Νυχτερινος Τρομος

Παιδια τωρα τελευταια λογω εντονου αγχους το τελευταιο εξαμηνο κυριως περαν τον αρρυθμιων που συζητησαμε και σε αλλο ποστ,εχω νυχτερινο τρομο..Δηλαδη εκει που παει να με πιασει ο υπνος αισθανομαι σα να μη μπορω να ανασανω,σαν να παει να σταματησει η καρδια μου κ πεταγομαι να παρω ανασα.Το εχω βιωσει και προ πενταετιας αυτο το συναισθημα αλλα στον ξυπνιο μου,δηλαδη εκει που καθομαι κ διαβαζω για παραδειγμα σκεφτομαι ωχ κατι θα παθω κατι τωρα,θα σταματησει η καρδια μου,δε μπορω να ανασανω κτλ και συνηθως κρατουσε καποια δευτερολεπτα η ολη φαση πανικου-τρομου.Αυτο ακριβως το παθαινω τωρα στον υπνο μου στα πρωτα σταδια πριν κοιμηθω...

Επειδη τον τελευταιο μηνα με εχουν πιασει διαφορα ψυχολογικα που νομιζα οτι τα ειχα ξεπερασει(πανω απο 4 χρονια) εχω αρχισει κ ανησυχω.Η αληθεια ειναι οτι ειχα πολυ πιεστικη και αγχωτικη χρονια με τα επαγγελαμτικα κ τα οικογενειακα.Παρατηρησα οτι τωρα που διευθετησα τα περισσοτερα ζηττημα και ολα πανω κατ ευχην τωρα με βομβαρδισαν τα ψυχολογικα μου.Μηπως "βγαινει" συσωρευμενο το αγχος ολης της χρονιας???

einaι σχετικα απλο το τι συνεβει... δεν ηθελες να αναλαβεις ολες αυτες τις ευθυνες κ σε εβγαλε εκει...
ενα πραγμα το ξεπερνας ενω εξαφανιζετε κ οι αιτια.

Quote:

---

Originally Posted by sogoku

Παιδια τωρα τελευταια λογω εντονου αγχους το τελευταιο εξαμηνο κυριως περαν τον αρρυθμιων που συζητησαμε και σε αλλο ποστ,εχω νυχτερινο τρομο..Δηλαδη εκει που παει να με πιασει ο υπνος αισθανομαι σα να μη μπορω να ανασανω,σαν να παει να σταματησει η καρδια μου κ πεταγομαι να παρω ανασα.Το εχω βιωσει και προ πενταετιας αυτο το συναισθημα αλλα στον ξυπνιο μου,δηλαδη εκει που καθομαι κ διαβαζω για παραδειγμα σκεφτομαι ωχ κατι θα παθω κατι τωρα,θα σταματησει η καρδια μου,δε μπορω να ανασανω κτλ και συνηθως κρατουσε καποια δευτερολεπτα η ολη φαση πανικου-τρομου.Αυτο ακριβως το παθαινω τωρα στον υπνο μου στα πρωτα σταδια πριν κοιμηθω...

Επειδη τον τελευταιο μηνα με εχουν πιασει διαφορα ψυχολογικα που νομιζα οτι τα ειχα ξεπερασει(πανω απο 4 χρονια) εχω αρχισει κ ανησυχω.Η αληθεια ειναι οτι ειχα πολυ πιεστικη και αγχωτικη χρονια με τα επαγγελαμτικα κ τα οικογενειακα.Παρατηρησα οτι τωρα που διευθετησα τα περισσοτερα ζηττημα και ολα πανω κατ ευχην τωρα με βομβαρδισαν τα ψυχολογικα μου.Μηπως "βγαινει" συσωρευμενο το αγχος ολης της χρονιας???

---

και σε μενα αυτο συνεβη να σου πω την αληθεια.
εφαγα πρωτα την πιεση, το αχγος, την στεναχωρια, ανταπεξελθη στις καταστασεις -ευτυχως- και εκει που ηταν ολα καλα μια χαρα- χαλαρη φοιτητρια θεσσαλονικη στην σχολη που γουσταρω--- τσουπ οι κρισαρες, οι πανικοι, και γενικως μπερδεμα. και να αναρωτιεμαι αυτο τωρα γιατι? πολυ υποστηριζουν οτι οι ΠΡΩΤΕΣ κρισεις πανικου ειναι λογω συσσωρευμενου αγχους. τονιζω το οι πρωτες γιατι απο ενα σημειο και μετα οι επομενες που ακολουθουν μπορει να ειναι λογω φοβου (ο φοβος του να μην ξαναπαθω κριση και με το να αγχωνομαι με λιγη ταχυκαρδια κλπ) και εκει πια λεγεται οτι κατατασσεται σε διαταραχη πανικου κι οχι κρισεις..

Εγω αυτο το παθαινα οταν ετρωγα και την επεφτα κατευθειαν. Πεταγομουν για ανασα νομιζοντας οτι σταματησε...

Νόμιζες πως τα ειχες ξεπεράσει επειδη δεν συνέβηκε κάτι για να δοκιμαστείς. Όσο επικρατεί ηρεμία στη ζωη μας νομιζουμε πως τα ψυχολογικα τα εχουμε κιολας ξεπερασει. Αμα συμβει ενα γεγονος ή προκύψουν ευθυνες και υποχρεώσεις, εκει ερχονται στο προσκήνιο, αυτοματα, βουνό και στην ένταση που ειχαν πριν μας προκυψει η εντυπωση πως τα ξεπερασαμε. Τι έκανες δλδ τότε για να τα ξεπεράσεις? Συμπέρασμα, δεν τα ξεπερασες! Απλά δεν τους δοθηκε η ευκαιρια να εκδηλωθούν.

Το άγχος, ο τρομος και οι φοβιες ειναι φιλε διαστρεβλώσεις της σκεψης, ειναι η διασταση μεταξύ πραγματικοτητας κι αυτου που υπάρχει μόνο στη φαντασία μας. Σύγκρινε τα δυο καθε φορα που σου προκυπτει κατι, μια καλή μέθοδος ειναι αυτη. Τοτε η ζωη σου θα γινει πιο ευκολη αφού οι διαστρεβλωσεις αυτες τα απλα τα κανουν να φαινονται δυσκολα, πολύπλοκα, βουνα.