Εμπειρια κανεις?

Λοοιιποονν μετα απο πολυ τραβηγμα σε ψυχολογο και ψυχιατρους,3 στον αριθμο εκ των οποιων ο ενας παιδοψυχιατρος,ο αλλος σκιτζης κι ο αλλος κουρασμενος απο το επαγγελμα,καταληξαμε με την ψυχολογο κι τον νεο ψυχιατρο,που ναι πολυ καλος και εμπειρος στην διαγνωση της ocd.Αν θυμαται καποιος πιο παλιες δημοσιευσεις μου,ειμαι το παιδι που ειχε δημοσιευσει σε κλιμα πανικου πιο παλια στις διαταραχες προσωπικοτητας,το θεμα σχετικα με την οριακη διαταραχη.Οι ιδεοληψιες ως γνωστον ξεκινανε ως σκεψεις που στην αρχη γελαμε με αυτες,αλλα μετα λογω του οτι η κασετα παιζει χιλιες φορες το ιδιο κομματι,καταληγουμε να αμφισβητουμε και μετα σχεδον να πειθομαστε απο αυτες,ενω μεσα μας βαθια ξερουμε πως σκεφτομαστε βλακειες.Η ερωτηση ειναι η εξης:Υπαρχει κανεις απο εμπειρια με ιδψ που να εφτασε στο σημειο να θεωρει πως πιστευει στις ιδεοληψιες του και μετα απο θεραπεια να τις ξεπερασε?Δηλαδη αυτες οι ιδεες φτανουν σε ενα πικ κι μετα σιγα σιγα υποχωρουν?Kι αν οχι κι τελικα πειθομαστε απο αυτες τι ειναι αυτο ρε παιδια που μας ξεχωριζει απο τους ανθρωπους με ψυχωση?

καλησπερα! ευχομαι ταχυτατη θεραπεια!, μακαρις ο γιατρος που παγαινεις να ειναι αυτος που θα σε φερει στην λυσινε!
αα! ηθελα να σε ρωτηξω τι παει να πει "σκιτζης"? κι επισης τι ειναι η διαγνωση της ocd?

χαχαχ σκιτζης ειναι παλια εκφραση για τον γιατρο που στελνει τους ασθενεις του μια και καλη,ocd ειναι η ιδψ.

γεια σου aggelos11 εχεις εμονες ιδεες να φανταστω? του στιλ μια σκεψη που δεν σαρεσει ξερεις οτι ειναι βλακεια αλλα εσυ αγχονεσαι φοβασαι κ ξανακανεις την ιδια κινηση??

γεια σου aggelos11 εχεις εμονες ιδεες να φανταστω? του στιλ μια σκεψη που δεν σαρεσει ξερεις οτι ειναι βλακεια αλλα εσυ αγχονεσαι φοβασαι κ ξανακανεις την ιδια κινηση?? αυτο εννωεις?

Ναι εχω ενοχλητικες σκεψεις που με φοβιζουν κι ενω ξερω πως ειναι ψεμα φοβαμαι πως ειναι αληθινες κι γι αυτον τον λογο εχω ψυχαναγκασμους του τυπου θα παω τις ιδιες στα ιδα μερη θα παω συνεχεια βολτες με το αυτοκινητο,θα ψαξω στο φορουμ και με το που απομακρυνθω για λιγο απο την ρουτινα με πιανει ο πανικος.το κακο ειναι πως οι ιδεες μου αντι να μου φαινονται πιο χαζες με το περασμα του χρονου γινονται πιο βασανιστικες και πιο επιμονες και πειστικες...και ρωταω ξανα υπαρχει καποιος απο εδω που να περασε απο τα ιδια και να βγηκε νικητης η σιγα σιγα αυτο το πραγμα σε οδηγει σε ψυχωσικο επεισοδιο?

