Καλησπέρα! Αρχικά θα επισημάνω κάποια πράγματα για μένα! Είμαι 18 χρονών, έχω σχέση 4 χρόνια, περιμένω τα αποτελέσματα των πανελληνίων (έδωσα 2η φορά), με την οικογένεια μου είναι όλα χάλια, δεν έχω φίλους-φίλες που να νιώθω ότι με καλύπτουν και αυτό το διάστημα έχω πέσει σε κατάθλιψη! Λοιπόν, Θα ξεκινήσω από την σχέση μου. Είμαστε μαζί από τα 15 μου μόλις ξεκίνησα το λύκειο. Έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου η ιδέα του χωρισμού, δε νιώθω ότι με συμπληρώνει και δεν καταλαβαίνω τον λόγο! Είναι τέλειος σε κάθε τομέα, πολλές θα ζήλευαν τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου, αλλά και πάλι νιώθω ότι δεν με καλύπτει ότι πλέον δεν είναι αυτό που θα θελα να χω. Με λες και αχάριστη. Αλλες φορές ομως νιώθω ότι τελικά αυτος είναι ο άνθρωπος μου! Και καταλήγω να βρίσκομαι πάντα αντιμέτωπη με δυο ερωτήματα: να μείνω και να προσπαθήσω ή να τινάξω στον αέρα αυτά τα 4 χρόνια ; Τώρα, όσον αφορά τους φίλους μου, δεν έχω βρει ακόμα κάποιον αληθινό φίλο. Οι φίλες που έχω είναι απλά για παρέα όχι εκεινοι οι άνθρωποι που θα κάτσουν να με ακούσουν, να με συμβουλέψουν κλπ. Πάντα έπιανα δύσκολα φιλίες γιατί πάντα εγώ ήμουν αληθινή και οι γύρω μου ψεύτικοι! Για αυτό νιώθω πάντα μόνη. Όσον αφορά τους γονείς μου, δεν τους αντέχω. Μια ζωή τσακώνονται! Τώρα πάλι δε μιλιούνται εδώ και 3 μήνες, κουβέντα δεν έχουν ανταλλάξει. Η μάνα μου έχει μετακομίσει στο δωμάτιο μου και ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟΝ ΧΏΡΟ ΜΟΥ, ΜΕ ΠΝΊΓΕΙ! Αλλά δεν μπορώ να της το πω. Τέλος, σχετικά με τις πανελλήνιες, έδωσα δεύτερη φορά γιατί είχα γράψει χάλια και φέτος πάτωσα σε 2 μαθήματα και φοβάμαι πως δεν έχω πιάσει τα μόρια που θέλω για τη σχολή! Και τι σχολή ; Δε μου αρέσει, απλά θέλω να περάσω να σηκωθώ να φύγω από το σπίτι! Νιώθω δυστυχησμένη.Νιώθω ότι κανείς και τίποτα δεν με καλύπτει, δε με συμπληρώνει,δε με καταλαβαίνει Νιώθω απλά ότι περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους αδιάφορους για τον συνανθρωπό τους! Νιώθω ότι δεν έχω βρει τι μ'αρέσει να κάνω, τι θέλω να κάνω. Νιώθω απλα χάλια με τον εαυτό μου.