καμια φορα νιωθω πως ολα αυτα που ζω ειναι μετρια και ανιαρα οπως και οτι κανει ολος ο κοσμος μου φαινεται βαρετο συνηθισμενο.Δεν μου αρκει μια απλη βολτα με φιλους,ουτε διακοπες με φιλους βαρεθηκα τα ιδια και τα ιδια.Ισως να φταιει και οτι δεν βρηκα την καταλληλη παρεα ποιος ξερει..ειναι φορες που νιωθω οτι ειμαι διαφορετικη απο ολους και οτι καταβαθως δεν κολλαω με κανεναν απο το περιβαλλον μουΑρχιζω και τα βαριεμαι ολα πώς γινεται να ειμαστε ευτυχισμενοι ετσι?δεν το καταλαβαινω και αρχιζω να απομακρυνομαι.
Μου ερχεται να φυγω και να τα παρατησω ολα νιωθω οτι δεν κανω αυτο που πραγματικα θελω αλλα αυτο που μου ετυχε και πρεπει να το κανω θελοντας και μη αλλα νιωθω οτι ανηκω αλλου και οτι εχω μεσα μου μια προσωπικοτητα καλα κρυμμενη ολοι μας εχουμε ενα ''σκοτεινο'' προσωπο και το δικο μου θελει επιτελους να βγει
στη ζωη μας δινουμε μια παρασταση και βαρεθηκα να συμβιβαζομαι με τα μετρια θελω να νιωσω επιτελους