Χωρίς να έχω διαγνωστεί, όμως κάνω συνεχώς επαναλαμβανόμενες κινήσεις (τσεκαρίσματα) και σκέψεις σαν αυτές που περιγράφεις.
Βοηθήθηκα σημαντικά, όταν ανακάλυψα πως δεν είμαι η μοναδική.
Οχι πως το έχω ξεπεράσει. Δηλαδή, ένα σεντόνι που είχα πάει στο νοσοκομείο παίδων όταν νοσηλευόταν το παιδί μου, αγαπημένο αντικείμενο εξ ου και το πήγα, μόλις έγινε καλά και πήραμε το εξιτήριο, το πέταξα, βέβαιη πως αν το έφερνα σπίτι το παιδί θα ξαναπήγαινε στο νοσοκομείο.
Ενα από τα πολλά περιστατικά.
'Η σε μέρη όπου επιβάλλεται η απόλυτη ησυχία, να φοβάμαι πως θα αρχίσω να φωνάζω και να κάνω φασαρία μέγιστη!
Ομως ποτέ δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο και τέτοιες σκέψεις είχα σε όλη μου τη ζωή.

Δεν εχεις ιδψ,αυτα που περιγραφεις,ακομα κι αυτο με την φωνη που λες ειναι χαζοιδεουλες που περνανε απο το μυαλο ολων των ανθρωπων.Αν ρωτησεις τον οποιονδηποτε και σου πει πως ποτε δεν του περασαν τετοιες ιδεες απο το μυαλο,το πιθανοτερο ειναι να σου λεει ψεματα.Αυτο που εχω εγω ειναι μια εμμονη ψευδοαληθοφανης σκεψη που την σκεφτομαι κι με βασανιζει ολες τις ωρες της μερας κι ακομα κι αν κανω κατι για να ξεχνιεμαι αυτη ειναι εκει και την νιωθω να κρυβεται πισω απο τις σκεψεις μου.εισαι πολυ τυχερη οπως καταλαβαινεις

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

Δεν εχεις ιδψ,αυτα που περιγραφεις,ακομα κι αυτο με την φωνη που λες ειναι χαζοιδεουλες που περνανε απο το μυαλο ολων των ανθρωπων.Αν ρωτησεις τον οποιονδηποτε και σου πει πως ποτε δεν του περασαν τετοιες ιδεες απο το μυαλο,το πιθανοτερο ειναι να σου λεει ψεματα.Αυτο που εχω εγω ειναι μια εμμονη ψευδοαληθοφανης σκεψη που την σκεφτομαι κι με βασανιζει ολες τις ωρες της μερας κι ακομα κι αν κανω κατι για να ξεχνιεμαι αυτη ειναι εκει και την νιωθω να κρυβεται πισω απο τις σκεψεις μου.εισαι πολυ τυχερη οπως καταλαβαινεις

---

αγγελε πρωτον τι ειδους σκεψη ειναι αυτη;και δευτερον τι σου εχουν πει οι γιατροι σου;; σε ρωταω γιατι απο οτι φαινεται μοιαζουμε πολυ φιλε μου!α και ποσο Χρονων εισαι?

Τυχερή Αγγελε μ' όλες αυτές τις επαναλήψεις; Δε νομίζω.
Δεν ξέρω αν έχω ή δεν έχω ιψδ, δε με πολυνοιάζει κιόλας, αλλά με νοιάζει που παιδεύομαι. Με νοιάζει που πάω να βγω απ' το σπίτι, φτάνω στην εξώπορτα και γυρίζω να τσεκάρω ξανά και ξανά και ξανά το θερμοσίφωνο, την κουζίνα, τα φώτα.
Με νοιάζει που το βράδυ αφού ξαπλώσουν όλοι, ξανά και ξανά στην εξώπορτα για τσεκ άν είναι κλειδωμένη.
Με νοιάζει που από το άγχος έχω "φάει" τα δόντια μου από το σφίξιμο κι έχω πάει στα επείγοντα πολλάκις από ταχυκαρδία για να μου διαγνωστεί απλά "αίσθημα παλμού". Και τα ψιλοτελετουργικά με νοιάζουν, μιας και θέλω να απαλλαγώ, ειναι κουραστικά άκρως.
Το πως λέγεται αυτό που έχω αδιαφορώ. Το ότι ταλαιπωρούμαι όμως και πρέπει κάποια στιγμή να το κοιτάξω, είναι αναμφισβήτητο.
Τέλος πάντων, μη σε κουράζω με τα δικά μου, φλυαρίες.

