Ηθελα απλα να το πω καπου γιατι βασανιζομαι
Γεια σας παιδια! Το σαββατο παντρευεται ο κολλητος του πρωην μου με κουμπαρο τον πρωην μου. Το ηξερα εδω και μηνες οτι θα γινοταν αυτος ο γαμος. Αυτο που δεν ηξερα τοτε ειναι οτι εγω θα ειμαι απουσα. Στεναχωριεμαι παρα πολυ. Σκεφτομαι οτι θα του λενε και στα δικα σου και θα τον ρωτανε που ειναι η αιφελ. Φυσικα αυτος θα λεει χωρισαμε ή ακομα χειροτερα την χωρισα. Ηθελα να ξερα δεν αισθανεται καπως που ολοι του οι φιλοι θα ειναι εκει με τις κοπελες τους και αυτος θα ειναι το μονο μπακουρι? Επισης σκεφτομαι οτι θα ειναι εκει πρρα ολοι και θα διασκεδαζουν κι εγω θα ειμαι μονη κι ερημη. Μη μου πειτε να βγω εξω, γιατι ακομα και να βγω με παρεα το μυαλο μου στον γαμο θα ηταν. Στεναχωριεμαι πολυ και ακομα πιο πολυ γιατι εκεινου τοτε που θα του μιλανε για μενα δεν θα του λειπω. Ασε που θα ειναι και μια ευκαιρια να μαθουν ολοι οτι χωρισαμε. Ειναι δηλ σαν να βγαινει ανακοινωση. Σαν ο χωρισμος αυτος να επικυρωνεται κιολας. Μπορει καποιος να με κανει να αισθανθω λιγο καλυτερα?