυτό το ποστ δεν το κάνω μόνο για σας αλλά και για μένα! Καλή δύναμη και αγάντα :D