Δεν ηθελα να σε προσβαλλω,δεν τα θεωρω φλυαριες απλα δεν προσεξα το κομματι με τους ψυχαναγκασμους που ειπες.Ειμαι 20 και αυτη η σκεψη εχει σχεση,μην γελασετε παρακαλω,με δαιμονισμους.Δεν ξερω ακομα και αν δικοι μου ανθρωποι εχουν δαιμονιστει η οχι.Καταλαβαινεις το δραμα μου?Δεν μπορω να χαρω πραγματα και γενικα οτιδηποτε εχει σχεση με τους αλλους ανθρωπους λογω μιας χαζοιδεας.Και ενω ξερω οτι ειναι χαζα ολα αυτα δεν μπορω να βγω απο ολον αυτο τον κυκλο.

Δεν είναι χαζό, είναι εξοντωτικό! Σε καταλαβαίνω απόλυτα, πριν χρόνια (στη δική σου ηλικία και νεότερη ίσως) είχα παιδευτεί κι εγώ από παρόμοιες ιδέες. Αλλά μόνο όσον αφορούσαν εμένα, όχι τους γύρω.
Πιστεύω πως αυτός ο τελευταίος ψυχίατρος που ανέφερες, θα βοηθήσει. Αφού αναγνωρίζεις πως είναι καλός, εσύ ξέρεις καλύτερα απ' όλους τι μπορεί να λειτουργήσει..
Καλά θα πάνε όλα, δεν δικαιούνται και διαφορετικά.

Χαχ,τους τελευταιους εξι μηνες νιωθω εναν συνεχη αφορητο πονο.Δεν εχω ορεξη για τιποτα και δεν με ενδιαφερει τιποτα πια.Το μονο συναισθημα που νιωθω ειναι μια βαρια ψυχολογικη κουραση.

Quote:

---

Originally Posted by aggelos11

Χαχ,τους τελευταιους εξι μηνες νιωθω εναν συνεχη αφορητο πονο.Δεν εχω ορεξη για τιποτα και δεν με ενδιαφερει τιποτα πια.Το μονο συναισθημα που νιωθω ειναι μια βαρια ψυχολογικη κουραση.

---

αδελφια μου εχω αρχιζω και χανω την πιστη μου σε μια καλυτερη ζωη..νιωθω ταυτοχρονα τοσο ευλογημενος που εχω τα παντα και εχω καταφερει τοσα αλλα και τοσο καταραμενος που παλευω με την ψυχη μου καθε μερα! κουραστηκα παιδια!

Μία μέρα τη φορά. Ενα βήμα τη φορά. Κουραζόμαστε και τα παρατάμε και φτού κι απ' την αρχή.
Τις προάλλες σηκώθηκα κι ήταν σα να βρισκόμουν σ' ένα τούνελ. Απελπισία. Τρόμαξα, το 'χω ξαναβιώσει, χάλι μαύρο που κράτησε δυο χρόνια (όταν πέθανε η μάνα μου).
Τάιζα το μωρό στο καρεκλάκι του κι έτρεχαν τα δάκρυα και χαμπάρι δεν έπαιρνα. Πένθος κι ενοχές, ο,τι καλύτερο! Μετά τόσα χρόνια, ξύπνησα κι ένιωσα αυτή τη μαυρίλα, ευτυχώς δεν κράτησε.
Κάθε μέρα παλεύουμε lawer και τη χάνουμε την πίστη μας και την ξαναβρίσκουμε την επομένη.