Σκέφτομαι να χωρίσω αλλά διστάζω...
Γεια σε όλους. Εχω ένα προβλημα ρε παιδια. Τα εχω με ενα αγόρι εδώ και 4 μηνες και αυτες τις μέρες σκεφτομαι έντονα να χωρισω. Ποτέ δεν ήμουν ιδιεταιρα πορωμενη με τη σχέση μας. Μου έχουν ξαναπεράσει σκέψεις χωρισμού από το μυαλό. Μάλιστα είχαμε χωρίσει για δυο βδομαδες πριν δυο μηνες επειδή είχα ξενερώσει. Αλλά μετά με ξαναέψησε και τα ξαναφτιάξαμε. Το θέμα είναι ότι αρκετά συχνά με ξενερώνει για διάφορους λόγους. Βαριέμαι πολλές φορές να συζητάω μαζί του. Το χιούμορ του συχνα με σκοτώνει(με την κακη εννοια..).Παλιά μου έστελνε 100 φορές τη μέρα για να μου πει ασήμαντα και βαρετά πράγματα, όπως τι έφαγε για πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό...όλο το μενου της ημέρας του έπρεπε να το μαθω.(!) ΟΜΩΣ ειναι καλό παιδί, με θέλει πολύ και έτσι έχει αυξήσει πάρα πολύ την αυτοπεποίθηση μου και με κάνει να νίωθω καλύτερα με τον εαυτό μου. Επίσης έχω και καποια αισθήματα για αυτον προφανώς και είναι στιγμές που περνάω καλά. Αλλά αυτή η σκέψη δεν μου ξεκολλάει: ότι με κάποιον άλλον μπορει να ήμουν πιο χαρούμενη, να περνούσα καλύτερα. Ας αναφέρω και το σεξουαλικό κομμάτι. Δεν το έχουμε βρει ακόμα αν και το προσπαθουμε, μάλλον επειδή είμαστε και οι δυο άπειροι. Ισως με ξενερωνει και αυτό σε ένα βαθμό. Αλλά αυτό λύνεται πιστεύω. Αυτο που δε λύνεται είναι να διορθωθούν όσα ανέφερα πιο πάνω. Γιατί πολύ απλά έτσι είναι ο άνθρωπος, δεν αλλάζει. Και αν χρειάζεται συνεχώς να διορθώνεις τον άλλον για να σου ειναι πιο αρεστός, ε..ειναι λιγο ξενε. Φοβάμαι όμως τον χωρισμό γιατι μπορεί μετα να είμαι σε χερότερη ψυχολογία από ότι τώρα. Μπορεί να μου λείπουν έστω και τα λίγα θετικά που ειχε η σχέση μας. Μπορεί μετα να αργήσει να ρθει κάτι καινούριο και στο μεταξύ να νιώθω πολύ μόνη. Το ξέρω πως ο φόβος της μοναξιάς δεν ειναι καλός λόγος για να μένεις σε μια σχέση, όμως εγω προσωπικά ειμαι 19 και αυτη ειναι η πρωτη μου σχεση. Πολλά χρόνια αισθανόμουν ένα κενό στον αισθηματικό τομέα.Δεν ξερω, εσείς τι λέτε?
