Originally Posted by
cherrybanana
εχετε νιωσει για καποιο διαστημα στη ζωη σας τελειως αποδιοργανωμενοι,υποτονικ� �ι?αυτο βιωνω αυτο το διαστημα,επιπλεον εχω παψει να πιστευω στις δυνατοτητες μου που παλια πιστευα πολυ και δεν προσπαθω για τιποτε πια.Νιωθω οτι χανω την γη κατω απο τα ποδια μου θελω συνεχεια να κλαιω,νιωθω αναμεικτη θλιψη με στρες.
Τα αιτια ακριβως δεν τα γνωριζω αλλα εδω και περιπου ενα χρονο εχω απομακρυνθει απο ολους με τα ατομα που καναμε παρεα επειδη ηταν μεγαλυτερο ετος εξαφανιστηκαν και με το ετος μου εχω πολυ λιγες και τυπικες επαφες και δεν αντεχεται η μοναξια που βιωνω αυτο τον καιρο.Ξερω ατομα με πολυ χειροτερα προβληματα απο αυτα που εχω εγω και δεν το βαζουν κατω εχουν αισιοδοξια και προχωρανε και με κανουν να ντρεπομαι γιατι νιωθω λιποψυχη αλλα απο που πηγαζει αυτη η λιποψυχια?γιατι δεν ημουν παντα ετσι πριν καποια χρονια ημουν πολυ πιο δυνατη και καταφερνα οτιδηποτε εβαζα στο μυαλο μου,ημουν πολυ πιο κοινωνικη επισης ενω τωρα εχω κλειστει στον εαυτο μου και ταυτοχρονα εχασα την πιστη μου σε μενα.Περιμενω να αλλαξουν τα πραγματα αλλα ποτε?φοβαμαι μηπως μεινω παντα ετσι και ηδη η ζωη μου εχει παει πισω και πρεπει να ξαναρχισω απο το μηδεν
ΥΣ δεν ξερω σε ποια κατηγορια να ενταξω το θεμα
