Είμαι μπερδεμένη

Γεια σας

Μου είναι δύσκολο να περιγράψω τι νιώθω. Έχω μια καλη δουλεια και πριν λιγες μέρες το αγόρι μου μου έκανε πρόταση γάμου.Δέχτηκα παρόλο που δεν είμαι ερωτευμενη μαζι του. Γενικα ειχα παντοτε χαμηλη αυτοεκτιμηση για την εμφανιση μου.Τα τελευταια χρόνια νιώθω οτι δεν μπορω να ερωτευτω.Επίσης μένω με την οικογένεια μου και με παίρνουν τα κλάματα όταν σκέφτομαι οτι θα τους αποχωριστω τωρα. Το γνωριζω οτι τιποτα απο ολα αυτα που νιωθω δεν ειναι φυσιολολογικα.Δεν ξερώ τι μου συμβαίνει, αν αυτό που βιωνω είναι κατάθλιψη.Είμαι πολύ μπερδεμένη και νιώθω χάλια.

Θα παντρευτείς δλδ χωρίς να είσαι ερωτευμένη?

Οσο για την οικογενεία σ,αργά η γρήγορα θ τους αποχωριζόσουνα

Οσο για τα υπολοίπα έχεις δοκιμάσει να πας σ ψυχολόγο?

καλημερα μπερδεμενη.
ποσα χρονια ειστε μαζι με το αγορι σου και ποσα χρονια νοιωθεις ασχημα, οπως περιγραφεις?

Quote:

---

Originally Posted by mperdemeni88

Γεια σας

Μου είναι δύσκολο να περιγράψω τι νιώθω. Έχω μια καλη δουλεια και πριν λιγες μέρες το αγόρι μου μου έκανε πρόταση γάμου.Δέχτηκα παρόλο που δεν είμαι ερωτευμενη μαζι του. Γενικα ειχα παντοτε χαμηλη αυτοεκτιμηση για την εμφανιση μου.Τα τελευταια χρόνια νιώθω οτι δεν μπορω να ερωτευτω.Επίσης μένω με την οικογένεια μου και με παίρνουν τα κλάματα όταν σκέφτομαι οτι θα τους αποχωριστω τωρα. Το γνωριζω οτι τιποτα απο ολα αυτα που νιωθω δεν ειναι φυσιολολογικα.Δεν ξερώ τι μου συμβαίνει, αν αυτό που βιωνω είναι κατάθλιψη.Είμαι πολύ μπερδεμένη και νιώθω χάλια.

---

Πριν αποφασίσεις ότι έχεις κατάθλιψη, σκέψου μήπως απλώς φταίει το ότι δεν θέλεις αρκετά το αγόρι σου.
Και βέβαια, δεν είναι καθόλου περίεργο να μην θέλεις να τον παντρευτείς.
Μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα, ότι αυτά που νιώθεις δεν είναι φυσιολογικά. Ποιος το ορίζει αυτό;
Α και το ότι δεν είσαι ερωτευμένη με τον συγκεκριμένο, δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να ερωτευτείς κάποιον άλλο κάποια στιγμή.
Ο έρωτας δε συμβαίνει με το ζόρι, ούτε επειδή ο άλλος είναι καλό παιδί και μας αγαπάει.

Σας ευχαριστώ ολους παιδιά για τις απαντήσεις σας και τον χρόνο σας.
Είμαι 4 χρόνια μαζί με το αγόρι μου. Ξεκίνησα να νιώθω μελαγχολία μετά από ένα χωρισμό πριν 6 χρόνια που έγινε χωρίς πολλές εξηγήσεις και με είχε αφήσει πολλά ερωτήματα.
Από τότε με παίρνουνε εύκολα τα κλάματα χωρίς ιδιαίτερη αιτία και δεν μπόρεσα ποτέ ξανά να ερωτευτώ. Δεν πήγα ποτέ σε ψυχολόγο.
Νιώθω πολύ αχάριστη που παραπονιέμαι καθώς έχω μια καλή δουλειά σε τέτοια δύσκολη περίοδο και ένα άντρα που με αγαπάει και μπορώ να ξεκινήσω επιτέλους τη δική μου οικογένεια. Συμφωνώ με την marian_m ότι ίσως φταίει το ότι δεν τον θέλω αρκετά. Δεν ξέρω γιατί είμαι μαζί του όμως τόσο καιρό. Ίσως να φταίει ο φόβος της μοναξιάς.

αμα δεν τον θελεις αρκετα οπως λες μην κανεις το λαθος να τον παντρευτεις γιατι δεν θα τον θελησεις ουτε αργοτερα παραπανω

Quote:

---

Originally Posted by mperdemeni88

Σας ευχαριστώ ολους παιδιά για τις απαντήσεις σας και τον χρόνο σας.
Είμαι 4 χρόνια μαζί με το αγόρι μου. Ξεκίνησα να νιώθω μελαγχολία μετά από ένα χωρισμό πριν 6 χρόνια που έγινε χωρίς πολλές εξηγήσεις και με είχε αφήσει πολλά ερωτήματα.
Από τότε με παίρνουνε εύκολα τα κλάματα χωρίς ιδιαίτερη αιτία και δεν μπόρεσα ποτέ ξανά να ερωτευτώ. Δεν πήγα ποτέ σε ψυχολόγο.
Νιώθω πολύ αχάριστη που παραπονιέμαι καθώς έχω μια καλή δουλειά σε τέτοια δύσκολη περίοδο και ένα άντρα που με αγαπάει και μπορώ να ξεκινήσω επιτέλους τη δική μου οικογένεια. Συμφωνώ με την marian_m ότι ίσως φταίει το ότι δεν τον θέλω αρκετά. Δεν ξέρω γιατί είμαι μαζί του όμως τόσο καιρό. Ίσως να φταίει ο φόβος της μοναξιάς.

---

ισως δεν τον θελεις αρκετα, ισως ομως δεν θελεις κανεναν αρκετα, γιατι δεν εισαι πολυ καλα εδω και 6 χρονια (και οχι 4 που εισαι με τον φιλο σου).

εγω θα σου προτεινα να καθυστερησεις τις αποφασεις σου για γαμο, χωρις να χωρισεις (αν ειναι διατεθιμενος και ο συντροφος σου να περιμενει), μεχρι να δεις τι σου συμβαινει κι αν το προβλημα ειναι η διαθεση σου , ή η επιλογη σου για τον συγκεκριμενο.
πηγαινε σε εναν καλο ψυχολογο να κοιταξεις το θεμα σου με τον παλιο χωρισμο και την διαθεση σου κι οταν νοιωσεις καλα, θα καταλαβεις τι νοιωθεις για τον δικο σου.
ΜΗΝ προχωρησεις σε δεμσευσεις ομως με αυτα που (δεν) νοιωθεις τωρα στην κατασταση που εισαι, μπορει να δυστυχησεις για μια ζωη και το σφαλμα θα ειναι ολο δικο σου..

Aν δεν εισαι ερωτευμενη ΓΙΑΤΙ να κανεις ενα τοσο μεγαλο βημα οπως ο γαμος και η συγκατοικηση?